روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۹۲۰

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، بَابُ النَّوَادِرِ وَ هُوَ آخِرُ أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا

و روي الحسن بن محبوب عن الهيثم بن واقد قال سمعت الصادق جعفر بن محمد ع يقول :

مَنْ أَخْرَجَهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ ذُلِّ اَلْمَعَاصِي‏ إِلَى عِزِّ اَلتَّقْوَى أَغْنَاهُ اَللَّهُ بِلاَ مَالٍ وَ أَعَزَّهُ بِلاَ عَشِيرَةٍ وَ آنَسَهُ بِلاَ أَنِيسٍ وَ مَنْ خَافَ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَخَافَ اَللَّهُ مِنْهُ كُلَّ شَيْ‏ءٍ وَ مَنْ لَمْ يَخَفِ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَخَافَهُ اَللَّهُ مِنْ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ مَنْ رَضِيَ مِنَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِالْيَسِيرِ مِنَ اَلرِّزْقِ رَضِيَ اَللَّهُ مِنْهُ بِالْيَسِيرِ مِنَ اَلْعَمَلِ وَ مَنْ لَمْ يَسْتَحِ مِنْ طَلَبِ اَلْمَعَاشِ خَفَّتْ مَئُونَتُهُ وَ نَعَّمَ أَهْلَهُ وَ مَنْ زَهِدَ فِي اَلدُّنْيَا أَثْبَتَ اَللَّهُ اَلْحِكْمَةَ فِي قَلْبِهِ وَ أَنْطَقَ بِهَا لِسَانَهُ وَ بَصَّرَهُ عُيُوبَ اَلدُّنْيَا دَاءَهَا وَ دَوَاءَهَا وَ أَخْرَجَهُ مِنَ اَلدُّنْيَا سَالِماً إِلَى دَارِ اَلسَّلاَمِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۶ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۶۳

و حسن بن محبوب، از هيثم بن واقد روايت كرده است كه گفت: از امام صادق جعفر بن محمّد عليهما السّلام شنيدم كه ميفرمود: آن كسى كه خداوند عزّ و جلّ او را از ذلّت معاصى بعزّت تقوى برآورد، پس او را بدون داشتن مالى غنى، و بدون طايفه و عشيره قوى و عزيز، و بدون داشتن همدمى مأنوس ميسازد، و كسى كه از خداوند عزّ و جلّ بترسد، خدا هر چيزى را از او ميترساند، و كسى كه از خداوند عزّ و جلّ نترسد خدا او را از هر چيزى ميترساند، و كسى كه از خداوند عزّ و جلّ به اندكى از رزق راضى باشد، خدا به اندكى عمل از او راضى‏ مى‏شود، و كسى كه از طلب معاش شرم نكند، بار سنگين زندگيش سبك مى‏شود، و خانواده‏اش در رفاه بسر ميبرند، و كسى كه در دنيا زهد پيشه كند، خدا حكمت را در دلش ثابت ميسازد، و زبانش را به آن گويا ميكند، و او را به عيوب دنيا و درد و دواى آن بصيرت مى‏بخشد، و از دنيا سالم بدار السّلام بيرون ميبرد.