عَام
از الکتاب
ریشه کلمه
- عوم (۹ بار)
قاموس قرآن
سال. [بقره:259]. خدا او را صد سال بميراند سپس برانگيختش. راغب گفته: عام مثل سنه است ليكن سنه بيشتر در سال مشقّت و قحطى گفته مىشود لذا به قحطى سنه گويند و به سال فراوانى و آسايش اطلاق نشود رجوع شود به «سنة». استعمال قرآن مؤيّد قول راغب است كه فرموده: [يوسف:49]. كه به سال باران و فراوانى «عام» اطلاق شده و مثل [عنكبوت:14]. چون آن پنجاه سال زمان مشقّت نبوده به لفظ عام استثنا شده است برخلاف «اَلْفَ سَنَةٍ». در آيه [توبه:28]. ظاهراً اعتبار فوق ملحوظ است زيرا سال اجازه براى مشركان سال خوشى بود ولى در آياتى نظير [توبه:126]. ظاهراً وجه فوق ملحوظ نشده است.
کلمات نزدیک مکانی
وَ قَال ثُم مِائَة لَبِثْت فِيه بَعْد أَو اللّه لا ذٰلِک کُل مَرّة فَانْظُر إِلَى يُغَاث بَعَثَه فِي النّاس يُفْتَنُون مِن فَأَمَاتَه مَرّتَيْن بَل طَعَامِک أَنّهُم مَوْتِهَا يَأْتِي کَم يَرَوْن يَوْم شَرَابِک تُحْصِنُون مِمّا يَعْصِرُون لَم يَوْما بَعْض يَتُوبُون هٰذِه قَلِيلا يَتَسَنّه يُحْيِي أَ انْظُر أَنّى هُم
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
