نتایج جستجو

نور، نورى است كه روشن شود بدان هر تاريكى و شكسته شود بدان هر سختى و هر شيطان سركش و هر جبّار لجباز، نامى كه زمين زير آن بر جا نماند و آسمان از سنگينى آن بر

ترجمه تفسير الميزان جلد ۱ صفحه : ۴۴۸ كه قطعا نمى توان گفت : آيه شامل او نيز مى شود، همچنانكه كلمه (قوم من ) در آيه : «و قال الرسول يا رب ان قومى اتخذوا

اشاره به نعمت آفرينش ، نعمتهاى ديگرى را كه در زمين قرار داده به اين انسانهاى سركش يادآورى مى كند: او كسى است كه عمران و آبادى زمين را به شما سپرد و قدرت و

از لغزشهاى شما مى گذرد. سرانجام لحظه نهائى فرا رسيد و فرمان مجازات اين قوم سركش صادر شد، ابرهاى تيره و تار همچون پاره هاى شب ظلمانى سراسر آسمان را فرا گرفت

بسوء فياخذكم عذاب يوم عظيم » (شعراء - ۱۵۶). و در آيه بعد مى گويد: اين قوم سركش اعتنائى به كلمات اين پيامبر بزرگ و هشدارهاى او نكردند، او را تكذيب كرده ،

مى‏كرد، و مى‏فرمود: «اى گروه مردمان، چون هلال ماه رمضان طلوع كند، شياطين سركش به غل كشيده مى‏شوند، و درهاى آسمان و ابواب بهشت و درهاى رحمت گشوده مى‏شود،

فرمود: براى حفظ عفّت خويش از اينكه رغبت بچيزى كه بر وى حرامست پيدا كند و نفس سركش، او را باين سو و آن سو كشاند، و چون بحلال خويش دسترسى دارد از غير آن خود

مى‌ورزيدند و پيامبران را به ناحقّ مى‌كشتند، و اين به سبب آن بود كه آنان گنهكار و سركش و متجاوز بودند. جلد 1 - صفحه 126 بنى‌اسرائيل به جاى شكرگزارى از نعمت‌هاى

آرام . ۲ - موهبت ديگر خداوند به سليمان (عليه السلام ) مساءله تسخير موجودات سركش و قرار دادن آن در اختيار او براى انجام كارهاى مثبت بود چنانكه در آيه بعد

لرزه شديدى را در همان نقطه به همراه دارد، و مى دانيم خداوند گروهى از اقوام سركش پيشين را به وسيله آن مجازات كرد، و عجيب اينكه با تمام پيشرفتهاى علمى كه نصيب

من حافظ و نگاهبان هر چيز است . تفسير : منطق نيرومند هود حال ببينيم اين قوم سركش و مغرور يعنى قوم عاد در برابر برادرشان هود (عليه السلام ) و نصائح و اندرزها

مى‏برم به كرم خدا، و پناه مى‏برم به جمع خدا، از بدى ستمكار ستيزكننده و هر ديو سركش از حد درگذرنده، و بدى هر نزديك و يا دور يا ناتوان يا سخت، و از بدى زهردار

ميان‌ امّت‌ افراد فاسق‌ و منحرف‌ ‌از‌ جلد 2 - صفحه 230 صراط مستقيم‌ و طاغي‌ و سركش‌ و بالاخره‌ مجرم‌ و عاصي‌ بسيار بوده‌ و مي‌باشند. 2‌-‌ امّت‌ وسط بايد شاهد

استفاده مـى شـود كـه مـنـظور از آن در آيه مورد بحث طغيان غرايز و تسلط هوسهاى سركش و چيره شدن آنها بر نيروى عقل و ايمان است ، و در اين حالت ، علم و دانش انسان

است ، چرا كه «هر چه ديده بيند دل كند ياد» و هر چه دل در اينجا يعنى هوسهاى سركش بخواهد به هر قيمتى باشد به دنبال آن مى رود، و به اين ترتيب هر روز دل به دلبرى

قيامت را منكر شويد، ولى آيا مى توانيد عذابهائى را كه بر اين اقوام مجرم و سركش نازل شد انكار نمائيد؟!. منظور از «الذين من قبلهم » اقوامى همچون قوم نوح و

تعيين كرده است پيروى مى كنند و در همان خط حركت مى نمايند، اما انسان قلدر سركش ، نه قوانين تكوين را به رسميت مى شناسد و نه قوانين تشريع را و هوى و هوسهاى

سلّم ) مى گويد: نمى خواهد تو دخالت كنى ، مرا با اين تكذيب كنندگان لجوج و سركش رها كن ، تا آنچه مستحقند به آنها بدهم ! فراموش نكنيم اين را خداوندى مى گويد

معنى كه صفاتى همانند ميمون تفسير نمونه جلد ۶ صفحه ۴۲۶ يا خوك در انسانهاى سركش و طغيانگر پيدا شد، رو آوردن به تقليد كوركورانه و توجه شديد به شكم پرستى و

اتمام حجت شود، و جائى براى ابهام باقى نماند ولى با اين حال گروهى طغيانگر و سركش هرگز ايمان نياوردند، چرا كه انسان بيش از هر چيز به جدل ميپردازد (و كان الانسان