إِن

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

(بكسر الف) بر چهار وجه باشد: 1- حرف شرط كه دو (شرط و جزاء) را جزم دهد، مثل «اِنْ يَنْتَهُوا يُغْفَرْلَهُمْ». 2- مخفف از ثقيله و اكثراً در جوابش لام مفتوح مى‏باشد. مثل «اِنْ كانَ وَعْدُ رَبَّنا لَمَفْعُولا». 3- حرف نفى و بيشتر در جوابش الّا مى‏يايد مثل «اِنِ الْكافِرُونَ الّا فى غُرور- اِنْ اَرَدْنا اِلّا الْحُسنى» در قاموس گويد: اينكه گفته‏اند در جوابش هميشه الّا و يا لمّا مى‏آيد مثل «اِنْ كُلُّ نَفْسٍ لَمّا عَلَيْها حافِظٌ» مردود است زير در قرآن مجيد آمده [يونس:68] «اِنْ اَدْرى اَقَريبٌ ما تُوعَدُون». 4- تأكيد نفى مثل: «ما اِن يخرجِ زيد».

(به فتح و كسر) هر دو حرف تأكيد اند و براى تأكيد مطلب ذكر مى‏شود مثل «اَنّ اللّه عَلى كُلِّ شَيئى قَدير» فرق مشهور ميان اين دو حرف آنست كه ما بعد اِنَّ (به كسر اوّل) جمله مى‏باشد و ما بعد اَنَّ (به فتح اوّل در حكم مفرد است.


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول