رَقِيبا

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«رَقیب» در اصل، به کسى مى گویند که از محل مرتفعى به اوضاع نظارت کند، و سپس، به معناى حافظ و نگهبان چیزى آمده است; زیرا نگهبانى از لوازم نظارت است. بلندى محل رقیب، ممکن است از نظر ظاهرى بوده باشد که بر مکان مرتفعى قرار گیرد و نظارت کند و ممکن است از نظر معنوى بوده باشد، و در اصل از «رقبة» که به معناى «گردن» است گرفته شده، و این معنا یا به خاطر آن است که شخص حافظ و مراقب، گردن کسى را که در حفاظت او است حفظ مى کند (کنایه از این که جان او را حفظ مى کند) و یا به خاطر این که گردن مى کشد تا برنامه پاسدارى و حفاظت را انجام دهد. و غالب مفسران معتقدند که «رقیب» در سوره «ق» فرشته اى است که در سمت راست قرار دارد.

ریشه کلمه