روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۹۳۰

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، بَابُ النَّوَادِرِ وَ هُوَ آخِرُ أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا

و روي احمد بن اسحاق بن سعد عن عبد الله بن ميمون عن الصادق جعفر بن محمد عن ابيه ع قال :

قَالَ‏ اَلْفَضْلُ بْنُ اَلْعَبَّاسِ‏ أُهْدِيَ إِلَى‏ رَسُولِ اَللَّهِ ص‏ بَغْلَةٌ أَهْدَاهَا لَهُ‏ كِسْرَى‏ أَوْ قَيْصَرُ فَرَكِبَهَا اَلنَّبِيُّ ص‏ بِجُلٍّ مِنْ شَعْرٍ وَ أَرْدَفَنِي خَلْفَهُ ثُمَّ قَالَ لِي يَا غُلاَمُ اِحْفَظِ اَللَّهَ‏ يَحْفَظْكَ وَ اِحْفَظِ اَللَّهَ تَجِدْهُ أَمَامَكَ تَعَرَّفْ إِلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِي اَلرَّخَاءِ يَعْرِفْكَ فِي اَلشِّدَّةِ إِذَا سَأَلْتَ فَاسْأَلِ اَللَّهَ وَ إِذَا اِسْتَعَنْتَ فَاسْتَعِنْ بِاللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَقَدْ مَضَى اَلْقَلَمُ بِمَا هُوَ كَائِنٌ فَلَوْ جَهَدَ اَلنَّاسُ أَنْ يَنْفَعُوكَ بِأَمْرٍ لَمْ يَكْتُبْهُ اَللَّهُ لَكَ لَمْ يَقْدِرُوا عَلَيْهِ وَ لَوْ جَهَدُوا أَنْ يَضُرُّوكَ بِأَمْرٍ لَمْ يَكْتُبْهُ اَللَّهُ عَلَيْكَ لَمْ يَقْدِرُوا عَلَيْهِ فَإِنِ اِسْتَطَعْتَ أَنْ تَعْمَلَ بِالصَّبْرِ مَعَ اَلْيَقِينِ فَافْعَلْ فَإِنْ لَمْ تَسْتَطِعْ فَاصْبِرْ فَإِنَّ فِي اَلصَّبْرِ عَلَى مَا تَكْرَهُ خَيْراً كَثِيراً وَ اِعْلَمْ أَنَّ اَلنَّصْرَ مَعَ اَلصَّبْرِ وَ أَنَّ اَلْفَرَجَ مَعَ اَلْكَرْبِ وَ أَنَّ مَعَ اَلْعُسْرِ يُسْراً إِنَّ مَعَ اَلْعُسْرِ يُسْراً

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۶ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۶۸

و احمد بن اسحاق بن سعد، از عبد اللَّه بن ميمون از امام صادق جعفر بن- محمّد، از پدرش عليهما السّلام روايت كرده است، كه فرمود: فضل بن عبّاس گفت:استرى برسول خدا صلّى اللَّه عليه هديّه شد، كه آن را كسرى يا قيصر هديّه داده بود، پس پيمبر صلّى اللَّه عليه و آله بر آن استر كه جلى از موى بر آن افكنده بودند سوار شد، و مرا در پشت سر خود برديف سوار كرد، سپس مرا فرمود: اى پسر جانب خدا را حفظ كن تا خدا تو را حفظ كند، و جانب خدا را حفظ كن تا او را پيش روى خود بيابى، در حال گشايش و آسايش خود را بخدا معرّفى كن تا خدا در حال شدّت خود را بتو بنماياند، چون سؤال كنى از خدا سؤال كن، و چون يارى‏طلبى از خداوند عزّ و جلّ يارى بجوى، زيرا قلم تقدير آنچه را كه بايد واقع شود امضاء كرده، پس اگر همگى مردم بكوشند تا در موردى كه خدا براى تو ننوشته باشد سودى بتو رسانند قادر بر آن نخواهند بود، پس اگر بتوانى كه در محدوده صبر و يقين كار كنى چنين كن، و اگر نتوانى پس صبر پيشه ساز، زيرا كه در صبر بر آنچه خوش نميدارى خيرى كثير است، و بدان كه پيروزى با صبر است، و فرج همراه با مشقّت است. و بيگمان از پس هر دشوارى آسانى هست، بيگمان با دشوارى آسانى خواهد بود.