فَذَاقَت
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
چشيدن. [طلاق:9] يعنى سنگينى و نتيجه كار خود را چشيد. بيشتر استعمال آن در قرآن درباره عذاب است و گاهى در رحمت نيز به كار رفته مثل [فصّلت:50]. * [نحل:112]. درباره اضافه لباس به جوع و خوف در الميزان مىگويد آن دلالت بر احاطه و شمول دارد يعنى گرسنگى و ترس به همه آنها رسيد و احاطه كرد چنان كه لباس بدن را احاطه مىكند. راغب مىگويد: استعمال آن در قليل است زيرا كه به كثير، خوردن اطلاق مىشود نه چشيدن در قرآن درباره عذاب آمده در عرف هر چند در قليل معروف است ولى صلاحيت دارد كه از آن كثرت نيز اراده شود. و نيز آمده [آل عمران:185]، انبياء:35، عنكبوت:57.
کلمات نزدیک مکانی
وَ أَمْرِهَا نُکْرا عَذَابا وَبَال عَذّبْنَاهَا شَدِيدا کَان حِسَابا عَاقِبَة فَحَاسَبْنَاهَا أَعَدّ خُسْرا رُسُلِه
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
