الْحَمِيم
از الکتاب
«حَمِیْم» از مادّه «حَمّ» به معناى آب داغ و سوزان یکى از نوشابه هاى دوزخیان مى باشد; در برابر انواع «شراب طهور» که در آیات قبل، براى بهشتیان ذکر شده بود، و نیز به معناى «شىء داغ» است. و در آیه 42 سوره «واقعه» به معناى آب سوزان است که، در آیات دیگر قرآن نیز به آن اشاره شده است. مانند آیه 19 «حج»: یُصَبُّ مِنْ فَوْقِ رُؤُسِهِمُ الْحَمِیْمُ «بر سر آنها آب سوزان ریخته مى شود». «یحموم» نیز از همین ماده است و در اینجا به تناسب «ظل» (سایه) به «دود غلیظ و سیاه و داغ» تفسیر شده است، و سپس به «دوستان گرم و بسیار صمیمى» نیز اطلاق شده است.
ریشه کلمه
- حمم (۲۱ بار)
کلمات نزدیک مکانی
فِي مِن ثُم فَشَارِبُون الْبُطُون فَوْق هٰذَا وَ خُذُوه صُبّوا يُصْهَر سَوَاء الْجَحِيم ذُق فَاعْتِلُوه عَذَاب رُءُوسِهِم کَغَلْي يُسْحَبُون شُرْب بِه إِنّک عَلَيْه الْهِيم إِلَى مَا أَنْت السّلاَسِل نُزُلُهُم رَأْسِه الْعَزِيز يَغْلِي النّار بُطُونِهِم إِن لَهُم مِنْهَا يَوْم يُصَب أَعْنَاقِهِم الْکَرِيم کَالْمُهْل يُسْجَرُون الْأَثِيم فَمَالِئُون زَقّوم الدّين قِيل طَعَام نَار الْجُلُود الْأَغْلاَل أَيْن ثِيَاب إِذ قُطّعَت
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
