نتایج جستجو

مشتق شده در حال بارگیری... بت. جمع‏آن اصنام است. [ابراهيم:35] راغب گويد: صنم جثه‏اى است كه از نقره يا مس يا چوب ساخته شود، آن را براى تقرّب به خدا پرستش

مى‏نمودند بدان مناسبت فرزندان خويش را «زيدلات» - و «تيم لات» نام مى‏گذاشتند. اين صنم همانطور پابرجا بود تا آنكه قبيله ثقيف دين اسلام را قبول كردند، رسول خدا «صلى

قربانى کرده، خون قربانى را بر آن مى ریختند، گفته مى شد، و تفاوتش با «صنم» این بود: «صنم» بتى بود که داراى شکل و صورت خاصى بود، اما «نُصُب» قطعه سنگ هاى بى

آیات شامل این کلمه «أصنام» جمع «صنم» به معناى مجسمه اى بوده است که از طلا و نقره یا چوب و مانند آن مى ساخته اند وبه پرستش آن مى پرداختند; وآن رامظهرمقدسینومقدسات

جحم ها ذکر حسن کظم ذلکم ردى رسل سوى رزق فند يوسف لو اجر هو على اثر الى ب صنم نور حتى ضيع عن امم کم جىء ن حزن اذ بين نا بعر نصب بعد حرض هن قدم او قبل فرى

غنى عين رسل موت نحن عقب جبل نضد کظم ارض علم خوف اذا وحد لعل صفر شهو موج ايى صنم مثل خضد الذى طلح حطم فىء هؤلاء دوم موه کره سمم ظنن انس

مى‏نمودند بدان مناسبت فرزندان خويش را «زيدلات» - و «تيم لات» نام مى‏گذاشتند. اين صنم همانطور پابرجا بود تا آنكه قبيله ثقيف دين اسلام را قبول كردند، رسول خدا «صلى

کتب نفس سمع ها سبل رئى خون هدى وهن صحب ذا اول ضرر نسو غيب کذب ذلکم غيظ دون صنم هل سئل عدو صفف غنى دبر رويد ضعف رسل ابراهيم

آیات شامل این کلمه صنم‌ (۵ بار) کم‌ (۲۲۹۱ بار) بَعْد لَأَکِيدَن أَن تَاللّه تُوَلّوا وَ الشّاهِدِين مِن مُدْبِرِين فَجَعَلَهُم جُذَاذا ذٰلِکُم إِلاّ عَلَى

معنی اجداد به کار رفته است. واژه (آزَرَ) عطف بیان است. «أَصْنَاماً»: جمع صنم. بتها. «آلِهَةً»: جمع إِله، خدایان. مفعول دوم فعل (تَتَّخِذُ) است. وَ مَا

تصریح قوم ابراهیم، به پرستش مجسمه ها و بت هاى بى جان (قالوا نعبد أصنامًا) «صنم» (مفرد «أصنام») معادل «بت» است. ۲ - توجه به درگاه بت ها و اعتکاف در آستان

گمراه گر گفته مى شود. این کلمه در قرآن، هم به این معنا آمده و هم در بت و صنم به کار رفته است. چنانچه این واژه در آیه شریفه در معناى نخست به کار رفته باشد،

الطَّاغُوتِ‌: ايمان مى‌آورند به جبت و طاغوت، دو بت قريش. تنبيه: 1- جبت در اصل اسم صنم اوست. بعد مستعمل گشته در هر معبودى كه غير حق تعالى است، از حجر و مدر و انسان

اين آثار را در صنم زهره نمايش مى دادند، يعنى صنم زهره را به شكل دخترى زيبا مى ساختند، و چون مريخ را منشاء فتنه و خونريزى مى دانستند، صنم آن را به صورتى

ءَالِهَةً إِنى أَرَاك وَ قَوْمَك فى ضلَلٍ مُّبِينٍ راغب در مفردات خود مى گويد: « صنم » به معناى جثهايست كه از نقره و يا مس و يا چوب تراشيده و آن را ميپرستيدند،

اند: آن ها «اوثان» را مى پرستيدند، نه «اصنام» را و اين دو با هم فرق دارند. صنم تمثال هاى مجسم است، و وثن تمثال هاى غير مجسم. بعضى ديگر گفته اند: ايشان بت

مشركين مكه ، كه نعمت بزرگ امنيت مكه را با كفران مقابله مى كنند، و در عوض به صنم ها كه جز اسم خدا چيز ديگرى ندارند ايمان مى آورند، خلاصه حقايق را زير پا نهاده

(نوعى از لباس ) كرده اند، و در نزديكيش دهى است بنام سلمسين ، كه نام قديمش ‍ صنم مسين (بت قمر) بوده ، و نيز دهى ديگر است ، بنام ترع عوز، يعنى دروازه زهره كه