عَزْم
از الکتاب
«عزم» در لغت، به معناى «تصمیم محکم» است و گاهى به هر چیز محکم نیز گفته مى شود، بنابراین «مِنْ عَزْمِ الأُمُورِ» به معناى کارهاى شایسته اى است که انسان باید روى آن تصمیم بگیرد یا به معناى هر گونه کار محکم و قابل اطمینانى است. یا به معناى کارهایى است که دستور مؤکد، از سوى پروردگار به آن داده شده است و هرگز نسخ نمى شود، و یا کارهایى که انسان باید نسبت به آن عزم آهنین و تصمیم راسخ داشته باشد.
«راغب» در «مفردات» مى گوید: عزم به معناى تصمیم گرفتن بر انجام کارى است (عَقْدُ الْقَلْبِ عَلى إِمْضاءِ الاَمْرِ). در قرآن مجید، گاهى «عزم» در مورد «صبر» و گاه به معناى «وفاى به عهد» به کار رفته.
ریشه کلمه
- عزم (۹ بار)
کلمات نزدیک مکانی
وَ الْأُمُور ذٰلِک مِن إِن اللّه لا لَمِن مَن إِذ فَإِن تُصَعّر يُضْلِل أَخَذ غَفَر خَدّک أَصَابَک تَتّقُوا فَمَا لِلنّاس مِيثَاق مَا لَه تَصْبِرُوا صَبَر الّذِين عَلَى لَمَن أُوتُوا اصْبِر الْمُنْکَر کَثِيرا
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
