الْمُتَکَبّر

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

از اسماء حسنى است [حشر:23]. و آن به معنى صاحب كبرياء و صاحب عظمت است چنانكه زمخشرى گفته: «اَلْبَليغُ الْكِبْرِياءِ وَ الْعَظَمَةِ» در اقرب الموارد مى‏گويد: «تَكَبَّرَ الرَّجُلُ: كانَ ذاكِبْرِياءِ» در الميزان آمده: متكبر آن است كه متلبس به كبرياء و در آن ظاهر باشد. اين صفت در خداوند صادق است زيرا كبرياء و عظمت حقيقى از آن اوست.

کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...