قَفّيْنَا

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«قَفَّینَا» از مادّه «قفا» به معناى پشت است، و «قافیه» را از این رو قافیه مى گویند که قسمت هاى آخر شعر «مشابه یکدیگر و پشت سر هم» قرار مى گیرد، و در جمله فوق، منظور این است که: پیامبران با آهنگى یکسان و یکنواخت، و اهدافى هماهنگ، یکى بعد از دیگرى، قدم به عرصه وجود گذاشتند، و تعلیمات یکدیگر را تأیید و تکمیل کردند، و در حقیقت این تعبیر، اشاره زیبایى به «توحید نبوت» است.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

(بر وزن فلس) در پى آمدن. گويند:«قَفااَثَرَهُ قَفْواً: تَبَعَهُ» تَقِفْيَة تابع كردن و كسى را در پشت سر ديگرى قراردادن است. اصل قفو از قفا(پشت گردن) است [بقره:87]. به موسى كتاب داديم و از پى او پيامبرانى فرستاديم. [مائده:46]. طريقه‏ها و شريعتهاست. * [اسراء:36]. يعنى تبعيت و پيروى مكن از آنچه نمى‏دانى. معنى آيه در «فؤاد» گذشت.


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...