يُعَظّم
از الکتاب
ریشه کلمه
- عظم (۱۲۸ بار)
قاموس قرآن
(بر وزن عنب)بزرگى. خلاف صغر. راغب گويد: اصل آن از «كبرعظمه» (استخوانش بزرگ شد) است سپس به طور استعاره به هر بزرگ گفته شد محسوس باشد يا معقول، عين باشد يا معنى. [حج:30]. هر كه محترمات خدا را تعظيم كند و بزرگ و محترم بدارد آن براى او پيش خدايش بهتر است. [طلاق:5]. «يُعظم» از باب افعال است يعنى مزد او را بزرگ مىگرداند. عظيم: بزرگ. خواه محسوس باشد مثل [شعراء:63]. [نمل:23]. و خواه معقول و معنوى نحو [صافات:76]. [حجر:87].
کلمات نزدیک مکانی
وَ مَن اللّه ذٰلِک شَعَائِر حُرُمَات فَهُو الْعَتِيق سَحِيق فَإِنّهَا مَکَان خَيْر مِن بِالْبَيْت فِي لَه تَقْوَى لْيَطّوّفُوا لَکُم الْقُلُوب الرّيح عِنْد فِيهَا رَبّه بِه نُذُورَهُم أُحِلّت
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
