عِضِين

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«عِضِیْنَ» جمع «عِضَه» به معناى متفرق ساختن است و به هر بخش از چیزى نیز گفته مى شود، بنابراین «عِضِیْن» یعنى بخش ها و قسمت ها.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

[حجر:90]. عضو (بر وزن فلس) به معنى متفرق و جزء جزء كردن است در لغت آمده: «عضا الشى‏ء عضواً: فرقه» عضة (بر وزن عنب) به معنى تكّه و قطعه است عضون جمع عضه است يعنى قطعه‏ها و تكّه‏ها، اصل عضه عضو (بر وزن علم) و جمع آن غير قياسى است مثل سنون. پس معنى آيه چنين مى‏شود: آنان كه قرآن را پاره‏ها و تكه هاقرار دادند. در جوامع‏الجامع و مجمع نقل شده: وليد بن مغيره در موسم حجّ شانزده نفر را مأمور كرد به دروازه‏هاى مكه رفته و واردين را از استماع كلمات رسول خدا«صلى‏اللَّه‏وعليه‏وآله»منع مى‏كردند و مى‏گفتند به سخن او گوش ندهيد. بعضى مى‏گفت: او دروغگو است، بعضى مى‏گفت ساحر است و بعضى مى‏گفت شاعر است (تمام شد) بدين گونه آيات وحى را ميان سحر و دروغ و شعر و غيره قسمت كردند خداوند برآنها عذاب فرستاد و با بدترين وجهى از بين رفتند. در تفسير عياشى از امام باقر و صادق عليهماالسلام نقل شده كه «اَلَذينَ جَعَلوُا الْقُرْآنَ عِضينَ» قريش‏اند. معنى دو آيه فوق با آيه ماقبل كه عبارت است از «وَ قُلْ اِنّى‏ اَنَا النَذيرُ الْمُبينُ». چنين مى‏شود بگو من انذاركننده آشكارم شما را از عذاب خدا مى‏ترسانم چنانكه عذاب را بر تقسيم كنندگان نازل كرديم آنان كه قرآن را پاره پاره كردند و به آن دروغ، سحر، شعر و سخن مجنون نام گذاشتند. اين كلمه فقط يك بار در كلام‏اللَّه آمده است.


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...