حَيْث
از الکتاب
ریشه کلمه
- حيث (۳۱ بار)
قاموس قرآن
ظرف مكان و مبنى بر ضمّ است و لازم الاضافه و مضاف اليه آن پيوسته جمله است بعضى ادعا كرده كه مضاف اليه آن گاهى مفرد مىآيد و به قبول راجز استدلال كرده است: «اماترى حيث سهيل طالعاً...» ولى جمهور اين مطلب را انكار نموده و گفتهاند: سهيل مرفوع و مبتداء و خبر آن محذوف است (اقرب). [بقره:191]، [بقره:199]. حيث به جمله فعليه و اسميه هر دو اضافه مىشود ولى در قرآن مجيد مضاف اليه آن همه جمله فعليّه است . و چون ماء كافّه بر آن لاحق شود معناى شرط مىدهد و جازم دو است (اقرب) مثل [بقره:150] در قرآن مجيد فقط دو فقره «حيث ما» آمده است بقره:144و150و بقيّه «حيث» و بيست نه بار به كار رفته است .
کلمات نزدیک مکانی
وَ مِن لا اللّه مِنْهَا مَا اقْتُلُوهُم إِن فَوَل شَطْر الْمَسْجِد الْحَرَام وَجْهَک ثَقِفْتُمُوهُم يَشْعُرُون الْعَذَاب فِي هٰذِه خَرَجْت الْجَنّة کُنْتُم الْأَرْض وَجَدْتُمُوهُم شِئْتُمَا شِئْتُم لَه لَهُم رَغَدا الّذِين يُحِب سَنَسْتَدْرِجُهُم يَعْلَمُون مَن ثُم أَخْرِجُوهُم ادْخُلُوا فَوَلّوا فَأَتَاهُم حَيْث أُمْلِي أَو فَخُذُوهُم کُل نَشَاء يَجْعَل الْقَرْيَة أَخْرَجُوکُم سُجّدا الشّيَاطِين جَعَلْنَا وُجُوهَکُم تَقْرَبَا الْمُعْتَدِين أَمَرَهُم يَشَاء الْمُشْرِکِين الْفِتْنَة أَصَاب عَلَى قُولُوا قَبِيلُه بِأَمْرِه السّحَرَة فَکُلُوا تَعْمَلُون قَدِير يَرْزُقْه فَأْتُوهُن يَحْتَسِبُوا الْبَاب يَحْتَسِب قَضَيْنَا فَنِعْم الشّجَرَة إِنّا نَتَبَوّأ الْحَدِيث الْحُرُم وُجْدِکُم يَوْم أَتَاهُم لَمّا إِلَيْه مَخْرَجا يَأْتِيَهُم أَحَد خُذُوهُم يَأْخُذَهُم بِرَحْمَتِنَا تَجْرِي بِآيَاتِنَا سَيُصِيب تَطَهّرْن عَمّا کُلا أُولٰئِکُم شَيْء حِطّة الضّالّين أَشَدّ
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
