الْقَارِعَة

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

كوفتن چيزى بر چيزى. (راغب). قارِعَه: زننده و كوبنده [رعد:31]. مراد از قارعه حادثه كوبنده و خرد كننده است يعنى پيوسته بر كفار در اثر اعمالشان واقعه كوبنده مى‏رسد و هلاكشان مى‏كند و يا در كنار ولايتشان نازل مى‏شود و آنها را به وحشت مى‏اندازد در اين وضع خواهند بود تا مدتشان سرآيد و وعده خدا انجام پذيرد. [قارعة:1-2-3]. قيامت از آن قارعه ناميده شده كه كوبنده عجيبى است و همه چيز حتى زمين و كوهها را مى‏كوبد [حاقة:14]. تامل كنيد در ساير آيات وقوع قيامت در آيه [حاقة:4]. ظاهراً مراد بلائى است كه هود و صلاح عليهماالسلام خبر مى‏دادند و آنها انكار مى‏كردند، بالاخره باد صرصر عاد را را و صاعقه ثمود را از بين برد بنابراين قارعه در آيه به معنى قيامت نيست.

کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...