زَهْرَة

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

[طه:131]. در مجمع گويد: زهرة الحيوة الدنيا زيباوى آن است و زهرة (به فتح هاء) نيز جايز است و زهرة غنچه‏اى است كه با صفا نمايد و از آن جهت به هر چيز نورانى زاهر گويد و معنى حديث در وصف حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله وسلم «كانَ اَزْهَرَ اللَّوْن» از آن است يعنى رنگش نورانى بود جوهرى نيز آن را طراوت و زيبائى دنيا گفته. طبرسى فرموده: در آيه مى‏شود «زهره» حال باشد از «به» و از «ما متعنّابه» يعنى چشم ندوز به اقسام متاعيكه به آنها داده‏ايم حال آنكه آن رونق دنياست. بيضاوى چند وجه نقل كرده از جمله گويد: زهره منصوب است به فعل محذوف كه «متعنّابه» به آن دلالت دارد. اين معنى در صورتى است كه مراد از ازدواج انواع نعمتها باشد چنانكه طبرسى فرموده و اگر غرض اقسام كفّار باشد چنانكه زمخشرى گفته و الميزان نقل كرده و ضمير «منهم» تأييد مى‏كند آن وقت معنى عوض مى‏شود ولى انواع نعمتها بودن بهتر است


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...