روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۲۵۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ فَضْلِ الْمَسَاجِدِ وَ حُرْمَتِهَا وَ ثَوَابِ مَنْ صَلَّى فِيهَا

و قال ابو جعفر ع :

إِذَا أَخْرَجَ أَحَدُكُمُ اَلْحَصَاةَ مِنَ اَلْمَسْجِدِ فَلْيَرُدَّهَا فِي مَكَانِهَا أَوْ فِي مَسْجِدٍ آخَرَ فَإِنَّهَا تُسَبِّحُ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۵۸

امام باقر عليه السّلام فرمود: هر گاه يكى از شما سنگريزه‏اى را از مسجد بيرون برد بايد آن را بمسجد باز گرداند و بجاى خود آورد يا بمسجدى ديگر برد و آنجا گذارد زيرا آن سنگريزه تسبيح خداوند متعال ميكند (اين مشروط بر آنست كه سنگريزه جزء مسجد محسوب شود). و جايز نيست براى حائض و جنب كه بمسجد داخل شوند مگر بعنوان رهگذر و در حال عبور از مسجد (چنان كه قبلا گذشت در مسجد الحرام و مسجد النّبى صلّى اللَّه عليه و آله بعنوان رهگذر هم جنب و حائض نميتوانند عبور كنند).