۱۳٬۵۳۳
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۲۰ بخش۳۰: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←ردّ پندار آن كه مى پنداشت بازگشتی به سوى خدا و براى حساب ندارد
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
«'''إِنَّهُ كَانَ فِى أَهْلِهِ مَسرُوراً'''»: | «'''إِنَّهُ كَانَ فِى أَهْلِهِ مَسرُوراً'''»: | ||
او در ميان اهلش مسرور بود، و از مال دنيا كه به او مى رسيد، خوشحال مى شد، و دلش به سوى زينت هاى مادى مجذوب مى گشت. و همين باعث مى شد كه آخرت از يادش برود. و خداى تعالى، انسان را در اين خوشحال شدن مذمّت كرده، و آن را | او در ميان اهلش مسرور بود، و از مال دنيا كه به او مى رسيد، خوشحال مى شد، و دلش به سوى زينت هاى مادى مجذوب مى گشت. و همين باعث مى شد كه آخرت از يادش برود. و خداى تعالى، انسان را در اين خوشحال شدن مذمّت كرده، و آن را فَرَح بی جا و به غير حق دانسته، مى فرمايد: «ذَلِكُم بِمَا كُنتُم تَفرَحُونَ فِى الأرضِ بِغَيرِ الحَقّ وَ بِمَا كُنتُم تَمرَحُون». | ||
«'''إِنَّهُ ظنَّ أَن لَّن يَحُورَ'''»: | «'''إِنَّهُ ظنَّ أَن لَّن يَحُورَ'''»: | ||
