نتایج جستجو

الْمُسْلِمِين الْمُفْلِحِين مُؤْمِن ثَوَاب عَدْن يَتَسَاءَلُون مَتَابا فَأَمّا أَيّام بَيْنَهُم أَحْسَن مَتَاع تُقَرّبُکُم در حال بارگیری...

اند: به خاطر آن است که ایام مرکب از ساعات است که داراى تاء تأنیث مى باشد. و شاید اشاره اى به این نکته باشد که در تمام ساعات این ایام، به یاد خدا باشید; و

[هود:65]. در اينگونه آيات شبها نيز داخل در يوم اند و اطلاق ايام روى عنايتى است. * [ابراهيم:5]. مراد از ايام الله ظاهرا روزهايى است كه قدرت خدا در آنها بيشتر ظاهر

[هود:65]. در اينگونه آيات شبها نيز داخل در يوم اند و اطلاق ايام روى عنايتى است. * [ابراهيم:5]. مراد از ايام الله ظاهرا روزهايى است كه قدرت خدا در آنها بيشتر ظاهر

اذْكُرُوا اللَّهَ فِي أَيَّامٍ مَعْدُوداتٍ» ايام تشريق است كه آن روز نحر و سه روز بعد از آن (11، 12 و 13 ذيحجه) ميباشد و معدودات ايّام عشر (ده روز اول ذيحجه)

[هود:65]. در اينگونه آيات شبها نيز داخل در يوم اند و اطلاق ايام روى عنايتى است. * [ابراهيم:5]. مراد از ايام الله ظاهرا روزهايى است كه قدرت خدا در آنها بيشتر ظاهر

افتید. بعضى نیز گفته اند: منظور این است که شما نمى توانید بر این کار در تمام ایام سال مداومت کنید. حصى‌ (۱۱ بار) ه‌ (۳۵۷۶ بار) فَتَاب لَن عَلِم أَن عَلَيْکُم

پاداش اعمال ایّام گذشته دنیاست که (بر امروز خویش) پیش فرستادید. [به آنان گویند:] بخورید و بیاشامید، گوارایتان باد به سبب اعمالی که در ایام گذشته انجام

در شرايطى نمى‌تواند روزه بگيرد، بايد در ايام ديگرى قضا كند تا از منافع روزه برخوردار شود. «فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ» 3- قصد سفر، به تنهايى مانع روزه

بعضى مراد ايام ربانيه است چنانچه در آيه شريفه فرمايد: «وَ إِنَّ يَوْماً عِنْدَ رَبِّكَ كَأَلْفِ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ» و نزد جمعى مراد ايام امرى است

يَجِدْ فَصِيامُ ثَلاثَةِ أَيَّامٍ فِي الْحَجِ‌: پس هر كه نيابد قربانى، يعنى قادر نباشد بر آن، پس بر او باشد روزه داشتن سه روز در ايام حج كه روز هفتم و هشتم

است و تشريع حكم قضا براى تكميل صيام ايام رمضان است كه آنچه از عدد ايام در آن ماه افطار نموديد در خارج رمضان از ايام سال قضا كنيد و لتكملوا بتشديد نيز قرائت

دوآيه در باره هلاكت قوم عاداند كه در «ريح» و «صرصر» توضيح داده شد مراد از «اَيَّامٍ نَحِساتٍ» همان هفت شب و هشت روز است كه باد بطور مداوم بر آنها وزيد چنانكه

بار) گرديدن. در اقرب آمده «دال الايّام دولة: دارت» يعنى ايّام گردش كرد [آل عمران:140] يعنى آن ايّام را ميان مردم مى‏گردانيم گاهى به قومى و گاهى به قوم ديگرى

بگوئيم در شش روز آفريد و روز هفتم فارغ شد . نا گفته نماند بدرستى روشن نيست ايّام هفته را چرا به هفت تقسيم كرده‏اند و هفته هفت روز است از كى پيدا شده و اگر

عَنِ الْخَشَبَةِ بَعْدَ ثَلاثَةِ اَيّامٍ وَ يُغَسَّلُ وَ يُدْفَنُ وَ لا يَجُوزُ صَلْبُهُ اَكْثَرُ مِنْ ثَلاثَةِ اَيّامٍ». ملاحظه اين احاديث نشان مى‏دهد

عَنِ الْخَشَبَةِ بَعْدَ ثَلاثَةِ اَيّامٍ وَ يُغَسَّلُ وَ يُدْفَنُ وَ لا يَجُوزُ صَلْبُهُ اَكْثَرُ مِنْ ثَلاثَةِ اَيّامٍ». ملاحظه اين احاديث نشان مى‏دهد

بيست و چهار ساعت است و اشكال شده است كه ايّام مقدر و ممتاز ميشود بحركت فلك پس چگونه خلق شده است آسمانها و زمين در ايام پيش از تقدير و تمايز آنها و فيض ره جواب

این کلمه عرش‌ (۳۳ بار) ه‌ (۳۵۷۶ بار) وَ عَلَى کَان الْمَاء لِيَبْلُوَکُم أَيّام أَيّکُم سِتّة أَحْسَن فِي عَمَلا الْأَرْض لَئِن السّمَاوَات قُلْت خَلَق

مَنَافِع فَج لَهُم مِن وَ يَذْکُرُوا يَأْتِين اسْم ضَامِر اللّه عَلَى فِي أَيّام مَعْلُومَات در حال بارگیری...