حَفِيظا
از الکتاب
«حَفِیظ» از مادّه «حِفْظ» به کسى مى گویند که از شخص یا چیزى مراقبت کرده و او را از زیان و ضرر حفظ مى کند. «حَفِیظ» از این نظر که صفت مشبهه است و معناى ثبات و دوام را مى رساند با «حافظ» که اسم فاعل است تفاوت دارد، بنابراین «حفیظ» به معناى کسى است که به طور مداوم مراقب حفظ چیزى مى باشد; در نتیجه مفهوم آیه چنین مى شود که مسئولیت پیامبر(صلى الله علیه وآله)مسئولیت رهبرى، هدایت و دعوت به سوى حق و مبارزه با فساد است.
ریشه کلمه
- حفظ (۴۴ بار)
کلمات نزدیک مکانی
وَ عَلَيْهِم مَا أَرْسَلْنَاک فَمَا إِن يَقُولُون مِن جَعَلْنَاک طَاعَة عَلَيْک أَنْت إِلاّ فَإِذَا تَوَلّى الْبَلاَغ اللّه بَرَزُوا أَعْرَضُوا نَکِير بِوَکِيل فَإِن أَشْرَکُوا مَن إِنّا لا عِنْدِک إِذَا تَسُبّوا لَکُم بَيّت أَذَقْنَا أَطَاع شَاء الْإِنْسَان فَقَد لَو
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
