نتایج جستجو

غيره ولى در اين آيه سافلين بدون لام است. بعضى گفته‏اند آن نظير اعلى علّيين است. ولى علّيين مفرد است نه جمع. در كشاف گويد: عبداللّ آن را اسفل السافلين خوانده

الْقُرْآن بِالْحَق فِيه رَبّي فُصّلَت النّاس لَمّا أَوْلَى أَکْبَر جَاءَهُم لَو عِلّيّين عَزِيز خَلَق بِمَا عَرَبِيّا تَنْزِيل عِلّيّون لَمَا بُشْرَى أَلا السّمَاء

الظّالِمِين إِنّنَا إِنّک ضَلاَلِک الفُجّار أُولٰئِک الْإِنْسَان خُسْر عِلّيّين سَکْرَتِهِم فِيه إِنّه بَعْدِهِم السّاعَة مِنّا أَبَانَا هٰذَا الْأَوّلِين

و زيادت حروف در آن روشن كننده شدت زندان است چنانكه گفته‏اند. مقابل سجّين علّيين است كه فرموده [مطفّفين:18-20]و مَا کِتَاب أَدْرَاک وَ لَفِي مَرْقُوم سِجّين

پذیرش حق، بر اثر ارتکاب گناهان اقوال در معناى «إنّ الأبرار لفی عليّين» مراد از مشاهده «علیّین» توسط «مقرّبون» رواياتى راجع به: نزول «سوره مطفّفین» و... رواياتى

پذیرش حق، بر اثر ارتکاب گناهان اقوال در معناى «إنّ الأبرار لفی عليّين» مراد از مشاهده «علیّین» توسط «مقرّبون» رواياتى راجع به: نزول «سوره مطفّفین» و... رواياتى

پذیرش حق، بر اثر ارتکاب گناهان اقوال در معناى «إنّ الأبرار لفی عليّين» مراد از مشاهده «علیّین» توسط «مقرّبون» رواياتى راجع به: نزول «سوره مطفّفین» و... رواياتى

پذیرش حق، بر اثر ارتکاب گناهان اقوال در معناى «إنّ الأبرار لفی عليّين» مراد از مشاهده «علیّین» توسط «مقرّبون» رواياتى راجع به: نزول «سوره مطفّفین» و... رواياتى

پذیرش حق، بر اثر ارتکاب گناهان اقوال در معناى «إنّ الأبرار لفی عليّين» مراد از مشاهده «علیّین» توسط «مقرّبون» رواياتى راجع به: نزول «سوره مطفّفین» و... رواياتى

شده كه از ملائكه برتر شود و بالاتر رود تا آنكه بواسطه معرفت و طاعت به اعلى عليّين رسد يا از حيوان پست‌تر گردد و در نتيجه كفر و معصيت مردود باسفل السافلين

يَتَفَرَّقُونَ‌: آن هنگام پراكنده گردند و از هم جدا شوند، گروهى را به اعلا عليين آورند و گروهى را به اسفل سافلين بياندازند، بعضى در رحمت و بعضى در زحمت، جمعى

مقدس ربوبى و هر كس درجه دارد مخصوص بخود تا برسند بمنتهى درجه قرب كه اعلى عليين است يا منتهى درجه بعد كه اسفل السافلين است و بعضى گفته‌اند مراد آنستكه صاحبان

شده كه از ملائكه برتر شود و بالاتر رود تا آنكه بواسطه معرفت و طاعت به اعلى عليّين رسد يا از حيوان پست‌تر گردد و در نتيجه كفر و معصيت مردود باسفل السافلين

هدي‌ ‌است‌ ‌که‌ تعبير بعليين‌ ميكنند (إِن‌َّ كِتاب‌َ الأَبرارِ لَفِي‌ عِلِّيِّين‌َ وَ ما أَدراك‌َ ما عِلِّيُّون‌َ كِتاب‌ٌ مَرقُوم‌ٌ يَشهَدُه‌ُ المُقَرَّبُون‌َ)

شده كه از ملائكه برتر شود و بالاتر رود تا آنكه بواسطه معرفت و طاعت به اعلى عليّين رسد يا از حيوان پست‌تر گردد و در نتيجه كفر و معصيت مردود باسفل السافلين

افراد انسانيت در مراتب كمال و مزيت به طورى كه بعضى از آنها به مرتبه اعلى عليين هستند داراى نفوس زكيه و مؤيد به قواى قدسيه بواسطه صفاى قلوب آنان و مكارم

آن گروه بخصوص بسابقه عنايت، از جهنم دور كرده شدگانند، زيرا ايشان در اعلى عليين و جهنم در اسفل سافلين مى‌باشد. اكثر مفسران برآنند كه اين آيه عام است نسبت

در باره‌گاه احديت به اين كه بآسمان رفته و با ملائكه هم صحبت شده و در اعلى عليين جاى گرفته است. إِذ قالَت‌ِ المَلائِكَةُ يا مَريَم‌ُ إِن‌َّ اللّه‌َ يُبَشِّرُك‌ِ

بهشت و جهنّم كه حاصل شده است براى آنها در نتيجه اعمالشان در دنيا از اعلى علّيّين جنان تا اسفل السّافلين نيران بحسب مراتب استحقاقشان و اطلاق درجات بر دركات

كه بر وجه تام باشد و مقترن به جميع شرايط معتبره، بدرستى كه استغفار درجه عليين است و اسمى است واقع شده بر شش معنى: 1- ندامت از گناه گذشته. 2- عزم بر ترك