گمنام

تفسیر:المیزان جلد۱۵ بخش۳۷: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
خط ۱۴۴: خط ۱۴۴:


==نگرانى پيامبر «ص»، از سرنوشت امت پس از خود ==
==نگرانى پيامبر «ص»، از سرنوشت امت پس از خود ==
و در كافى به سند خود از على بن عيسى بن قماط از عمويش از امام صادق (عليه السّلام ) روايت كرده كه فرموده : رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله ) در خواب بنى اميه را ديد، كه بعد از رحلت آن جناب بر فراز منبرش بالا رفته ، مردم را از راه راست به سوى عقب بر مى گردانند و چون از خواب برخاست اندوهناك و محزون شد.
و در كافى، به سند خود، از على بن عيسى بن قماط، از عمويش، از امام صادق «عليه السّلام» روايت كرده كه فرموده: رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله» در خواب بنى اميه را ديد، كه بعد از رحلت آن جناب، بر فراز منبرش بالا رفته، مردم را از راه راست به سوى عقب بر مى گردانند، و چون از خواب برخاست، اندوهناك و محزون شد.


پس جبرئيل بر او نازل شد و عرضه داشت : يا رسول اللّه چرا اندوهناكت مى بينم ؟
پس جبرئيل بر او نازل شد و عرضه داشت: يا رسول اللّه! چرا اندوهناكت مى بينم؟


فرمود: اى جبرئيل سبب اين است كه من ديشب بنى اميه را در خواب ديدم كه بر منبرم بالا رفته اند، و بعد از من مردم را گمراه نموده به قهقرا برمى گردانند، جبرئيل گفت : به آن خدايى سوگند كه تو را به حق به نبوت مبعوث فرموده ، هيچگونه اطلاعى از اين جريان ندارم ، پس به سوى آسمان صعود نموده ، چيزى نگذشت كه دوباره بر آن جناب نازل شد و آياتى از قرآن آورد كه مايه تسليت خاطر آن حضرت بود و آن آيه «'''اءفرايت ان متعناهم سنين ثم جاءهم ما كانوا يوعدون ما اغنى عنهم ما كانوا يمتعون '''» و نيز اين آيات را آورد: «'''انا انزلناه فى ليلة القدر و ما ادريك ما ليلة القدر ليلة القدر خير من الف شهر'''» كه در آن خداى تعالى شب قدر را براى رسولش بهتر از هزار ماه سلطنت بنى اميه قرار داد.
فرمود: اى جبرئيل! سبب اين است كه من ديشب، بنى اميه را در خواب ديدم كه بر منبرم بالا رفته اند، و بعد از من، مردم را گمراه نموده، به قهقرا بر مى گردانند.  


و در الدر المنثور است كه ابن ابى حاتم از ابى جهضم روايت كرده كه گفت : رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله ) را ديدند كه گويا متحير به نظر مى رسيد، پرسيدند چرا چنين متحيرى ؟ فرمود: چرا نباشم ؟ در خواب ديدم كه دشمنم بعد از من سرپرست امتم مى شود، پس آيه «'''اءفرايت ان متعناهم سنين ثم جاءهم ما كانوا يوعدون ما اغنى عنهم ما كانوا يمتعون '''» نازل شد، رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله ) خوشحال گرديد.
جبرئيل گفت: به آن خدايى سوگند كه تو را به حق به نبوت مبعوث فرموده، هيچ گونه اطلاعى از اين جريان ندارم. پس به سوى آسمان صعود نموده، چيزى نگذشت كه دوباره بر آن جناب نازل شد و آياتى از قرآن آورد، كه مايه تسليت خاطر آن حضرت بود و آن، آيه: «أفَرَأيتَ إن مَتَّعنَاهُم سِنِينَ ثُمَّ جَاءَهُم مَا كَانُوا يُوعَدُونَ مَا أغنَى عَنهُم مَا كَانُوا يُمَتَّعُون» بود. و نيز اين آيات را آورد: «إنَّا أنزَلنَاهُ فِى لَيلَةِ القَدرِ * وَ مَا أدرَيكَ مَا لَيلَةُ القَدرِ * لَيلَةُ القَدرِ خَيرٌ مِن ألفِ شَهر»، كه در آن، خداى تعالى، «شب قدر» را براى رسولش، بهتر از هزار ماه سلطنت بنى اميه قرار داد.


مؤ لف : در عبارت ( عربى ) حديث ، كلام رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله ) در پاسخ سؤ ال كنندگان چنين آمده : «'''و لم و رايت : يعنى چرا با اينكه ديدم '''» و تقدير آن اين است كه : «'''چرا اندوهناك و متحير نباشم با اينكه در خواب چنين و چنان ديدم '''»
و در الدر المنثور است كه ابن ابى حاتم، از ابى جهضم روايت كرده كه گفت: رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله» را ديدند كه گويا متحير به نظر مى رسيد. پرسيدند: چرا چنين متحيرى؟
 
فرمود: چرا نباشم؟ در خواب ديدم كه دشمنم بعد از من، سرپرست امتم مى شود. پس آيه «أفَرَأيتَ إن مَتَّعنَاهُم سِنِينَ ثُمَّ جَاءَهُم مَا كَانُوا يُوعَدُون مَا أغنَى عَنهُم مَا كَانُوا يُمَتَّعُون» نازل شد، رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله» خوشحال گرديد.
 
مؤلف: در عبارت (عربى) حديث، كلام رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله» در پاسخ سؤال كنندگان، چنين آمده: «وَ لِمَ و رَأيتُ: يعنى چرا با اين كه ديدم»، و تقدير آن، اين است كه: «چرا اندوهناك و متحير نباشم، با اين كه در خواب چنين و چنان ديدم».
<span id='link319'><span>
<span id='link319'><span>
==روايات متعدد درباره آنچه كه پيامبر گرامى «ص»، بعد از نزول آيه: «و انذر عشيرتك الاقربين» انجام داد==
==روايات متعدد درباره آنچه كه پيامبر گرامى «ص»، بعد از نزول آيه: «و انذر عشيرتك الاقربين» انجام داد==
و در همان كتابست كه احمد، عبد بن حميد، بخارى ، مسلم ، ترمذى ، ابن جرير، ابن منذر، ابن ابى حاتم ، ابن مردويه و بيهقى در شعب الايمان و نيز در كتاب ديگرش دلائل ، از ابو هريره روايت كرده اند كه گفت : وقتى آيه و «'''انذر عشيرتك الاءقربين '''» نازل شد، رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله ) قريش را دعوت نمود و در دعوتش فرقى ميان دورتر و نزديكتر نگذاشت ، پس از آن فرمود: اى گروه قريش ! خود را از آتش ‍ نجات دهيد، كه من مالك نفع و ضررى براى شما نيستم ،
و در همان كتابست كه احمد، عبد بن حميد، بخارى ، مسلم ، ترمذى ، ابن جرير، ابن منذر، ابن ابى حاتم ، ابن مردويه و بيهقى در شعب الايمان و نيز در كتاب ديگرش دلائل ، از ابو هريره روايت كرده اند كه گفت : وقتى آيه و «'''انذر عشيرتك الاءقربين '''» نازل شد، رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله ) قريش را دعوت نمود و در دعوتش فرقى ميان دورتر و نزديكتر نگذاشت ، پس از آن فرمود: اى گروه قريش ! خود را از آتش ‍ نجات دهيد، كه من مالك نفع و ضررى براى شما نيستم ،
۱۳٬۵۷۰

ویرایش