نتایج جستجو

قَرَّ يَقِرُّ و چون جمع مونث فعل امر است در اصل «اقررن» بود راء اول حذف و فتحه آن به قاف داده شد و به واسطه حركه قاف الف حذف گرديد مثل «ظَلْنَ» كه از ظَلَّ

همچنين «اغاثه » به معناى اين است كه خدا او را يارى كرد، و همچنين «يغيثه » - به فتحه و ضمه «ياء»، هر دو به معناى «ينصره» است ، بخلاف «غاث يغيث » كه مشتق از غيث

گرديد. و بالاخره به دست خليل بن احمد نحوى واضع علم عروض اشكالى از قبيل مد، فتحه، ضمه، كسره، تنوين و غيره وضع گرديد و كلمات قرآن با آنها علامت گذارى شده و

إِنَّ رَبى لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ»: بعضى از اساتيد قرائت ، كلمه «مجراها» را به فتحه ميم قرائت كرده و آن را مصدر ميمى از ثلاثى مجرد و به معناى جريان و سير و حركت

ميوه‌ها و بعضى ثمر بد و ضمّه قرائت نموده‌اند كه جمع ثمار يا ثمره است و ثمر بدو فتحه كه قرائت‌ جلد 3 صفحه 425 مشهور است اگر چه بمعناى ميوه و فائده و انواع مال

باشد مانند زبان يا دندان، و فرق نيست ميان كلمات و حروف و حركات آن از ضمه و فتحه و كسره و تشديد و مد، و نيز فرق نيست ميان اقسام خطوط و كتابت به قلم و چاپ

خويشان، يعنى هر كسى‌ «1»- اين آيه را ابن كثير و عاصم لا يسئل و باقى قرّاء با فتحه خوانده‌اند. (مجمع البيان ج 5، ص 351) جلد 13 - صفحه 310 خويشى خود را شناسد

ادغام‌ شد بواسطه‌ قرب‌ مخرج‌ و چون‌ التقاء ساكنين‌ محال‌ ‌است‌ عين‌ ‌را‌ فتحه‌ دادند معذر شد، و ‌اينکه‌ اعراب‌ دو دسته‌ بودند يك‌ دسته‌ واقعا معذور بودند

بر او مخفى نيست و بمجازات خواهيد رسيد و ظهرى منسوب بظهر است و در مقام نسبت فتحه ظاء بدل بكسره شده است و در خاتمه آنحضرت حجّت را بر آنها تمام فرمود باين تقريب

بر او مخفى نيست و بمجازات خواهيد رسيد و ظهرى منسوب بظهر است و در مقام نسبت فتحه ظاء بدل بكسره شده است و در خاتمه آنحضرت حجّت را بر آنها تمام فرمود باين تقريب

چوب است كه آتش داشته باشد بحركات سه‌گانه قرائت شده و الرّهب بضمّ راء و بدو فتحه و ذانك بتشديد نون نيز قرائت شده است. فَلَمّا قَضي‌ مُوسَي‌ الأَجَل‌َ وَ سارَ

بر او مخفى نيست و بمجازات خواهيد رسيد و ظهرى منسوب بظهر است و در مقام نسبت فتحه ظاء بدل بكسره شده است و در خاتمه آنحضرت حجّت را بر آنها تمام فرمود باين تقريب

بضاعتنا ردت الينا». و نيز فرموده : «ببضاعه مزجاه » و اصل اين كلمه «بضع » - به فتحه باء - است ، كه به معناى پاره اى گوشت است كه قطع و بريده گردد، و نيز گفته

لام‌ تأكيد ‌است‌ بمنزله‌ لام‌ قسم‌، نون‌ ‌هم‌ تأكيد ‌در‌ تأكيد، تبلوا جمع‌ و فتحه‌ و ‌او‌ ‌براي‌ التقاء ساكنين‌ ‌است‌، و بلوي‌ بمعني‌ ابتلاء بمعني‌ اختبار

بر او مخفى نيست و بمجازات خواهيد رسيد و ظهرى منسوب بظهر است و در مقام نسبت فتحه ظاء بدل بكسره شده است و در خاتمه آنحضرت حجّت را بر آنها تمام فرمود باين تقريب

بر او مخفى نيست و بمجازات خواهيد رسيد و ظهرى منسوب بظهر است و در مقام نسبت فتحه ظاء بدل بكسره شده است و در خاتمه آنحضرت حجّت را بر آنها تمام فرمود باين تقريب

بر او مخفى نيست و بمجازات خواهيد رسيد و ظهرى منسوب بظهر است و در مقام نسبت فتحه ظاء بدل بكسره شده است و در خاتمه آنحضرت حجّت را بر آنها تمام فرمود باين تقريب

مادری یکدیگر بودند. یاء متکلّم از آخر (أُمَّ) برابر قاعده زبان عربی حذف و با فتحه خوانده شده است. «لَمْ تَرْقُبْ»: رعایت نکردی. حفظ و نگهداری نکردی (نگا: توبه

أَخْرَجَتِ الاَرْض أَثْقَالَهَا»: كلمۀ «أثقال»، جمع كلمۀ «ثَقَل» - به فتحه ثاء و فتحه قاف - است، كه به معناى متاع و كالا و يا خصوص متاع مسافران است. ممكن

لك اسلمت و بك آمنت و عليك توكلت، اللهم بارك لى في يومى هذا و ارزقنى فوزه و فتحه و نصره و طهوره و هداه و بركته و اصرف عنى شره و شر ما فيه، بسم اللَّه و باللَّه