آخَر
از الکتاب
ریشه کلمه
- اخر (۲۵۰ بار)
قاموس قرآن
(فتح خاء) غير. ديگرى. مثل [اسراء:22] با خدا، خداى ديگر مگير و مثل [مائده:27] از يكى قبول شد و از آن ديگرى پذيرفته نگرديد. جمع آخر (بفتح خاء) آخرون است مثل [فرقان:4] يعنى كفّار گفتند: در آوردن قرآن مردمان ديگرى او را يارى كردهاند. مؤنث آخَر ،اخرى است(بر وزن كبرى) [طه:18] و جمع آن اَخَر (بر وزن صرد) است مثل [بقره:184] اين كلمه همواره وصف استعمال مىشود و در تمام مشتقّات آن معناى اوّلى ملحوظ است.
کلمات نزدیک مکانی
اللّه إِلٰها وَ مَع لا مِن فِي ثُم تَدْع هٰذَا تَجْعَل إِلاّ فَتُلْقَى نَذِير فَسَوْف إِنّي فَتَکُون فَأَلْقِيَاه الّذِين سَيّئا غَسّاق مُبِين خَلْقا فَتَقْعُد فَتَبَارَک لَکُم صَالِحا بُرْهَان أَنْشَأْنَاه إِلٰه مَذْمُوما عَسَى شَکْلِه يَعْلَمُون يَقْتُلُون مِنْه الْعَذَاب عَمَلا أَحْسَن مَا لَه حَمِيم جَهَنّم مَخْذُولا الْمُعَذّبِين أَزْوَاج لَقَد فَوْج قَال تَجْعَلُوا فَلْيَذُوقُوه الْخَالِقِين بِه هُو النّفْس أَنْذِر يَدْعُون جَعَل الشّدِيد يَدْع مَلُوما أَن يَجْعَلُون نَعْلَم رَبّک لَحْما قَضَى خَلَطُوا فَلا مَدْحُورا الّتِي لَمَعْزُولُون أَنّک تَفْضِيلا کُل عَشِيرَتَک الْمِهَاد أَ مُقْتَحِم الّذِي مَن يَتُوب بِذُنُوبِهِم إِنّکُم کَذٰلِک فَإِنّمَا الْعِظَام الْمُسْتَهْزِءِين مُرِيب قَرِينُه يَضِيق فَأَصْفَاکُم حَرّم الْکَرِيم فَکَسَوْنَا أَلاّ حِسَابُه بَعْد الْأَقْرَبِين السّمْع
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
