نتایج جستجو

حين حيى حکم خرج خسر خسف خشع خشى خضد خضر خطء خفض خفى خلد خلف خلق خلو خنس خوض خوف خير خيم دبر دخل درى دعع دعو دلو دمدم دنو دهق دهم دهن دون دين ذات ذلک ذنب ذهب

محفوظتر مى‏كند و آن لباس معنوى است. * [نحل:112]. نسبت لباس به خوف و جوع ظاهراً از آن جهت است كه خوف و گرسنگى به همه آن شهر گسترش يافته و همه را فرا گرفته بود

بيمى نخواهند داشت ممكن است مراد از درك رسيدن فرعون باشد و از «وَ لا تَخشى» خوف گذشتن از دريا. يعنى اى موسى در دريا راهى بزن و نترس از رسيدن فرعون و بيم نكن

سبز و بقيه خشك. لا فى اخر خضر سبع سنبل لعل سبل ى هم بحر يا الا ها عجف ايى خوف رطب ف درک طرق رجع کتب ارض الى هو ملء بين ل انس فتو خشى الذى تبع ظلم کم هن

حلقم انتم اذا وله من اذ اله حتى لولا ما قصر حين نظر الله نحن يسر قرب لو شىء خوف ان حلل کذب علم ه حرم حصر سجد نن لم

الى بغى ايى جهد فى ربب سبل قرب رجو وله دعو الذين اله رحم کم لعل الله وقى خوف انن فلح اول حول عذب امن

حالتى است كه از خوف به انسان عارض مى‏شود و در جاى خوف به كار مى‏رود (راغب) [طه:67] موسى در نفس خويش احساس خوف كرد. تخوّف به معنى ظهور خوف است (راغب) [نحل:46-47]

کون وثق بين اول سوء نا صلو هو لن خشى لم قول سيب يدى نقض حمى ظلم نصر قد اتى خوف اخر الا کفر سرى نکر سلط اوى لکن اخذ طوف رسل هدى رئى ائى بحر لعل ولى کما اهل

ف هم لا فى انن ى لوم ه من ب کم ما ذلک اله ن وله الله نفس ا هو غير بسط ذکر خوف ل بغى قول بعض فضل ان کون ورى على نا ربب ملک يمن اول قسم حسر لو ک دحر جهنم

«غَيْرَ مُتَجانِفِ»به معنى غير متمايل است . ف من اثم وصى غير او ل خمص فى خوف صلح انن وله ضرر بين الله علم اله هم سمع دين غفر لا سلم رحم اسلام

ظلم خلق رسل لم کما لما مثل ارض يمن او رضو ام جمع ارث خير کفر عبد بل غير جزى خوف انتم زوج کرم دعو فوز حسن

آیات شامل این کلمه «رهبانیت» از مادّه «رهبه»، به معناى «خوف و ترس» است که در اینجا خوف و ترس از خدا منظور است، و به گفته «راغب» در «مفردات»، ترسى است آمیخته

شامل این کلمه «یَفْرَقُونَ» از مادّه «فَرَق» (بر وزن شَفَق) به معناى شدت خوف و ترس است. «راغب» در کتاب «مفردات» مى گوید: این ماده در اصل به معناى تفرق

قول علم قوم هما ردد على دلل اذا انن عسى ها عجب حرج ک مع نفق کون عجز انا هم خوف امم غدو کيف غرر قد جىء کفر کما اسو رقب انتم الذين رتع وجد کى ذکر لما لعب يوسف

رجو را گاهى خوف گفته‏اند در صحاح آمده: گاهى رجاء و رجو به معنى خوف آيد. در قاموس نيز در بعضى جاها آن را گفته است راغب گويد علت اين آنست كه خوف رجا متلازم

آیات شامل این کلمه بعضى از مفسران، «حاذرون» را از مادّه «حَذْر» به معناى خوف و ترس از توطئه آنها تفسیر کرده اند. و بعضى از «حَذَر» به معناى هوشیارى، بیدارى

آیات شامل این کلمه «وَجَل» همان حالت خوف و ترسى است که به انسان دست مى دهد و سرچشمه آن یکى از این دو چیز است: گاهى به خاطر درک مسئولیت ها و احتمال عدم

حال سفر و خوف و مراعات كنيد حدود آنرا يا بنابر تحقيق سابق چون مطمئن شديد از تعرض دشمن پس بر پا داريد نماز را بنحويكه مأمور بوديد پيش از خوف همانا نماز

۲(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... «طوفان» از مادّه «طوف» (بر وزن خوف) به معناى موجود گردنده و طواف کننده است; سپس به هر حادثه اى که انسان را احاطه

لعل او نفس الى حلل بطل خبر غضض خلد غلل دمر ظلم نور اذ طير جبل ذهب حصن قرب خوف صبر صوب حبب لقى انت کبر دنو ا