کَيْدا: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(افزودن نمودار دفعات)
(Added word proximity by QBot)
 
خط ۱: خط ۱:
__TOC__
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/کَيْدا | آیات شامل این کلمه ]]'''
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/کَيْدا | آیات شامل این کلمه ]]'''


خط ۱۱: خط ۱۲:




===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]===
<qcloud>
وَ:100, أَکِيد:36, بِه:36, أَم:36, فَمَهّل:36, فَجَعَلْنَاهُم:36, الْکَافِرِين:33, کَيْدا:33, يَکِيدُون:33, بِالْهَزْل:30, إِنّهُم:30, أَمْهِلْهُم:30, عَلَى:27, هُو:27, رُوَيْدا:27, إِن:22, يُرِيدُون:22, لَک:22, فَالّذِين:22, الْجَحِيم:21, إِلَى:21, کَفَرُوا:21, يَکْتُبُون:21, فَيَکِيدُوا:21, الْأَسْفَلِين:21, فَأَرَادُوا:21, الشّيْطَان:21, أَرَادُوا:21, الْأَخْسَرِين:21, قَال:19, فَهُم:19, هُم:19, إِخْوَتِک:19, نَجّيْنَاه:19, إِبْرَاهِيم:19, لِلْإِنْسَان:19, فِي:19, مَا:18, الْغَيْب:18, إِنّي:18, عَدُوّ:18, الْمَکِيدُون:18, فَأَلْقُوه:18, فَصْل:16, لَهُم:16, بُنْيَانا:16, عِنْدَهُم:16, لُوطا:16, سَلاَما:16, ذَاهِب:16, رُؤْيَاک:16, مُبِين:16, إِلٰه:15, تَقْصُص:15, لَه:15, کَذٰلِک:15, لا:13, بَرْدا:13, غَيْر:13, يَجْتَبِيک:13, رَبّي:13, الْأَرْض:13, ابْنُوا:13, بُنَي:12, يَا:10
</qcloud>
===تکرار در هر سال نزول===
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::کَيْدا]]
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::کَيْدا]]
|?نازل شده در سال
|?نازل شده در سال

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۴۱

آیات شامل این کلمه

«کَیْد» در اصل به معناى هر گونه «چاره اندیشى» است، خواه در طریق صحیح باشد یا غلط، هر چند غالباً در موارد مذموم استعمال مى شود، و با توجّه به این که در اینجا به صورت «نکره» آمده، نکره اى که دلالت بر عظمت و اهمیت مى کند، اشاره به نقشه وسیع و گسترده اى است که آنها براى نابود ساختن ابراهیم(علیه السلام)، و برچیدن اثرات تبلیغ قولى و عملى او، طرح کرده بودند. این واژه به معناى مکر، تلاش و کوشش، و جنگ نیز آمده است. و به گفته «راغب» در «مفردات»، نوعى چاره جوئى است (که پنهانى و از طریق آماده ساختن مقدمات بوده باشد)، و آن دو گونه است: «نکوهیده» و «پسندیده»، هر چند استعمال آن در مذموم بیشتر است، ولى در عین حال در ممدوح نیز به کار مى رود.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

حيله. تدبير. راغب مى‏گويد: كيد نوعى حيله است گاهى مذموم و گاهى ممدوح باشد هر چند در مذموم بيشتر است همينطور است استدراج و مكر كه گاهى ممدوح باشند. نگارنده گويد: بهتر است آنرا در صورت ممدوح بودن تدبير معنى كنيم مثل [يوسف:76]. اين چنين تدبير كرديم براى يوسف. [طارق:16-15]. كيد اول كه در باره كفار است مذموم و دومى كه در باره خداست ممدوح است: آن‏ها حيله مى‏كنند حيله‏اى و من در مقابلشان تدبير مى‏كنم تدبيرى - در باره كيد بعد از كيد كه بخدا نسبت داده شده رجوع شود به «مكر». [انبیاء:57]. بخدا حيله و تدبيرى درباره بتهايتان مى‏كنم. در آيات [نساء:76]. [صافات:98]. و نظائر آن به معنى كيد مذموم است.


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...