يَعْقِلُهَا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(افزودن نمودار دفعات) |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
فهم. معرفت. درك. [بقره:75]. يعنى آن را پس از فهميدنش دگرگون مىكردند در حاليكه مىدانستند «وَهُمْ يَعْلَمُونَ» راجع به تحريف و «عَقَلُوهُ» راجع به فهم كلاماللَّه است. [ملك:10]. و گفتند: اگر گوش مى داديم و مىفهميديم در ميان اهل سعير نمىبوديم [عنكبوت:43]. جز دانايان آن را درك نمىكنند. اگر آيات قرآن را تتّبع كنيم خواهيم ديد كه عقل در قرآن به معنى فهم و درك و معرفت است. طبرسى فرموده: عقل، فهم، معرفت و لبّ نظير هماند راغب گويد: به نيروئى كه آماده قبول علم است عقل گويند همچنين به علمى كه به وسيله آن نيرو به دست آيد. عقل به معنى اسمى در قرآن نيامده و فقط به صورت فعل مثل «عَقَلُوهُ - يَعْقِلُون - تَعْقِلُون - نَعْقِلُ» به كار رفته است، در روايات آمده «اَلْعَقْلُ ما عُبِدَ بِهِ الرَّحْمنُ...»«ما خَلَقَ اللَّهُ خَلْقاً اَكْرَمَ عَلَيْهِ مِنَالْعَقْلِ» مراد از آن ظاهراً همان نيروى فهم و درك انسانى است. | فهم. معرفت. درك. [بقره:75]. يعنى آن را پس از فهميدنش دگرگون مىكردند در حاليكه مىدانستند «وَهُمْ يَعْلَمُونَ» راجع به تحريف و «عَقَلُوهُ» راجع به فهم كلاماللَّه است. [ملك:10]. و گفتند: اگر گوش مى داديم و مىفهميديم در ميان اهل سعير نمىبوديم [عنكبوت:43]. جز دانايان آن را درك نمىكنند. اگر آيات قرآن را تتّبع كنيم خواهيم ديد كه عقل در قرآن به معنى فهم و درك و معرفت است. طبرسى فرموده: عقل، فهم، معرفت و لبّ نظير هماند راغب گويد: به نيروئى كه آماده قبول علم است عقل گويند همچنين به علمى كه به وسيله آن نيرو به دست آيد. عقل به معنى اسمى در قرآن نيامده و فقط به صورت فعل مثل «عَقَلُوهُ - يَعْقِلُون - تَعْقِلُون - نَعْقِلُ» به كار رفته است، در روايات آمده «اَلْعَقْلُ ما عُبِدَ بِهِ الرَّحْمنُ...»«ما خَلَقَ اللَّهُ خَلْقاً اَكْرَمَ عَلَيْهِ مِنَالْعَقْلِ» مراد از آن ظاهراً همان نيروى فهم و درك انسانى است. | ||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::يَعْقِلُهَا]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۱۲
ریشه کلمه
قاموس قرآن
فهم. معرفت. درك. [بقره:75]. يعنى آن را پس از فهميدنش دگرگون مىكردند در حاليكه مىدانستند «وَهُمْ يَعْلَمُونَ» راجع به تحريف و «عَقَلُوهُ» راجع به فهم كلاماللَّه است. [ملك:10]. و گفتند: اگر گوش مى داديم و مىفهميديم در ميان اهل سعير نمىبوديم [عنكبوت:43]. جز دانايان آن را درك نمىكنند. اگر آيات قرآن را تتّبع كنيم خواهيم ديد كه عقل در قرآن به معنى فهم و درك و معرفت است. طبرسى فرموده: عقل، فهم، معرفت و لبّ نظير هماند راغب گويد: به نيروئى كه آماده قبول علم است عقل گويند همچنين به علمى كه به وسيله آن نيرو به دست آيد. عقل به معنى اسمى در قرآن نيامده و فقط به صورت فعل مثل «عَقَلُوهُ - يَعْقِلُون - تَعْقِلُون - نَعْقِلُ» به كار رفته است، در روايات آمده «اَلْعَقْلُ ما عُبِدَ بِهِ الرَّحْمنُ...»«ما خَلَقَ اللَّهُ خَلْقاً اَكْرَمَ عَلَيْهِ مِنَالْعَقْلِ» مراد از آن ظاهراً همان نيروى فهم و درك انسانى است.
