روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۶۷۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابٌ فِيمَنْ تَرَكَ الْوُضُوءَ أَوْ بَعْضَهُ أَوْ شَكَّ فِيه

و روي ابو بصير عن ابي عبد الله ع :

فِي رَجُلٍ نَسِيَ مَسْحَ رَأْسِهِ قَالَ فَلْيَمْسَحْ قَالَ لَمْ يَذْكُرْهُ حَتَّى دَخَلَ فِي اَلصَّلاَةِ قَالَ فَلْيَمْسَحْ رَأْسَهُ مِنْ بَلَلِ لِحْيَتِهِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۹۰

و ابو بصير از امام صادق عليه السّلام روايت كرده: در مورد شخصى كه مسح سر خود را فراموش كرده بود آن حضرت فرمود: بايد مسح كند، پرسيد در صورتى كه آن را بياد نياورد تا وقتى كه مهيّاى نماز شود حكم آن چيست؟ آن حضرت فرمود: پس بايد از ترى ريشش سر خود را مسح كند. (بنا بر روايت پيش بايد سر خود را مسح كرده و مسح پاها را نيز اعاده كند).