ضَنْکا

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«ضَنْک» به معناى سختى و تنگى است، این کلمه همیشه به صورت مفرد به کار مى رود و تثنیه و جمع و مؤنث ندارد.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

تنگ. مصدر و اسم هر دو به كار رفته است «ضَنَكَ الْمَكانُ ضَنْكاً:ضاقَ» ايضاً در اقرب گويد: هر شى‏ء تنگ را ضنك گويند در مذكّر و مؤنث يكسان است، مكان ضنك و عيشة ضنك. [طه:124]. هر كه ازياد من اعراض كند حتماً زندگى او تنگ است. بايد دانست طمع و حرص آدمى را حدّ يقفى نيست هر چه بدست مى‏آورد باز در صدد ديگرى است و شخص بى خبرى از خدا چون پيوسته به تمايلات نفس متوجه است و هر چه تلاش كند آنها را راضى نمى‏تواند كرد لذا با وجود وسعت نعمت و وسايل پيوسته در تنگى نگاه مى‏كنند و درياد خدا هستند اين طور نمى‏باشند زيرا كه: [رعد:28]. اين لفظ در قرآن عظيم يك بار يافته است.


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...