نتایج جستجو

انسان از شير و گوشت حيوانات است. «وَ لَهُمْ فِيها مَنافِعُ» نقش حيوانات در كشاورزى بسيار مهم است. از قبيل: شخم‌زدن، آب كشى، كود طبيعى، مصرف علف‌هاى هرز، حمل

جداگانه نام برده شده است) جَنَّاتٍ‌ ... وَ النَّخْلَ‌ 4- پيدايش محصولات كشاورزى، حكيمانه و هدفدار است. «رِزْقاً لِلْعِبادِ» 5- رزق انسان بايد زمينه‌ى بندگى

چرا كه او دشمن آشكار شماست. در آيه‌ى قبل به نعمت‌هاى خداوند در محصولات كشاورزى اشاره شده و در اينجا به دامدارى و انواع بهره‌هايى كه انسان از حيوانات مى‌برد

تعيين شده و احترام به او همه و همه مورد سفارش اسلام است. همان گونه كه براى كشاورزى سفارش نموده تا آنجا كه سيراب كردن درخت، پاداش سيراب كردن مؤمن دارد. حضرت

از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه مى‏فرمود: خداوند عزيز براى پيامبرانش كشاورزى را اختيار كند تا هيچ گاه باران آسمان را ناخوش ندارند.

از درّه مهزور سرازير مى‏شد دستور داد ابتدا كسانى كه بالاترند آب را براى كشاورزى و زرع خود تا بند كفش و براى نخلستان تا مچ پا نگهدارند، سپس آب را رها كنند

توضيح اينكه بعد از بيرون رفتن يهود «بنى نضير» از مدينه ، باغها و زمينهاى كشاورزى و خانه ها و قسمتى از اموال آنها در مدينه باقى ماند، جمعى از سران مسلمين

پشم و پوست و ساير اجزاى آنها استفاده مى كنيد و حتى فضولات بدن آنها نيز در كشاورزى و غيره قابل استفاده است ، خلاصه در تمام وجود اين چهارپايان چيزى بى مصرف

از آنچه از زمين براى شما خارج كردهايم (از منابع و معادن زير زمينى و از كشاورزى و زراعت و باغ ) انفاق كنيد)) (يا ايها الذين آمنوا انفقوا من طيبات ما كسبتم

خداوند زمينهائى آباد و خرم و سرسبز و باغهائى پر نعمت به آنها داده بود، در كشاورزى ابتكار و قدرت فراوان به خرج مى دادند، عمرهائى طولانى ، اندامهائى قوى و نيرومند

رنگ آب نيل به رنگ خون درآمد كه نه براى شرب قابل استفاده بود، و نه براى كشاورزى ، و گاه آفات نباتى غلات آنها را نابود كرد. اين حوادث تلخ و دردناك گر چه

كه آنها زمينهاى آباد و خرم و سرسبز و باغهائى پر نعمت داشتند و اصولا در كشاورزى ابتكار و قدرت فراوان به خرج مى دادند، و از اين گذشته عمرهاى تفسير نمونه

، و مردم را از قرا و قصبات بيرون كرد، و زراعت آنها را منهدم نمود، و امر كشاورزى را مختل و غير ممكن ساخت . ساكنين محل آنچه وسيله در دسترس خود داشتند بكار

بوده باشد (چاهى كه آنها پيامبرشان را در آن افكندند) و يا اينكه آنها صاحب كشاورزى و دامدارى بودند و مانند اينها. و اينكه در روايتى از امام صادق (عليهالسلام

نيز از اين قانون مستثنى نبودند، از چوپانى گرفته ، تا خياطى ، و زرهبافى و كشاورزى ، اگر مفهوم تضمين روزى از طرف خدا، نشستن در خانه و انتظار رسيدن روزى باشد،

حبوبات ديگر، مزرعه اى كامل و خودكفا. «ايـن دو بـاغ از نـظـر فـرآورده هـاى كـشـاورزى كـامـل بـودنـد درخـتـان بـه ثـمر نشسته ، و زراعتها خوشه بسته بود، و هر