روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۴۶۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الْوَصِيَّة

روي علي بن ابراهيم بن هاشم عن علي بن اسحاق عن الحسن بن حازم الكلبي ابن اخت هشام بن سالم عن سليمان بن جعفر و ليس بالجعفري عن ابي عبد الله ع قال قال رسول الله ص :

مَنْ لَمْ يُحْسِنْ وَصِيَّتَهُ عِنْدَ اَلْمَوْتِ كَانَ‏ نَقْصاً فِي مُرُوءَتِهِ وَ عَقْلِهِ قِيلَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ‏ وَ كَيْفَ يُوصِي اَلْمَيِّتُ قَالَ إِذَا حَضَرَتْهُ وَفَاتُهُ وَ اِجْتَمَعَ اَلنَّاسُ إِلَيْهِ قَالَ اَللََّهُمَّ فََاطِرَ اَلسَّمََاوََاتِ وَ اَلْأَرْضِ عََالِمَ اَلْغَيْبِ وَ اَلشَّهََادَةِ اَلرَّحْمَنَ اَلرَّحِيمَ اَللَّهُمَّ إِنِّي أَعْهَدُ إِلَيْكَ فِي دَارِ اَلدُّنْيَا أَنِّي أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ وَحْدَكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ وَ أَنَ‏ مُحَمَّداً عَبْدُكَ وَ رَسُولُكَ وَ أَنَ‏ اَلْجَنَّةَ حَقٌّ وَ اَلنَّارَ حَقٌّ وَ أَنَّ اَلْبَعْثَ حَقٌّ وَ اَلْحِسَابَ حَقٌّ وَ اَلصِّرَاطَ حَقٌّ وَ اَلْقَدَرَ وَ اَلْمِيزَانَ حَقٌّ وَ أَنَّ اَلدِّينَ كَمَا وَصَفْتَ وَ أَنَ‏ اَلْإِسْلاَمَ‏ كَمَا شَرَعْتَ وَ أَنَّ اَلْقَوْلَ كَمَا حَدَّثْتَ وَ أَنَ‏ اَلْقُرْآنَ‏ كَمَا أَنْزَلْتَ وَ أَنَّكَ أَنْتَ اَللَّهُ اَلْحَقُّ اَلْمُبِينُ جَزَى اَللَّهُ‏ مُحَمَّداً عَنَّا خَيْرَ اَلْجَزَاءِ وَ حَيَّا اَللَّهُ‏ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ بِالسَّلاَمِ اَللَّهُمَّ يَا عُدَّتِي عِنْدَ كُرْبَتِي وَ يَا صَاحِبِي عِنْدَ شِدَّتِي وَ يَا وَلِيَّ نِعْمَتِي إِلَهِي وَ إِلَهَ آبَائِي لاَ تَكِلْنِي إِلَى نَفْسِي طَرْفَةَ عَيْنٍ فَإِنَّكَ إِنْ تَكِلْنِي إِلَى نَفْسِي أَقْرُبْ مِنَ اَلشَّرِّ وَ أَبْعُدْ مِنَ اَلْخَيْرِ فَآنِسْ فِي اَلْقَبْرِ وَحْشَتِي وَ اِجْعَلْ لِي عَهْداً يَوْمَ أَلْقَاكَ مَنْشُوراً ثُمَّ يُوصِي بِحَاجَتِهِ وَ تَصْدِيقُ هَذِهِ اَلْوَصِيَّةِ فِي‏ اَلْقُرْآنِ‏ فِي اَلسُّورَةِ اَلَّتِي تُذْكَرُ فِيهَا مَرْيَمُ‏ فِي قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ لاََ يَمْلِكُونَ اَلشَّفََاعَةَ إِلاََّ مَنِ اِتَّخَذَ عِنْدَ اَلرَّحْمََنِ عَهْداً فَهَذَا عَهْدُ اَلْمَيِّتِ وَ اَلْوَصِيَّةُ حَقٌّ عَلَى كُلِ‏ مُسْلِمٍ‏ وَ حَقٌّ عَلَيْهِ‏ أَنْ يَحْفَظَ هَذِهِ اَلْوَصِيَّةَ وَ يُعَلِّمَهَا وَ قَالَ‏ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ ص‏ عَلَّمَنِيهَا رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ وَ قَالَ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ عَلَّمَنِيهَا جَبْرَئِيلُ ع‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۶ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۱

علىّ بن ابراهيم بن هاشم، از علىّ بن اسحاق، از حسن بن حازم كلبى خواهرزاده هشام بن سالم، از سليمان بن جعفر،- و او جعفرى نيست- از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: كسى كه وصيّتش را بهنگام موت نيكو انجام ندهد، اين كار نقصى در مروّت و عقل او است، گفتند: يا رسول اللَّه! و چگونه ميبايد شخص مشرف بر موت وصيّت كند؟ فرمود چون وفاتش فرا رسد، و مردم پيرامون او اجتماع كنند، بگويد: اى خداى آفريننده آسمانها و زمين، داناى غيب و شهود، رحمان رحيم، خدايا من در دار دنيا، نزد تو اعتراف ميكنم كه معبود حقّى جز تو نيست، كه تنها و بى‏شريكى، و محمّد بنده و رسول تو است، و بهشت حقّ است، و دوزخ حقّ است، و برانگيختن مردگان حقّ است، و حساب حقّ است و صراط حقّ است، و قدر و ميزان حقّ است، و دين چنانست كه تو وصف كرده‏اى، و اسلام بر آن گونه است كه تو تشريع فرموده‏اى، و سخن همانست كه تو باز گفته‏اى، و قرآن چنانست كه نازل كرده‏اى، و تو همان «اللَّه» حقّ مبينى. خدا محمّد را از جانب ما بهترين جزاء عطا كناد! و خدا محمّد و آل محمّد را بوسيله سلام مورد تحيّت‏ قرار دهاد! خدايا اى نيروى ذخيره من بهنگام هجوم اندوه و مواقع درماندگيم، و اى يار مددكار من در برابر شدائد زندگيم، و اى ولى نعمتم! اى معبود من، و معبود پدران من، در چشم بر هم زدنى مرا بخودم وامگذار، و زمام امورم را بدست هواى نفسم مسپار، زيرا اگر مرا بخودم واگذارى، به شر نزديك ميشوم، و از خير دور ميگردم، پس در تاريكى و تنهائى قبر مونس وحشتم باش، و در آن روز كه با تو ديدار كنم فرمان گسترده أمن و امانى در اختيارم گذار. سپس شخص وصيّت‏كننده خواهشهاى خود را بر ميشمارد، و در جريان توصيه ميگذارد، و به اجراءكنندگان آن ميسپارد. و تصديق اين وصيّت در قرآن، در سوره‏اى كه از مريم سخن بميان مى‏آورد، آمده است، آنجا كه خداى عزّ و جلّ در سوره مريم ميگويد: «كسى را اختيار و اقتدار شفاعت نيست، مگر آن را كه نزد خداى رحمان عهدى و فرمان امانى دريافت كرده باشد. و اين همان عهديست كه در وصيّتش بيان شده است. و وصيّت بر هر مسلمانى حقّ است، و او را همى سزد كه اين وصيّت را حفظ كند، و آن را بديگران آموزش دهد، و أمير المؤمنين علىّ بن ابى طالب- صلوات اللَّه- فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله آن را بمن تعليم فرمود، و فرمود: جبرئيل عليه السّلام آن را بمن تعليم نمود.