نتایج جستجو

به دوزخ صادر خواهد شد. «فَاهْدُوهُمْ» 3- در قيامت علاوه بر دوزخ، تحقير و انتقاد و شكنجه‌ى روحى نيز هست. «هذا يَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ»

‌شده‌ مثل‌ اينكه‌ درس‌ ‌از‌ عصر حاضر ‌ما گرفته‌ باشند. ] (آیه 165)- سپس به انتقاد از اعمال ناشایست و بخشی از انحرافات اخلاقی آنها می‌پردازد و از آنجا که مهمترین

زمان اين تهديدها چه وقت است، چرا عملى نمى‌شود. گرچه در بسيارى كارها از عجله انتقاد شده است لكن در مواردى نظير اقامه نماز، دفن ميّت، ازدواج در جوانى، پرداخت

مى‌كنند، زيرا نماز حضور در برابر خداست. اگر «ظن» و گمان در برابر علم باشد، مورد انتقاد است؛ «ما لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِنْ يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ» «1»

تقليد كوركورانه است بيان مى‌كند. پيروى و اطاعت عقلانى مانعى ندارد، مورد انتقاد قرآن، تقليد از كسانى است كه نه خود داراى تعقّل بوده‌اند و نه هدايت انبيا

خاك فرو رفت. «فَخَسَفْنا بِهِ وَ بِدارِهِ» «2» در اين سوره دو بار از بخل انتقاد شده است. يك بار در آيه‌ «مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ» و يك بار داستان اين آيات.

تکیه کرده است: نخست محتوای دعوت هود که در ضمن آیات گذشته خواندیم. سپس به انتقاد از کژیها و اعمال نادرست آنها پرداخته و سه موضوع را به آنها یاد آوری می‌کند،

آيه نهم و سيزدهم، سخن از شادى و سرور در نزد خانواده است، يكى منفى كه مورد انتقاد است و يكى مثبت كه پاداش نيكوكاران است. آرى، ثمره سرور مستانه و غافلانه در

راحت‌طلبى، ممنوع است بايد اقدام كرد و امداد خواست تا دشمن را بيرون راند. (انتقاد قرآن از بنى‌اسرائيل كه گفتند: «إِنَّا لَنْ نَدْخُلَها») 4- توقّع پيروزى

درازى! آيه‌ى قبل، مرجع در منازعات را خدا و پيامبر معرفى كرد، اين آيه در انتقاد از كسانى است كه مرجع نزاع خود را طاغوت قرار مى‌دهند. ميان يك منافق مسلمان‌نما

صداقت همراه باشد وگرنه مستحقّ سرزنش و توبيخ است. (تمام آيه) 2- قبل از اين كه انتقاد كنيد، به بيان نقاط مثبت بپردازيد. شما كه ايمان داريد، چرا عمل نمى‌كنيد؟

به دوزخ صادر خواهد شد. «فَاهْدُوهُمْ» 3- در قيامت علاوه بر دوزخ، تحقير و انتقاد و شكنجه‌ى روحى نيز هست. «هذا يَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ»

خاك فرو رفت. «فَخَسَفْنا بِهِ وَ بِدارِهِ» «2» در اين سوره دو بار از بخل انتقاد شده است. يك بار در آيه‌ «مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ» و يك بار داستان اين آيات.

نهى‌از منكر مى‌پردازند. واز كسانى كه از قدرت خود در مسير ناحق استفاده كنند، انتقاد كرده و مى‌فرمايد: «كَمْ أَهْلَكْنا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ قَرْنٍ مَكَّنَّاهُمْ

آيه نهم و سيزدهم، سخن از شادى و سرور در نزد خانواده است، يكى منفى كه مورد انتقاد است و يكى مثبت كه پاداش نيكوكاران است. آرى، ثمره سرور مستانه و غافلانه در

علاقه شديد و حريصانه به مال دنيا كه سبب فراموش كردن آخرت و محرومان شود، انتقاد شده است. «إِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ» قرآن از مال دنيا به «خير»

بيشترى است. (با اينكه در آيه اول سخن از اهل كتاب و مشركان بود ولى در آيات بعد انتقاد تنها از اهل كتاب است.) «وَ ما تَفَرَّقَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ» 4-

گذشت‌ تفسيرش‌. ] (آیه 146)- سپس در بخش دیگری انگشت روی نقطه‌های حساس و قابل انتقاد زندگی آنها گذارده، و آنان را در یک محاکمه وجدانی محکوم می‌کند. می‌گوید:

يَسْئَلْكُمُوها ... تَبْخَلُوا 2- دلبستگى شديد به دنيا و بخل ورزيدن، مورد انتقاد و سرزنش است. إِنْ يَسْئَلْكُمُوها ... تَبْخَلُوا 3- خداوند انسان را به امور

از پيامبرشان عذاب فورى تقاضا مى‌كردند؛ از اين عجله‌ى كفّار در همه‌ى موارد انتقاد شده است. در تأخير عذاب و قهر الهى بركاتى است از جمله: الف: فرصتى است براى