نتایج جستجو

يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ...» سازگار نيست. لا ب ف من هم ه قوم قسط کيل فى وزن اول خسر ها وفى ل يوم خفف وضع ما کون ثقل انس فلح ان کم شىء طغى طغو

«بِالْقِسْطِ» اين باشد كه اهل ايمان به خاطر قسط وعدالتى كه دارند، پاداش مى‌بينند. «1» البتّه فضل الهى منافاتى با قسط ندارد، چنانكه در آيات ديگر، به پاداشهاى

بگردانى پس هرگز هيچ زيانى به تو نخواهند رساند. و اگر داورى كنى، پس ميانشان به قسط و عدل قضاوت كن، همانا خداوند دادگران را دوست دارد. بعضى از يهود كه زناى محصنه

حتى اهل الا الذى ابراهيم عظم شىء قتل قرء انس خلق نعم لو وقى ربب الله فضل قسط زرع وفى سجد طين وجد ليس حجج جنن بعض اول وعد کيف عرف ذو نهى اثر ا حرم نفس کهل

به آنها نقص (وجور) داخل شود. ابوطالب «عليه‏السلام» فرموده است: «بِميزانِ قِسْطٍ وَزْنُهُ غَيْرُ عائِلٍ» ميزان عدالتى كه وزن آن ناقص نيست (مجمع). [نساء:3]

‌هم‌ قسط ‌باشد‌ ‌اينکه‌ مثل‌ «الايمان‌ خير ‌من‌ الكفر و الجنة خير ‌من‌ النار و الحق‌ احق‌ ‌ان‌ يتبع‌» و امثال‌ اينها ‌است‌، ‌غير‌ ‌از‌ ‌اينکه‌ قسط نيست‌

را كه عدالت حقيقى است تا بندگان در جميع امور سويت را مرعى دارند و از ميزان قسط خارج نشوند. بيان: تسميه شريعت به ميزان، به جهت آنست كه ميزان، آلت انصاف و

شهادت و اداى آن هر دو شهادت است ، يعنى هر دو حق را حفظ واقامه مى كنند، و قسط و عدالت را به پا مى دارند. چرا خداوند در اين آيه اقامه شهادتمى كند توضيحى

موجب عسرت‌ تفسير اثنا عشرى، ج‌2، ص: 240 معيشت نوع مى‌باشد. يا ظهور عدل و قسط است كه هر چه دهند، همان را قبض كنند، بدون هيچ نوع زياده. از حضرت مروى است

ميفرمايد آنروز را تا مبعوث فرمايد مردى را از اهل بيت من كه زمين را پر كند از قسط و عدل چنانچه پر شده باشد از ظلم و جور و اين امر تاكنون روى نداده و البته بعد

وعده فرموده مظلوم را به دادرسى از ظالم و انتقام از او بر وفق عدل و داد و قسط. إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ يَقُصُّ عَلى‌ بَنِي إِسْرائِيلَ أَكْثَرَ الَّذِي هُمْ

او، و نه كسى را به گناه ديگرى مؤاخذه، و نه نيكى را بدى پاداش دهند، تمام به قسط و عدل باشد. إِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسابِ‌: بدرستى كه خدا زود حساب كننده

است. كلمه‌ى «كيل» هم به معناى پيمانه است و هم به معناى پيمانه كردن. كلمه‌ى «قسط» هم مى‌تواند مربوط به‌ «أَوْفُوا» باشد يعنى پرداخت، عادلانه باشد و هم مربوط

ظالمانه است و «رهق» در معناى سفاهت، طغيان، گناه، كذب و ظلم به كار مى‌رود. «1» «قسط» به معناى بهره و نصيب است و «قاسط» به كسى گويند كه سهم ديگرى را مى‌گيرد و

ميفرمايد آنروز را تا مبعوث فرمايد مردى را از اهل بيت من كه زمين را پر كند از قسط و عدل چنانچه پر شده باشد از ظلم و جور و اين امر تاكنون روى نداده و البته بعد

بی‌گمان گویند: «ای وای بر ما! (که) همواره ستمکاران بوده‌ایم.‌» و ترازوهای قسط (فاضلانه) را، در روز رستاخیز می‌نهیم. پس هیچ کس (هرگز) چیزی ستم نبیند و اگر

الايتام» نهج‌البلاغه، نامه 47. جلد 5 - صفحه 58 «قسطاس»، از تركيب دو كلمه‌ى «قسط» به معناى عدل و «طاس» به معناى كفه‌ى ترازو مى‌باشد. «1» در حديث آمده است:

شهادت و اداى آن هر دو شهادت است ، يعنى هر دو حق را حفظ واقامه مى كنند، و قسط و عدالت را به پا مى دارند. چرا خداوند در اين آيه اقامه شهادتمى كند توضيحى

محرمات. 4- مجاهده در راه خدا و مبالات نداشتن از ملامت ملامت كنندگان و قيام به قسط و عدل در تمام احوال. 5- نسخ آيه شريفه، چنانچه از حضرت باقر و صادق عليهما السّلام

چهل ودوم صحيفه سجاديه در باره قران مجيد فرموده: «وَجَعَلْتَهُ... ميزانَ قِسْطٍ لايَحيفُ» يعنى: قرآن را ترازوى عدالتى كرده‏اى كه زبانه‏اش از حق نگردد. پس