النبإ ١٠

از الکتاب
کپی متن آیه
وَ جَعَلْنَا اللَّيْلَ‌ لِبَاساً

ترجمه

و شب را پوششی (برای شما)،

|و شب را پوششى گردانيديم
و شب را [براى شما] پوششى قرار داديم.
و (پرده سیاه) شب را ساتر (احوال خلق) گردانیدیم.
و شب راپوششی
و شب را پوششتان قرار داديم.
و شب را همچون پوششی ساخته‌ایم‌
و شب را پوششى قرار داديم.
و شب را جامه و پوشش ننموده‌ایم؟ (تا در خلوت شب، دور از دیدگان مردمان آرامش و آسایش کنید، و به تجدید قوا بپردازید).
و شب را (برایتان) پوششی نهادیم.
و گردانیدیم شب را پوشاکی‌

And made the night a cover?
ترتیل:
ترجمه:
النبإ ٩ آیه ١٠ النبإ ١١
سوره : سوره النبإ
نزول : ٢ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«جَعَلْنَا الَّیْلَ لِبَاساً»: (نگا: فرقان / ). پرده شب، لباس و پوششی است بر اندام زمین. با فرو افتادن پرده ظلمت، نور آفتاب برچیده می‌شود، و فعّالیّتهای خسته‌کننده انسانها و حیوانها تعطیل می‌گردد.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر


تفسیر نور (محسن قرائتی)


أَ لَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهاداً «6» وَ الْجِبالَ أَوْتاداً «7» وَ خَلَقْناكُمْ أَزْواجاً «8» وَ جَعَلْنا نَوْمَكُمْ سُباتاً «9» وَ جَعَلْنَا اللَّيْلَ لِباساً «10» وَ جَعَلْنَا النَّهارَ مَعاشاً «11»

آيا زمين را بستر قرار نداديم؟ و كوهها را (همچون) ميخ‌ها؟ و شما را جفت آفريديم. و خواب را مايه آرامش شما قرار داديم. و شب را پوششى ساختيم. و روز را وقت تلاش و معاش قرار داديم.

نکته ها

«اوتاد» جمع «وتد» به معناى ميخ است و تشبيه كوه به ميخ، از معجزات علمى قرآن است. ريشه كوه‌ها در عمق زمين، مانع حركت لايه‌هاى زمين و وقوع زلزله‌هاى دائمى است. كوهها همچون ميخ، چند برابر آنچه در بيرون‌اند، در دل زمين فرورفته‌اند، بگذريم كه كوه‌ها منافع ديگرى نيز دارند: حافظ برفها براى تابستان، مانع تند بادها، علامت و نشانه راهها، محل معادن و سنگها و غارها و عامل ايجاد درّه‌ها هستند كه هر يك در جاى خود براى زندگى ضرورى است.

«سبات» به معناى قطع كار و تعطيل كردن آن است كه موجب آسايش و آرامش جسم و روان مى‌شود.

پیام ها

1- مشت نمونه خروار است. مطالعه در هستى، بهترين راه خداشناسى و معادشناسى است. أَ لَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهاداً ...

2- انسان در دادگاه عقل و وجدان خدا پرست است و مى‌توان از وجدان او درباره قدرت الهى سوال كرد. «أَ لَمْ نَجْعَلِ»

3- از قدرت خداوند به آفرينش زمين و آسمان و ديگر پديده‌هاى طبيعى، به قدرت او براى برپايى قيامت، استدلال كنيد. الْأَرْضَ‌ ... الْجِبالَ‌ ... اللَّيْلَ‌ ... النَّهارَ ...

4- پس از طرد افكار باطل، بر عقايد حقتان استدلال كنيد. كَلَّا سَيَعْلَمُونَ‌ ... أَ لَمْ نَجْعَلِ‌

جلد 10 - صفحه 361

5- اگر روحيه لجاجت نباشد، انسان از همين زمين و زمان و خواب و خوراك مى‌تواند درس بگيرد. الْأَرْضَ‌ ... اللَّيْلَ‌ ... النَّهارَ ...

6- قدرت و حكمت الهى در آفرينش ما و هستى، دليل آن است كه ما را با مرگ رها نخواهد كرد. خَلَقْناكُمْ أَزْواجاً ... نَوْمَكُمْ سُباتاً ... النَّهارَ مَعاشاً

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)



وَ جَعَلْنَا اللَّيْلَ لِباساً «10»

وَ جَعَلْنَا اللَّيْلَ لِباساً: و قرار داديم شب را پوششى كه به تاريكى خود همه چيز را بپوشاند، تا از شما هر كه اراده اختفا داشته باشد، به ظلمت آن مستتر شود از چشم مردمان. مانند كسى كه از دشمن گريزد يا خواهد تبعيت كند به جهت ظفر يافتن. يا شب را وقت لباس شما گردانيديم تا در شب خود را به جامه بپوشيد در وقت خوابيدن. حضرت صادق عليه السّلام فرمايد: تأمّل كن در لطف و حكمت عليم قادر كه تاريكى را براى مصلحت در مقدار زمان مقرّر ساخته، براى آنكه مردم به آن محتاجند و مخلوط به قدرى از نور گردانيده تا كار بر ايشان دشوار نشود. «1» نعمت ششم:


تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌

عَمَّ يَتَساءَلُونَ «1» عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ «2» الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ «3» كَلاَّ سَيَعْلَمُونَ «4»

ثُمَّ كَلاَّ سَيَعْلَمُونَ «5» أَ لَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهاداً «6» وَ الْجِبالَ أَوْتاداً «7» وَ خَلَقْناكُمْ أَزْواجاً «8» وَ جَعَلْنا نَوْمَكُمْ سُباتاً «9»

وَ جَعَلْنَا اللَّيْلَ لِباساً «10» وَ جَعَلْنَا النَّهارَ مَعاشاً «11» وَ بَنَيْنا فَوْقَكُمْ سَبْعاً شِداداً «12» وَ جَعَلْنا سِراجاً وَهَّاجاً «13» وَ أَنْزَلْنا مِنَ الْمُعْصِراتِ ماءً ثَجَّاجاً «14»

لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَ نَباتاً «15» وَ جَنَّاتٍ أَلْفافاً «16»

ترجمه‌

از چه سؤال ميكنند از يكديگر

از خبر بزرگى‌

كه آنان در آن اختلاف دارند

نه چنين است زود است كه بدانند

پس نه چنين است زود است كه بدانند

آيا قرار نداديم زمين را فرشى گسترده‌

و كوهها را ميخها

و آفريديم شما را جفت‌ها مرد و زن‌

و قرار داديم خوابتان را آسايش‌

و قرار داديم شب را پوشش‌

و قرار داديم روز را وقت معيشت‌

و بنا كرديم بالاى سر شما هفت طبقه محكم‌

و قرار داديم چراغى درخشان‌

و فرو فرستاديم از ابرهاى متراكم بفشار بر يكديگر آب ريزان پى در پى را

تا بيرون آوريم بآن حبوبات و گياه را

و بوستانهائى كه بهم پيچيده باشد درختان آنها.

تفسير

گفته‌اند بعد از بعثت حضرت ختمى مرتبت و اخبار او از توحيد خدا و حشر مردم در روز جزا و تلاوت آيات قرآن كفّار مكه از يكديگر بر سبيل تعجّب و انكار سؤال مينمودند كه اين چه سخنانى است محمّد ميگويد لذا خداوند براى اهميّت دادن بقضيّه و آنچه از آن سؤال مينمودند ميفرمايد از چه امر اين مردم از يكديگر سؤال ميكنند و بيان ميفرمايد از خبر بزرگى كه در آن اختلاف دارند و عمّ در اصل عن ما بوده نون قلب بميم و در ميم ادغام شده و الف براى اتّصال ما بحرف جرّ حذف شده و گفته‌اند عمده نظر آنها باخبار پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم از اوضاع‌


جلد 5 صفحه 331

قيامت بوده ولى در روايات ائمه اطهار نبأ عظيم بولايت امير المؤمنين عليه السّلام و وجود مبارك آنحضرت تفسير شده و آنكه نبأ و آيتى بزرگتر از او نيست و آنكه پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم بآن تصريح نموده و ظاهرا نبأ عظيم شامل است تمام معارف حقّه را از توحيد و عدل و نبوّت و امامت و معاد روز قيامت و آنچه را مورد اختلاف است در بين مردم و در روايات بيان مصداق شده كه اختصاص بمعاد داده نشود و اختلاف در مقام امير المؤمنين عليه السّلام بيشتر از ساير معارف حقّه شده لذا با آنحضرت انسب است و بعدا خداوند منع فرموده سؤال از يكديگر را و به اشاره وعده مجازات بر آن داده چون فرموده نه چنين است كه تصوّر نموده‌اند بعد از اين ميدانند كه حق است آنچه پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم از آن خبر داده و باز تأكيد فرموده اينمعنى را براى مبالغه و بكلمه ثمّ اشاره فرموده به اشدّيّت وعيد دوّم از اوّل و محتمل است اوّل اشاره ببعد از مرگ باشد و دوم اشاره بقيامت و بيان فرموده آيات توحيد و قدرت كامله خود را باين تقريب كه آيا قرار نداديم زمين را بساط گسترده مهيّا براى سكونت و آرامش و تصرّفات شما و نگردانيديم كوهها را ميخهاى محكم زمين تا متزلزل و متمايل به اطراف نگردد و آفريديم شما را جفتها مرد و زن تا با يكديگر مأنوس شويد و نسل شما در زمين باقى بماند و قرار داديم خواب شما را قاطع حس و حركت براى آسايش و استراحت و قرار داديم شب را براى شما مانند پوششى كه مستور دارد شما را از انظار يكديگر اگر بخواهيد از هم مخفى شويد و قمّى ره نقل فرموده كه قرار ميدهد شب را لباس براى روز و قرار داديم روز را وقت معيشت يعنى طلب معاش حلال براى شما و قرار داديم در بالاى سر شما هفت سقف محكم معظم مبرم را كه بمرور ايّام كهنه و خراب نگردد و قرار داديم خورشيد را چراغى پر نور و درخشان و با حرارت كه منافع آن بيشمار است و نازل نموديم از ابرهاى متراكم بفشار بر يكديگر باران شديد پى در پى را تا بيرون آوريم بسبب آن حبوباتى را كه ارزاق مردم است و روئيدنيهائى را كه خوراك حيوانات است و باغهائى را كه درختان سبز و خرّم آن سر در گريبان يكديگر كرده و بهم پيچيده شده‌اند اينها همه براى آنستكه شما بوظائف خود عمل نمائيد و مستحق مقام‌


جلد 5 صفحه 332

برترى شويد.

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)


وَ جَعَلنَا اللَّيل‌َ لِباساً «10»

و قرار داديم‌ شب‌ ‌را‌ ‌براي‌ ‌شما‌ لباس‌. همين‌ نحوي‌ ‌که‌ لباس‌ بدن‌ ‌را‌ مستور ميكند شب‌ ‌هم‌ انسان‌ ‌را‌ مستور ميكند ‌در‌ منازل‌ ‌خود‌ و ‌از‌ سايرين‌ پنهان‌ ميشوند و لكن‌ خانمهاي‌ امروز نه‌ لباس‌ ‌آنها‌ بدنهاي‌ ‌آنها‌ ‌را‌ مستور ميكند لباس‌ بدن‌ نما و نه‌ شب‌ ‌آنها‌ ‌را‌ ‌از‌ اجانب‌ مستور ميكند ‌در‌ تئاترها و تفرجگاهها و سينماها و نمايشگاهها و و و.

برگزیده تفسیر نمونه


]

(آیه 10)- سپس در رابطه با مسأله خواب سخن از موهبت «شب» به میان آورده، می‌فرماید: «و شب را پوششی (برای شما) قرار دادیم» (و جعلنا اللیل لباسا).

ج5، ص382

نکات آیه

۱ - تاریکى شب - بسان لباسى پوشیده بر موجودات - با مستور ساختن آنها از دید انسان، مانع تلاش و فعالیت بیش از حد او است. (و جعلنا الّیل لباسًا) تقابل این آیه و آیه بعد - که روز را زمان تلاش براى زندگى دانسته است - بیانگر برداشت یاد شده است.

۲ - خداوند، شب و تاریکى آن را پدید آورده است. (و جعلنا الّیل لباسًا)

۳ - فراهم شدن زمینه استراحت براى انسان، در اثر ناپیدا بودن موجودات در تاریکى شب، از نعمت هاى خداوند به او است. (و جعلنا الّیل لباسًا)

۴ - اندیشیدن درباره ماهیت شب و ویژگى هاى آن، زمینه ساز پى بردن به قدرت خداوند و پذیرش معاد است. (عمّ یتساءلون ... و جعلنا الّیل لباسًا)

۵ - شب، بهترین زمان استراحت و خواب (و جعلنا نومکم سباتًا . و جعلنا الّیل لباسًا)

۶ - خداوند، انسان را به تلاش بى استراحت، براى تهیه معاش موظّف نساخته است. (و جعلنا الّیل لباسًا) آیه بعد، تهیه معاش را در برابر لباس بودن شب و توقّف آفرین بودن خواب، قرار داده است. بنابراین مى توان گفت: اگر تلاشِ پى گیر، مطلوب خداوند بود; موانعى از قبیل خواب و تاریکى شب را بازدارنده انسان نمى ساخت.

موضوعات مرتبط

  • استراحت: زمینه استراحت ۳; وقت استراحت ۵
  • انسان: تکلیف انسان ۶
  • ایمان: ایمان به قدرت خدا ۴; ایمان به معاد ۴; زمینه ایمان ۴
  • تاریکى: خالق تاریکى ۲
  • تشبیهات قرآن: تشبیه به لباس ۱; تشبیه شب ۱
  • تعقل: آثار تعقل درباره شب ۴
  • تلاش: محدوده تلاش ۶; موانع افراط در تلاش ۱
  • خدا: خالقیت خدا ۲; نعمتهاى خدا ۳
  • خواب: خواب در شب ۵; وقت خواب ۵
  • شب: استراحت در شب ۵; خالق شب ۲; فواید تاریکى شب ۳
  • قرآن: تشبیهات قرآن ۱

منابع