نتایج جستجو

٢٥,القيامة ٢٦,القيامة ٢٧,القيامة ٢٨,القيامة ٢٩,القيامة ٣,القيامة ٣٠,القيامة ٣١,القيامة ٣٢,القيامة ٣٣,القيامة ٣٤,القيامة ٣٥,القيامة ٣٦,القيامة ٣٧,القيامة

چنانكه راغب و ديگران گفته‏اند مثل [بقره:285] فهميديم و طاعت و كرديم. [انفال:31]. در آيه [انفال:21]. شايد به معنى فهم و درك باشد. يعنى مثل آنان نباشد كه گفتند:

و غلباء زن گردن كلفت است و غلباء به معنى باغ انبوه از آن گرفته شده [عبس:29-31]. زيتون، درخت خرما، باغ‏هاى انبوه، ميوه و چراگاه رويانديم. اين لفظ در قرآن

است. [اعراف:148] قوم موسى بعد از وى از زينت آلات خود گوساله‏اى ساختند. [كهف:31] در بهشت زينت داده مى‏شوند با دستبندهاى مخصوص از طلاى بخصوصى. حليه نيز به

مشتق شده در حال بارگیری... مواراة به معنى پوشيدن و مستور كردن است. [مائده:31]. اى واى بر من آيا عاجز شدم از اينكه مانند اين زاغ باشم و جنازه برادرم را

۳۳۸(بار) لیست کلمات مشتق شده حرف عطف است و دلالت بر تأخير دارد. مثل [مؤمنون:31] راغب گويد: ثمّ دلالت بر تأخير ما بعد از ما قبل را دارد با لذّات باشد يا در

[بقره:132]. توصيه كردن آن دين و كلمه توحيد را «ابراهيم و يعقوب» به فرزندانش. [مريم:31]. مرا تا زنده‏ام به نماز و زكوه امر كرد. [بقره:180]. مراد از وصيت همان وصيت

آیات شامل این کلمه برء (۳۱ بار) مِن أَم لَکُم فِي الزّبُر اللّه يَقُولُون أُولٰئِکُم وَ نَحْن رَسُولِه جَمِيع إِلَى خَيْر کُفّارُکُم مُنْتَصِر الّذِين

شى‏ء راغب گويد در اثر كثرت استعمال توّهم شده كه ميم آن از اصل كلمه است [حج:31]. يا باد او را به مكانى دور ساقط كند. مكانت: به معنى موضع و منزلت است مثل

ابریشمین نازک و لطیف مى گویند، و بعضى قید زربافت را نیز به آن افزوده اند. [كهف:31]. سندس را ديباج نازك و استبرق را ديباج ضخيم برّاق گفته‏اند و اين هر دو نكره

ازواجشان در سايه‏هايى بر تختها به اطمينان و آرامش خاطر نشسته‏اند در مجمع ذيل [كهف:31]. متكّئين را متنّعمان فرموده و اضافه مى‏كند: چرا به جاى متنعمين متكئين فرموده؟

ماءٍ مَسكُوب‌ٍ (31) آب‌ ريخته‌ ‌شده‌ اشاره‌ ‌به‌ اينكه‌ انهار بهشت‌ دائما جاريست‌ و ‌در‌ شرب‌ ‌آنها‌ هيچگونه‌ مضرّتي‌ نيست‌. 398 (آیه 31)- در مرحله چهارم

در قرآن آمده است [يونس:24]. زمين زيور خود را اخذ كرد و آراسته شد. * [اعراف:31]. غرض از آيه لباس تازه پوشيدن است در نمازهاى جمعه و اعياد چنانكه از امام باقر

باشد به معنى لباس پوشيدن است و فعل آن از باب عَلِمَ يَعْلَمُ آيد مثل [كهف:31]. و اگر به فتح اوّل باشد به معنى خلط و مشتبه كردن است و فعل آن از باب ضَرَبَ

سرخ. هاكس در قاموس گويد: از كلاغ بزرگتر است. در تورات نيز آمده است [مائده:31]. آيه درباره كشتن و دفن كردن پسر آدم برادرش است. اين لفظ فقط دوبار در قرآن

لَمُوسِعُون» بحث روايتى تفسیر آیات قالَ فَما خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ «31» قالُوا إِنَّا أُرْسِلْنا إِلى‌ قَوْمٍ مُجْرِمِينَ «32» لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ

وزن فلس) ناتوانى. «عَجِزَ عَنهُ عَجزاً: ضعف عنه اى لم يقتدر عليه»، [مائده:31]. در مفردات آمده: عجز انسان قسمت مؤخّر اوست، مؤخّر غير انسان نيز به آن تشبيه

شامل این کلمه ورى‌ (۳۲ بار) مواراة به معنى پوشيدن و مستور كردن است. [مائده:31]. اى واى بر من آيا عاجز شدم از اينكه مانند اين زاغ باشم و جنازه برادرم را

آتش مشرف شدند و مطلع گشتند و گفتند ايكاش بدنيا برگردانده مى‏شديم. * [سباء:31]. ايكاش مى‏ديدى آنوقت كه ظالمان نزد پروردگارشان باز داشته شده‏اند. عِنْد الظّالِمُون

روايتى تفسیر آیات وَ أُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ غَيْرَ بَعِيدٍ «31» هذا ما تُوعَدُونَ لِكُلِّ أَوَّابٍ حَفِيظٍ «32» و بهشت را براى تقواپيشگان