نتایج جستجو

روز ریشه هاى هر چیز آشکار مى شود، ولى، معناى اول مناسب تر به نظر مى رسد. سوق‌ (۱۷ بار) وَ عَن يُدْعَوْن يُکْشَف إِلَى يَوْم صَادِقِين السّجُود کَانُوا

آیات شامل این کلمه سوق‌ (۱۷ بار) وَ إِلَى کَأَنّمَا تَبَيّن الْمَوْت مَا بَعْد هُم الْحَق يَنْظُرُون فِي إِذ يَعِدُکُم لَکَارِهُون يُجَادِلُونَک در حال

آیات شامل این کلمه سوق‌ (۱۷ بار) ه‌ (۳۵۷۶ بار) يُعْجِب عَلَى الزّرّاع فَاسْتَوَى فَاسْتَغْلَظ لِيَغِيظ بِهِم فَآزَرَه الْکُفّار شَطْأَه وَعَد أَخْرَج اللّه

آیات شامل این کلمه سوق‌ (۱۷ بار) ال وَ فِي الطّعَام لَو لا يَمْشُون جَعَلْنَا يَمْشِي أُنْزِل بَعْضَکُم إِلَيْه لِبَعْض يَأْکُل فِتْنَة مَلَک لَيَأْکُلُون

آیات شامل این کلمه «سُوق» جمع «ساق» به معناى ساق ها مى باشد. ب‌ (۲۶۴۹ بار) سوق‌ (۱۷ بار) وَ مَسْحا الْأَعْنَاق فَطَفِق لَقَد عَلَي بِالْحِجَاب رُدّوهَا

این کلمه سوق‌ (۱۷ بار) (به فتخ سين) راندن. [سجده:27]، [زمر:73]. سائق راننده [ق:21]. رجوع شود به «شهد». مساق: مصدر ميمى است [قيامة:30]. آن روز سوق شدن به

شتران قربانى اند كه كوهان آنها را از طرف راست مى‏شكافند و با خود از ميقات سوق مى‏دهند و اين عمل را اشعار و سياق گويند. آيه دوم «لَكُمْ فيها مَنافِعُ...»

و بساقها و گردنهاى اسبان دست مى‏كشيد. کم ف ب وجه يدى طيب صعد يمم الى رفق سوق طفق رئس موه عنق قد ى ل على رجل وجد ها فتن لم انن سليمان حجب من ردد کعب لقى

مى‏ماندند. ه فى من هم ل حسب کشف رزق ف بحر يى بل عتو غشو ضرر عن طغو طغى غشى ا سوق نفر ک ها رئى مسک موج ظلم او لما قول ب قد ان صرح عمه ما کم مشى سرع انن کبب

ظلم اول بلد حين خير الا شدد عزب نفر قوم زلزل ملک نفس عزز اجر نحن سبح رضو سوق رعد سرح خلق لما س جهد کتب انس شرر خرج ورى علم ليل فلح قلل سبل اخر وقت حقق

گرفته، به ران و پشت او مى زند تا به سرعت حرکت کند. کلمه «استحواذ» به معناى سوق دادن، تحریک کردن توأم با تسلط و استیلا آمده و در آیه فوق نیز به همین معناست

سطح سطر سعر سعى سفر سفع سفل سقر سقى سلم سلک سمع سمم سمن سمو سهر سهو سوط سوف سوق سوى سير سينين سکب سکن شئم شئن شتت شتو شجر شدد شرب شرح شرر شرق شعب شفع شفق

بَعْدَ جَلالِ الْسِنِّ وَ تَقَضِّىِ الْعُمُرِ»خطبه: 162 سوق شده مروان مباش كه تو را هر جا بخواهد سوق كند بعد از بزرگى سنّ و گذشتن عمرت (آلت دست مروان مباش)

ايشان در شرافت و علو طبقه. نكته: ايراد لفظ سوق در اين مقام بر طريق مزاوجت است، يا به اعتبار آنكه مراكب ايشان را سوق نمايد؛ چه در خبر است ملائكه متقيان را سواره

گويد: تسخير آن است كه شى‏ء را به غرض مخصوصى با قهر سوق كنند. طبرسى آن را رام كردن گويد كه عبارت اخراى سوق به قهر است. ديگران نيز چنين گفته‏اند [رعد:2]. يهنى

. ه ى ف فى شرک شطء ب خرج شدد غلظ ک امر اخو سوى زرع کى هارون انجيل على هم سوق مثل

حجةالوداع رسول خدا «صلى الله عليه واله» از مسجد شجره به نيّت حجّ قران احرام بست و سوق هدى كرد چنانكه شيخ مرحوم در خلاف تصريح كرده است، رأى ابوحنيفه و اصحابش نيز

در قرآن يافته است. هما على خصف ف ل سوء من ب ورق ها ى بدو مسح جنن ردد حجب سوق عنق قد شجر ورى حتى فتن عصو ندو ذوق ندى لما عصى آدم

الجماعة من الناس و الزمر الجماعات». ها حتى اذا الى جىء الذين فتح جنن جهنم بوب سوق هم کفر ربب فعل وقى قول ما ب کبر ل

من طلع دخل مرد هامان لما يا قرر بلغ بنو رئى جعل الى کفر سمو اله ربب عن کشف سوق حسب طين قوم لجج فرعون موسى على کون جبر ظلم نفس ظنن