الإنفطار ٧

الَّذِي‌ خَلَقَکَ‌ فَسَوَّاکَ‌ فَعَدَلَکَ‌

ترجمه

همان خدایی که تو را آفرید و سامان داد و منظّم ساخت،

همان كه تو را آفريد و پرداخت و تناسب بخشيد

همان كس كه تو را آفريد، و [اندام‌] تو را درست كرد، و [آنگاه‌] تو را سامان بخشيد.

آن خدایی که تو را به وجود آورد و به صورتی تمام و کامل بیاراست و به اعتدال (اندام و تناسب قوا) برگزید.

همان کسی که تو را آفرید و اندامت را درست و نیکو ساخت و متعادل و متناسب قرار داد،

آن كه تو را بيافريد و اعضايت تمام كرد و اعتدالت بخشيد.

همان که تو را آفرید و استوار کرد و متعادل ساخت‌

آن كه تو را آفريد پس راست و بسامان كرد و [اندامهايت را] معتدل و هماهنگ گردانيد.

پروردگاری که تو را آفریده است و سپس سر و سامانت داده است و بعد معتدل و متناسبت کرده است.

(همان) کسی که تو را آفرید؛ پس سازمانت داد، و بعد تو را سامان بخشید.

آنکه آفریدت پس راست آوردت پس معتدلت ساخت‌

الإنفطار ٦	آیه ٧	الإنفطار ٨
سوره : سوره الإنفطار نزول : ٣ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٤ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«خَلَقَکَ»: تو را از نیستی به هستی آورده است. تو را شکل بخشیده است. «سَوَّاکَ»: تو را سر و سامان و نظم و نظام داده است (نگا: بقره / ، کهف / ، قیامت / ). «عَدَلَکَ»: تو را معتدل القامه و متناسب الاعضاء کرده است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

خَلَقَ‌ السَّمَاوَاتِ‌ وَ الْأَرْضَ‌... (۱)

لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ‌ فِي‌... (۱)

تفسیر

• آيات ۱ - ۱۹، سوره انفطار
• بيان تعدادى از علامتهاى روز قيامت
• مراد از اينكه در قيامت هر نفسى به آنچه مقدم و مؤ خر داشته عالم مى شود
• مفاد استفهام توبيخى ((يا ايها الانسان ما غرك بربك الكريم )) و آنچه وصف ((كريم)) افاده مى كند
• برقرارى عدالت بين اعضاء و قواى انسان يكى از موارد تدبير الهى
• ثبت و ضبط اعمال انسانها توسط دو فرشته موكل و توصيف آنها به (كراما كاتبين )
• ملائكه به افعال و نيات ما علم دارند و بر هر كس دو ملك ماءمور ثبت و كتابت اعمال اويند
• در قيامت رابطه تاءثير و تاءثر اسباب عادى از بين مى رود
• (رواياتى در ذيل ((علمت نفس ما قدمت و اخرت ))، ((و ان عليكم لحافظين )) و ((الامريومئذ لله ))

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - خداوند، آفریننده انسان ها است. (الذى خلقک)

۲ - خداوند، انسان را آفریده اى کامل و به دور از هرگونه کاستى و اضافات قرار داده است. (فسوّیک) عبارت «سوّاک»; یعنى، تو را «سَوِىّ» قرار داد. «سَوِىّ» به چیزى گفته مى شود که اندازه و کیفیت آن، از افراط و تفریط به دور باشد.(مفردات راغب)

۳ - خداوند، قامت انسان را استوار ساخت و اعضاى او را هماهنگ و متوازن قرار داد. (فعدلک) فعل «عَدَلَ»، در موردى به کار مى رود که چیزى را به پا دارند تا به اعتدال درآید و استقامت یابد(مقاییس اللغة). این فعل در مورد برقرار کردن توازن و تعادل نیز به کار مى رود.(قاموس)

۴ - توجّه به خالقیت مدبّرانه خداوند، زمینه ساز پذیرش ربوبیت او و مانع فریب خوردن انسان از جاذبه هاى گناه است. (ما غرّک بربّک ... الذى خلقک فسوّیک فعدلک)

۵ - آفرینش انسان و هماهنگ ساختن اجزاى او، جلوه کرم خداوند است. (بربّک الکریم . الذى خلقک فسوّیک فعدلک)

۶ - آفرینش، برخوردارى از اعضاى کامل و هماهنگى اندام با یکدیگر، سه مرحله پیاپى در سیر پیدایش انسان (خلقک فسوّیک فعدلک) ترتیب - که مفاد حرف «فاء» است - ممکن است «حقیقى» و یا «ذکرى» باشد. برداشت یاد شده، براساس احتمال اول است.

موضوعات مرتبط

• انسان: انسان و نقص ۲; تکامل انسان ۶; تناسب اعضاى انسان ۳، ۵، ۶; خالق انسان ۱، ۲; خلقت انسان ۵، ۶; مراحل خلقت انسان ۶; منشأ خلقت انسان ۳; منشأ کمال انسان ۲
• خدا: خالقیت خدا ۱، ۲، ۳; زمینه قبول ربوبیت خدا ۴; نشانه هاى کرامت خدا ۵
• ذکر: ذکر تدبیر خدا ۴; ذکر خالقیت خدا ۴
• گناه: موانع گناه ۴