وَيْلَتَا
از الکتاب
ریشه کلمه
- ويل (۴۰ بار)
قاموس قرآن
واى. طبرسى فرموده: ويل لفظى است هر كه در مهلكه واقع شود آن را بكار برد و آن در اصل عذاب و هلاك است. راغب از اصمعى نقل كرده ويل به معنى قبح است و گاهى در تحسّر و تأسف بكار رود ولى ويح در ترحم استعمال میشود جوهرى گويد: آن كلمه عذاب است گويند: وَيْلَهُ - وَيْلَكَ - وَيْلى. نگارنده گويد: در هر حال كلمهايست حكايت از بدبختى و عذاب دارد خواه شخص گرفتار خودش بگويد مثل [كهف:49]. و خواه از ديگرى به ديگرى باشد مثل [احقاف:17]. واى بر تو ايمان بياور [مرسلات:15]. واى در آن روز بر تكذيب كنندگان. در آيه [هود:72]. ظاهراً به معنى تعجّب است.
کلمات نزدیک مکانی
يَا أَ وَ لَيْتَنِي سَبِيلا الرّسُول قَالَت أَلِد يَعْقُوب عَجَزْت لَم قَال إِسْحَاق أَخِيه سَوْأَة أَتّخِذ مَع أَن هٰذَا اتّخَذْت فُلاَنا أَنَا وَرَاء أَکُون يُوَارِي مِثْل مِن خَلِيلا عَجُوز لَقَد کَيْف أَضَلّنِي الْغُرَاب عَن بِإِسْحَاق لِيُرِيَه يَقُول فَأُوَارِي الْأَرْض بَعْلِي فِي شَيْخا
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
