نتایج جستجو

سست ايمان و بى‌اعتقاد به نصرت الهى، تصوّر نمى‌كردند مسلمانان با جمعيّت و سلاح اندك پيروز شوند و آنان را فريب‌خورده مى‌پنداشتند. 1- كسانى كه روحيه ناسالم

بنى‌اسرائیل براى مسلمین صحبت به میان آورد و از او تعریف می‌نمود که هزار ماه سلاح و اسلحه پوشید و در راه خدا به جهاد پرداخت. مسلمین از این موضوع به تعجب افتادند

الگوئی است برای همه رهروان راه حق که بعد از مقام عبودیت و بندگی خدا با این دو سلاح برنده مسلح گردند. بنابر این دست و چشم در اینجا به معنی دو عضو مخصوص نیست،

سمعه. 6- تعميم در دعا. 7- گريه و تضرع و تذلل و خشوع و خضوع باشد، چه اين حالت سلاح دعا است. 8- مقدم بر طلب مطلوب، مدح و ثناى الهى نمودن به ذكر اسماء حسنى و

ابوالشیخ از ابن شهاب روایت کرده که جبرئیل به پیامبر وارد شد و گفت: یا رسول الله سلاح را نهادى در حالتى که همیشه در طلب قوم بودى بنابراین بیرون برو که خداوند درباره

الْأَعْلَوْنَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ» 6- در جهان بينى مادّى، عامل پيروزى سلاح و تجهيزات است، ولى در بينش الهى، عامل پيروزى ايمان است. «إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ»

کار می‌برند همانند سلاحی که ما در مقابل دشمن از آن استفاده می‌کنیم، اگر این سلاح به مورد به کار رود خیر است، اما اگر نا به جا و در برابر دوست مصرف گردد شرّ

خلاف جنگهای عصر ما- رعایت اصول اخلاقی فراوانی توصیه شده است، مثلا افرادی که سلاح به زمین بگذارند، و کسانی که توانایی جنگ را از دست داده‌اند، یا اصولا قدرت

خدا يكى از دو طائفه را كه آنها مر شما را است و دوست ميداشتيد كه غير صاحب سلاح بوده باشد شما را و مى‌خواست خداوند كه ثابت كند حق را بسخنان خود و بر اندازد

كننده بر شما، چنانچه در حرب بدر واقع شد و به نصرت الهى با كمى عدد و نداشتن سلاح مغلوب نشديد. وَ إِنْ يَخْذُلْكُمْ‌: و اگر فرو گذارد و مخذول نمايد شما را،

لَقِيتُمْ فِئَةً فَاثْبُتُوا. 5- تحرّف بر قتال براى استعداد است به اينكه اصلاح سلاح خود كند يا طلب طعام و آب نمايد يا مقابل آفتاب باشد كه متأذى شود از آن و غيره

جلد 11 - صفحه 325 1- در عيون فرمود رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله: الدّعاء سلاح المؤمن و عماد الدين و نور السّموات و الارض: دعا اسباب جنگ مؤمن، نگهدارنده

قدرت كامله سبحانى، مؤمنين در نظر كفار چنان تقليل شدند كه أبو جهل گفت: لازم سلاح نيست، بلكه آنها را دستگير و به ريسمان ببنديد. خلاصه اقدام بر حرب، و شكست

شكافى ساخته بود و سلاح را در آن پنهان كرده و همان اتاق را براى زفاف زيور بسته بودند. بامداد شب عروسى نظرش به ديوار افتاد و ديد برابر مخزن سلاح پانزده ميخ كوبيده‏اند

همانا مثل سلاح در ما مثل تابوت است در بنى اسرائيل، شيوه بنى اسرائيل اين بود كه تابوت بر در هر خاندانى يافت مى‏شد به آنها نبوت عطا مى‏شد، سلاح به دست هر

خفيف و ثقيل است و حال است از فاعل و شامل است بى‌توشه و با توشه و بى‌سلاح و با سلاح و با نشاط و بى‌نشاط و تندرست و بيمار و جوان و پير و لاغر و فربه و مجرّد

به كه وصيت كرده؟ مى‏گويند: به فلانى، و سلاح در ميان ما چون تابوت است در ميان بنى اسرائيل و امامت به همراه سلاح است هر جا كه باشد. عبد الاعلى گويد: بامام

شنيدم امام صادق (ع) مى‏فرمود: نزد من است سلاح رسول خدا (ص) كسى با من در آن نزاع نتواند كرد، سپس فرمود: آن سلاح از دستبرد مصون است، اگر به دست بدترين خلق

كه: به سوى فلان پسر فلان، و بگرديد با سلاح پيغمبر صلى الله عليه و آله در هر جا كه بگردد (يعنى: در هر جا كه سلاح باشد صاحب آن را امام دانيد) و امّا مسائل

از عمر تو كه فانى كردى و مال تو از كجا كسب نمودى و در چه خرج كردى، پس بگير سلاح خود را و مهيا كن جواب را پيش از سؤال. يَوْمَ تَجِدُ كُلُّ نَفْسٍ ما عَمِلَتْ