التكوير ١٨

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۳۴ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

و به صبح، هنگامی که تنفّس کند،

|و سوگند به صبح چون بردمد
سوگند به صبح چون دميدن گيرد،
و قسم به صبح روشن وقتی که دم زند (و عالم را به روی خود بیفروزد).
و سوگند به صبح هنگامی که می دمد [و با گستردن نورش تاریکی را می زداید]
و سوگند به صبح چون بدمد،
و سوگند به صبح چون بدمد
و سوگند به بامداد چون بردمد
و سوگند به صبح بدان گاه که می‌دمد (و با طلوع سپیده، چهره‌ی نورانی و پرفروغ خود را به جهانیان می‌نمایاند، و با نسیم حیات‌بخش خویش خفتگان را به حرکت و تلاش می‌کشاند، و از بی‌خبری به بیداری و هوشیاری می‌رساند)!
و سوگند به صبح چون تنفس کند.
و بامدادگاهی که بدرخشد


التكوير ١٧ آیه ١٨ التكوير ١٩
سوره : سوره التكوير
نزول : ١ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«تَنَفَّسَ»: نفس کشید. دمیدن گرفت. انگار صبح شخصی است که از فشار غم رها و نفَس راحتی می‌کشد. مراد روشن شدن است (نگا: مدّثّر / ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - سوگند خداوند به بامداد; زمانى که سپیده صبح در آسمان گسترده مى شود. (و الصبح إذا تنفّس) «تنفّس روز» به معناى توسّع و گسترده شدن آن است. (مفردات راغب)

۲ - سوگند خداوند به سپیده دم; زمانى که نفس تازه کند. (و الصبح إذا تنفّس) از معانى «تنفّس» وارد ساختن نفس به درون و خارج ساختن آن است (مصباح). نفس تازه کردن صبح، کنایه از رفع موانع نور خورشید است; به گونه اى که گویا روز از حبس شب رها شده و در هواى آزاد نفس مى کشد.

۳ - هنگام دمیدن صبح، لحظه اى جالب و رضایت بخش (و الصبح إذا تنفّس) سوگند خداوند، حاکى از عظمت چیزى است که به آن یاد مى شود. عظمت صبحدم در رابطه با انسان ها، فرحناک و به کام بودن آن است.

۴ - تحوّل روز به شب و شب به روز، تحوّلى بزرگ در نظام جهان (و الّیل إذا عسعس . و الصبح إذا تنفّس)

موضوعات مرتبط

  • روز: اهمیت روز ۴
  • سوگند: سوگند به صبح ۱، ۲
  • شب: اهمیت شب ۴
  • صبح: زیبایى صبح ۳
  • قرآن: سوگندهاى قرآن ۱، ۲

منابع