نتایج جستجو

شخصى كه دشمن من و دشمن او است او را بگيرد (آرى فرعون با ادعاى الوهيت ، با خدا، و با كشتن اطفال با موسى دشمنى مى كرد كه او نيز طفلى بود) اين آن الهامى بود

است كه نامش را «كرامت » مى گذاريم . معجزه آن است كه تواءم با «تحدى » (دعوت به مبارزه ) و تواءم با دعوى نبوت و يا امامت بوده باشد). ظاهر آيات فوق نشان مى دهد

شكنى كه گويا با تاريخ آنها همراه است اشاره كرده مى گويد: «آيا هر بار آنان پيمانى با خدا و پيامبر بستند جمعى از آنها آن را دور نيفكندند و با آن مخالفت نكردند»؟

نشان دهد كه من حتى حاضرم براى مبارزه با گناه و همچنين حفظ حيثيت ميهمانانم دختران خودم را به همسرى شما درآورم ، شايد آنها با اين فداكارى بى نظير، وجدان خفته

نيرو كه با يك سيلى يكى از دشمنان را از پا درآوردم و به شكرانه آن تا زنده ام ، پشتيبان مجرمين نخواهم شد، بلكه با اين نيرو همواره به مجاهدت و مبارزه ايشان

يعنى بر سر لذات و شهوات و گناهان با نفس خود مبارزه كند: ((فانما يجاهد لنفسه ان الله لغنى عن العالمين (( به نفع خود مبارزه كرده ، چون خدا بى نياز از عالميان

شما بازگردانده مى شود صلح با دشمن ، با توكل بر خداى سميع عليم شرحى در مورد غريزه حب و بغض و تاءييد نمودن خداوند پيامبر (ص ) را با ايجاد الفتبين قلوب مؤ منين

اله الا هو). «آيا با اين حال در برابر فرمان الهى شما اى مخالفان تسليم مى شويد»؟ (فهل انتم مسلمون ). آيا با اينكه از شما دعوت به مبارزه كرديم و عجز و ناتوانيتان

كه از هيچ چيزى و هيچ كس جز خدا نبايد ترس داشت ، تنها ترس از خدا (يا صحيحتر ترس از نافرمانى او) شعار هر مسلمان با ايمان است ، كه اگر اين اصل بر روح و جان

نظر منعكس ‍ ميكند، چرا كه نه ترس فنا و زوال و مرگ دارند، و نه ترس هجوم دشمن ، و نه بيمارى و آفت و اندوه ، و نه حتى ترس از ترس ! و نعمتى برتر از اين نيست

اين مساله را از ديدگاه اسلام روشن مى سازد، تا آنجا كه كليد بهشت را ترس از خدا و مبارزه با هواى نفس مى شمرد: و اما من خاف مقام ربه و نهى النفس عن الهوى فان

حكم مزبور در واقع يك حكم سياسى است كه براى حفظ حكومت و جامعه اسلامى و مبارزه با ايادى و عوامل بيگانه ضرورى است . از اين گذشته كسى كه آيينى همچون اسلام

آن توصيه ميكند) آمده است ، با اين تفاوت كه در آيه اول با جمله لعلكم تعقلون و در آيه دوم با جمله لعلكم تذكرون و در جمله سوم با جمله لعلكم تتقون ختم شده است

آنها را فريب داد و با طناب خود آنها را در چاه فرو برد (فدلاهما بغرور). با اينكه آدم مى بايست ، با توجه به سوابق دشمنى شيطان ، و با علم و اطلاع از حكمت

بهشت را در نظر مؤ منان با استقامت تداعى مى كند، يعنى بهشت با تمام اوصافى كه شنيده ايد، با حور و قصورش ، و با مواهب معنوى و روحانيش ، با نعمتهاى بسيار گرانقدرى

(به هر چيز) داناست . (به همين دليل ، به وعدههاى خود، وفا مى كند). تفسير: مبارزه با موانع انفاق در ادامه آيات انفاق در اينجا به يكى از موانع مهم آن پرداخته

بدى را با خصلتى كه مقابل آن است، دفع نما. مثلا باطل آنان را با حقى كه نزد تو است، دفع كن، نه به باطلى ديگر. و جهل آنان را با حلم، و بدی هايشان را با عفو،

فراوانى دارند، پيوند ارتباط اين آيات با آيات گذشته از اين نظر است كه در آيات پيشين سخن از مساءله عفت و مبارزه با فحشاء با استفاده از طرق و وسائل گوناگون بود،

۱۹ صفحه ۲۳۰ قوم نوح با طوفان و بارانهاى سيلابى نابود شدند. عاد با تندبادى سرسخت و كوبنده . فرعون و فرعونيان با امواج نيل . قوم ثمود با صيحه آسمانى (صاعقه

«سوره دخان » با بيان عظمت و عمق آيات قرآن شروع شده است ، و با آيات فوق كه آن هم بيانگر تاءثير عميق آيات قرآن است پايان مى گيرد، تا آغاز سوره با انجامش هماهنگ