نتایج جستجو

هل ام سلم ابو اولاء اتى کفر لو وسم ارض يا ظلم شىء نزل لقى ايى اخذ نفس اذا بشر رئى مثل شهد بعد حقق عجز نحن هؤلاء ک عمل هو دعو خلق قد نور موسى ربب نظر الذى

ایمان در قرآن (و بشر الصبرین) ۱۲ - مؤمنانى که بر دشواریها و سختیهاى راه ایمان صبر کنند، از پاداشى گرانقدر برخوردار خواهند شد. (و بشر الصبرین) نیاوردن متعلق

بنحوى كه عقل مات ميشود با معذرت از بيان تفصيلى براى عدم استعداد و قصور علم بشر از ادراك حقائق موجودات خصوصا مجرّدات كه از آن بعالم امر تعبير ميشود كه فرموده

صداى زجرش بانگ رعدها شنيده مى‏شود. اينكه از فرشته نام برده شده مخالف آنكه بشر كشف كرده نيست زيرا فرشتگان خدا در هر جا هستند و به امر خدا كار مى‏كنند صداى

کلل امر کفر رئى اول کبر الف شىء قوم هو انس جمع روح جىء آدم ظلم مع سبح امن بشر انث اخر هذا موت شهد نظر خلق بنو صفف بين کتب خلد لقى نفس صلو عرج الذى نبو يا

آیات شامل این کلمه «بَشَر» در اینجا جمع «بشره» به معناى ظاهر پوست تن است و نیز ممکن است به معناى انسان ها بوده باشد. بشر (۱۲۳ بار) وَ إِلاّ مِثْلُکُم مَا

امر نور دعو نفس ولى ذلک خشى حسب لم بعض ذا وقى کلم کتب ثم لو هذا حيى اخر کذب بشر شهد بصر کبر شکر خلف نفع حسن نن لما شدد عمل

معاد ۸; مکذبان معاد ۴; منشأ تکذیب معاد ۱۱ نبوت: شرایط نبوت ۷; مکذبان نبوت بشر ۷ تفاسیر على بن ابراهیم و برهان، منظور صاحبان تفاسیر مزبور از این آیه اثبات

منجّوک ... إلاّ امرأتک) ابراهیم(ع): گفتگوى ابراهیم(ع) با ملائکه ۱ انبیا: بشر بودن انبیا ۸; خویشاوندى با انبیا ۱۸ سرزمینها: ملائکه عذاب در سرزمین قوم لوط

قرآن علاوه بر فصاحت و بلاغت عاجز كننده بشر از اتيان بمثلش كه قبلا گوشزد شده مشتمل بر احكامى است كه مصالح آن بر بشر مخفى و مستور بوده و هست و بتدريج آشكار

مصاديق خبائث واقعى اند كه بشر به خبث عده‏اى از آنها راه ندارد مثلا چهارده يا پانزده چيز از محرّمات ذبيحه در واقع از خبائث اند كه بشر خبث بعضى از آنها را از

خداوند با اين مسيله نقص عالم را جبران و آن راپيوسته به سوى كمال مى‏راند. بشر با فكر ساده خود ابتداء آن را فقط در انسان و حيوان مى‏دانست و در اثر پيشرفت

جنينى. نه به معنى مطلق رجوع. در اين صورت مقصود از مصير الى اللّه آن است كه بشر به تدريج مبدل به جاودانى مى‏شود [تحريم:9]. يعنى جايگاه آنها جهنّم است و بد

اتى طمس کرم ک ا الم ابى وجد اله وقى الله خزى نبء اولاء ليس ل نطق هل عين فضح بشر هو من وله نذر قد جدر طعم ب مدن رجل ذوق مرى قرى سلم ما رشد قضض

است که فرزند بودن (مخلوق بودن) با الوهیت تنافى دارد. ۷- هیچ زاده اى از بشر و غیر بشر، نمى تواند خدا باشد. (لقد کفر الذین قالوا إنّ اللّه هو المسیح ابن مریم)

نه بسوى كسان خود برميگردند. تفسير و يكى از دلائل علم و قدرت الهى براى نوع بشر آنستكه خداوند ذريّه و نسل آن نوع را بدوا در كشتى نوح عليه السّلام كه پر بود

قوم نوح (ع ) كه در رد دعوت آن حضرتاستدلال كردند به اينكه او نيز چون آنان بشر است استدلال دوم قوم نوح (ع ) در رد دعوت آن جناب به اينكه افراد پا برهنه و

بسوي‌ ‌او‌ محشور مي‌ شويد خداوند تبارك‌ و ‌تعالي‌ بمقتضاي‌ حكمت‌ و مصلحت‌ بشر ‌را‌ روي‌ زمين‌ قرار داد همان‌ موقعي‌ ‌که‌ خطاب‌ بملائكه‌ شد. (إِنِّي‌ جاعِل‌ٌ

و وهم‌ ‌است‌ ‌که‌ قوه‌ بهيميه‌ و سبعيه‌ و شيطانيه‌ مينامند و جميع‌ افراد بشر داراي‌ ‌آن‌ هستند باختلاف‌ شدّت‌ و ضعف‌ و اينها موجب‌ بقاء ‌است‌ ‌در‌ حيات‌

انقلاباتى بشر شد پس قرار داد خداوند او را صاحب اولاد ذكور كه نسب بآن معلوم ميشود و صاحب اولاد اناث كه مصاهرت بآن حاصل مى‌گردد يا پيوند داد بشر را با يكديگر