نتایج جستجو

خود را نمى‌بيند، چنانچه الف و لام الصمد مبين نمى‌شود و در حاسه‌اى از حواس خمس در نميايد. اما به كتابت ظهور يابد آنچه مخفى است در قول و شنيدن. اين دو اشاره

آيات مربوط به انفال استفاده مى شود بيان عدم منافات بين آيات مربوط به غنيمت و خمس با آيه : (( قل الانفال لله والرسول )) پنج صفت براى مؤ منين حقيقى مراد از درجات

عشرى، ج‌2، ص: 37 مفسرين را در اين انفاق اقوالى است: 1- انفاق واجبه، مانند خمس و زكات ماليه و بدنيه و نذورات و كفارات و صدقات واجبه. 2- نفقات واجب النفقه،

كمال‌ ‌او‌ ‌است‌ بلي‌ ‌اگر‌ تدارك‌ دارد بايد تدارك‌ نمود مثل‌ نماز و روزه‌ و خمس‌ و زكاة و حج‌ و اداء ديون‌ و استرضاء ذوي‌ الحقوق‌ و نحو ‌آنها‌ مگر اينكه‌

داريم‌: يكي‌ حرب‌ ‌با‌ كفار و مشركين‌ ‌که‌ يكي‌ ‌از‌ فروع‌ دين‌ ‌است‌ صلاة زكاة خمس‌ امر بمعروف‌ نهي‌ ‌از‌ منكر حج‌ جهاد تولي‌ و تبري‌ ده‌ فرع‌ و شرط جهاد حضور

از گناهان از قبيل: معاملات حرام، احتكار، دروغ، كم‌فروشى، ترك انفاق، ندادن خمس وزكات، حرص و كارشكنى و سوگندهاى دروغ و تضييع حقوق مردم، گريز از ميدان جنگ،

مؤمن‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌در‌ خبر ‌از‌ حضرت‌ عسكري‌ ‌است‌ فرمود: «علائم‌ المؤمن‌ خمس‌: صلوة احدي‌ و خمسين‌ و الجهر ببسم‌ اللّه‌ الرحمن‌ الرحيم‌ و التختم‌ باليمين‌

بگويد نماز واجب‌ ‌را‌ نكن‌ ‌ يا ‌ امر ‌به‌ ترك‌ ساير واجبات‌ مثل‌ صوم‌، زكاة، خمس‌، حج‌، ‌ يا ‌ امر بفعل‌ معاصي‌ مثل‌ ساز، آواز، شرب‌ و ‌غير‌ اينها نبايد اطاعت‌

آيات مربوط به انفال استفاده مى شود بيان عدم منافات بين آيات مربوط به غنيمت و خمس با آيه : (( قل الانفال لله والرسول )) پنج صفت براى مؤ منين حقيقى مراد از درجات

حال‌ احتضار ‌است‌ و آثار و علامات‌ موت‌ ظاهر ميشود متوجه‌ ميشود مثل‌ زكاة و خمس‌ و مظالم‌ و نذور و كفارات‌ و حقوق‌ واجب‌ النفقه‌ و حفظ بيضه اسلام‌ و نجات‌

حيازت‌ و غوص‌ و صدقه‌ و هديه‌ و بيع‌ و صلح‌ و وصيت‌ و ديه‌ و هبه‌ و زكاة و خمس‌ و ‌غير‌ اينها. و اما اموري‌ ‌که‌ بعضي‌ بدون‌ جعل‌ شرع‌ تصرف‌ ميكنند و ‌خود‌

چهارم‌: ‌اگر‌ قابل‌ تدارك‌ ‌است‌ تدارك‌ كند مثل‌ نماز و روزه‌ قضاء كند مثل‌ خمس‌ و زكاة رد كند مثل‌ حقوق‌ ‌النّاس‌ ‌که‌ اداء كند ‌ يا ‌ عفو نمايند و ‌اگر‌

نوشت: آيا در آنچه شما براى من فرستاديد، خمس واجب است؟ در پاسخ به او نوشت: بر تو خمس واجب نيست در آنچه صاحب خمس براى تو روانه كرده است. على بن حسين عبد

فِي خَمْسٍ وَ عِشْرِينَ خَمْسٌ وَ فِي سِتٍّ وَ عِشْرِينَ اِبْنَةُ مَخَاضٍ إِلَى خَمْسٍ وَ ثَلاَثِينَ فَإِذَا زَادَتْ وَاحِدَةٌ فَفِيهَا اِبْنَةُ لَبُونٍ

وَ فِي خَمْسٍ وَ عِشْرِينَ خَمْسٌ وَ فِي سِتٍّ وَ عِشْرِينَ اِبْنَةُ مَخَاضٍ إِلَى خَمْسٍ وَ ثَلاَثِينَ فَإِذَا زَادَتْ وَاحِدَةٌ فَفِيهَا بِنْتُ لَبُونٍ

إِلَى عَشْرٍ فَإِذَا كَانَتْ عَشْراً فَفِيهَا شَاتَانِ إِلَى خَمْسَ عَشْرَةَ فَإِذَا كَانَتْ خَمْسَ عَشْرَةَ فَفِيهَا ثَلاَثٌ مِنَ اَلْغَنَمِ إِلَى عِشْرِينَ

تا بحج رود، وقتى به دست او رسيد خمس واجب است و يا آنكه اگر از هزينه او زياد آمد، در آن زيادى خمس هست؟ در جواب نوشت كه: خمس بر او نيست. على بن مهزيار گويد:

‌له‌ شركاء فيما آتيهما ‌فقال‌ الرضا ‌عليه‌ السّلام‌ ان‌ّ حوّا ولدت‌ لادم‌ خمس‌ مائة بطن‌ ‌في‌ ‌کل‌ بطن‌ ذكر و انثي‌ و ‌ان‌ آدم‌ و حوّا عاهدا اللّه‌ و دعواه‌

العمر» است». ۱۴- «عن على(ع) فى قوله «و منکم من یردّ إلى أرذل العمر» قال: خمس و سبعون سنة; از على(ع) روایت شده که درباره قول خدا «و منکم من یردّ إلى أرذل

نَزَّلنَا الذِّكرَ وَ إِنّا لَه‌ُ لَحافِظُون‌َ) حجر ‌آيه‌ 9 و ‌از‌ دنيا انفال‌ و خمس‌ و قطايع‌ ملوك‌ و تحف‌ و هدايا باو عنايت‌ فرمود و تمام‌ ‌را‌ ‌در‌ راه‌ ‌خدا‌