روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۲۹۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الصَّوْم

: 

وَ كَانَ‏ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ ع‏ يَكْرَهُ أَنْ يَحْتَجِمَ اَلصَّائِمُ خَشْيَةَ أَنْ يُغْشَى عَلَيْهِ فَيُفْطِرَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۳۹

و أمير المؤمنين عليه السّلام خوش نمى‏داشت كه شخص روزه دار حجامت كند، زيرا بيم آن داشت كه حال غشوه به او دست دهد و افطار كند.و باكى نيست كه شخص روزه دار از سرمه‏اى كه مشك در آن باشد استفاده‏كند، و باكى نيست كه «حضض» را- نوعى عصاره از درختى معروف است- به چشم بكشد، و باكى نيست كه با آب يا با چوب ترى كه مزه آن را بچشد مسواك كند، هر ساعت از روز كه بخواهد.