روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۳۰۳۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ صَلَاةِ الِاسْتِسْقَاء

و روي حفص بن غياث عن ابي عبد الله ع انه قال :

إِنَ‏ سُلَيْمَانَ بْنَ دَاوُدَ ع‏ خَرَجَ ذَاتَ يَوْمٍ مَعَ أَصْحَابِهِ لِيَسْتَسْقِيَ فَوَجَدَ نَمْلَةً قَدْ رَفَعَتْ قَائِمَةً مِنْ قَوَائِمِهَا إِلَى اَلسَّمَاءِ وَ هِيَ تَقُولُ اَللَّهُمَّ إِنَّا خَلْقٌ مِنْ خَلْقِكَ لاَ غِنَى بِنَا عَنْ رِزْقِكَ فَلاَ تُهْلِكْنَا بِذُنُوبِ بَنِي آدَمَ فَقَالَ‏ سُلَيْمَانُ ع‏ لِأَصْحَابِهِ اِرْجِعُوا فَقَدْ سُقِيتُمْ بِغَيْرِكُمْ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۳۸

حفص بن غياث از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه آن حضرت فرمود: روزى حضرت سليمان عليه السّلام با اصحاب خود براى طلبيدن باران و مراسم استسقاء از شهر بيرون رفت، و در راه خود مورچه‏اى را ديد كه دست (يا يكى از دست و پاهاى خود را) به آسمان برداشته و ميگويد: بار خدايا ما آفريدگانى هستيم از ميان موجوداتى كه تو آفريده‏اى يا ما مورچگان مخلوق توئيم، و از روزيى كه تو عطا ميفرمائى بى‏نياز نيستيم، و درمانده روزى توئيم، ما را بخاطر گناهانى كه فرزندان آدم و انسانها مرتكب شده‏اند هلاك مكن، پس حضرت سليمان عليه السّلام به همراهان خود فرمود: بازگرديد نياز به استسقاى ما نيست كه شما را به‏ رعايت ديگران و استجابت دعاى آنان سيراب كنند.