يُوبِقْهُن: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(افزودن نمودار دفعات)
(Added word proximity by QBot)
 
خط ۱: خط ۱:
__TOC__
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/يُوبِقْهُن | آیات شامل این کلمه ]]'''
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/يُوبِقْهُن | آیات شامل این کلمه ]]'''


خط ۹: خط ۱۰:




===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]===
<qcloud>
وَ:100, أَو:78, شَکُور:78, بِمَا:78, صَبّار:66, کَسَبُوا:66, لِکُل:55, لَآيَات:44, يَعْف:44, ذٰلِک:33, عَن:33, کَثِير:21, فِي:21, يَعْلَم:10, إِن:10
</qcloud>
===تکرار در هر سال نزول===
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::يُوبِقْهُن]]
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::يُوبِقْهُن]]
|?نازل شده در سال
|?نازل شده در سال

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۷:۰۹

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

(بروزن فلس) هلاكت. و ايباق به معنى هلاك كردن است [شورى:34]. ايباق به معنى حبس كردن نيز آمده چنانكه در قاموس و اقرب الموارد تصريح كرده است بنابر آنچه در «بحر» ذيل فصل نهرهاى دريايى گفته‏ايم «يَوْبِقْهُنَّ» در آيه به معنى حبس كردنست يعنى: يا آن نهرها را حبس و متوقف مى‏كند. در اثر اعمال مردم و عفو مى‏كند از معاصى بسيارى. * [كهف:52]. مَوْبِق (به فتح ميم و كسر باء) مصدر است به معنى هلاك و نيز اسم مكان است. و آن در آيه ظاهرا اسم مكان و اشاره به بطلان رابطه ميان معبودات و عبادت كنندگان است و ميان آنها مهلكه‏اى واقع شده و رابطه را كه در دنيا گمان مى‏كردند از بين برده است و معبودان اعم از جن وانس وغيرهم نفعى به حال عبادت كنندگان ندارند. يعنى يادكن روزى را كه خدا گويد: شريكان مرا كه بزعم شما شريك من بودند با آواز بلند بخوانيد، آن‏ها شريكان را ندا مى‏كنند اماشريكان جواب نمى‏دهند (وكارى نتوانند) و ميان شريكان و آنها مكانى پر از هلاكت قرار داده‏ايم و رابطه موهوم دنيايى قطع شده وهيچ نتوانند آن فاصله را پيموده و بهم ديگر برسند. از اين ماده دو لفظ بيشتر در قرآن مجيد نداريم.


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...