نتایج جستجو

تعارف نام كلام موزون و قافيه دار شده، شاعرآن است كه صنعت شعر داند. خلاصه آنكه: شعر در اصل به معنى دانستن و توجّه خاص است و در اصطلاح به كلام موزون و قافيه

آیات شامل این کلمه کلم‌ (۷۵ بار) اللّه ثُم مِن أَن يَسْمَع يَسْمَعُون يُبَدّلُوا مِنْهُم حَتّى قُل أَبْلِغْه فَأَجِرْه يُرِيدُون لَن فَرِيق يُحَرّفُونَه

کلمات مشتق شده در حال بارگیری... خنده جزئى(لبخند) [نمل:19]، در اثر دانستن كلام مورچه از شادى لبخند زد. معنى آيه در (ضحك) ديده شود. شعر قول ف لا هم ضحک ه

لشكريان اسلام را از كنار خندق و از اردوگاه متفرق كنند. اين لفظ فقط يكبار در كلام اللَّه آمده است. لا ثرب قوم اهل کم يا من ل هم رجع ف طوف اذن قول فرق اذ

[يوسف:20] او را به قيمت كم كه درهمى چند بود فروختند. اين كلمه تنها يكبار در كلام اللّه مجيد آمده است. ه ب عدد بخس کون ثمن فى من عمل شرى قول ما زهد الذى

آیات شامل این کلمه لغو (۱۱ بار) كلام بى‏فائده. «لَغى يَلْغُو» يعنى كلام بى‏فائده آورد. لاغِيّة كلام قبيح است لغت را از آن لغت گفته‏اند كه در نزد غير اهلش

بشر دارد و شايد بدان مناسبت آمده «لَتَرْكَبُنَّ طَبَقاً عَنْ طَبَقٍ» بقيّه كلام در «طبق» ديده شود، اين لفظ دو بار بيشتر در قرآن مجيد نيامده است. رکب اذا

عَبَثاً» كتاب را ببندگان بى غرض نازل نفرموده. از اين كلمه دودفعه بيشتر در كلام اللّه يافته نيست. کم انن اخذ ايى صنع ائى ف خلق اوى لعل الى ما ريع نا خلد

تکرار در قرآن: ۱۰(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... كَىْ در كلام عرب سه جور است اول مخفف كيف،دوم تعليل، سوم به معنى ان مصدريه. اولى در قرآن يافته

نسبت مده و يا مانند اوصاف ديگران مدان. نا گفته نماند: نگارنده به اين مطلب از كلام بيضاوى و زمخشرى كه در ذيل آيه اوّل سوره اعلى گفته‏اند پى برده‏ام و آن را

زخمزن دارد و كلام اثرى است دلالت بر معنى دارد. ظاهراً كلام راغب نيز به كلام مجمع راجع است. در شرح جامى گويد: علت اين تسميه آن است كه كلمه و كلام در نفوس و

اسحق پسر ابراهيم عليهم السلام پدر انبياء بنى اسرائيل نام مباركش 16 بار در كلام اللَّه مجيد مذكور است. نام ديگر آن جناب اسرائيل مى‏باشد [بقره:136]. [نساء:163]

پيوسته گنانكار است با همه اينها بد رفتار و شرير است. اين كلمه تنها يك دفعه در كلام اللّه مجيد به كار رفته است. ان کون ذلک ذا بعد اثم عتل مول بنو عدو اذا تلو

آتش سوخت و بى حس شد دوباره حيات برآن عود خواهد كرد. اين كلمه فقط يكبار در كلام الله آمده است. هم جلد ما کلل بدل نور صلى غير سوف ها نا ذوق ب ل ايى

گردد با آنكه كلام مأمون از اشتباه است چون نميشود قيّما صفت عوجا باشد و ظاهرا مقصود قمّى ره هم بيان معناى مراد باشد نه آنكه تحريفى در كلام روى داده و حاصل

بار) هزل‌ (۱ بار) [طارق:14-13]. هزل به معنى لاغر شدن است راغب گويد: هزل هر كلام بى فايده است. تشبيه شده به لاغرى. طبرسى آن را لعب گفته است يعنى: اين قرآن

قاطع است [كه‌] در حقيقت، قرآن گفتارى قاطع و روشنگر است؛ که قرآن به حقیقت کلام جدا کننده (حق از باطل) است. بی تردید که این قرآن، سخنی جداکننده [میان حق

معناى «غفران الذنوب» (آمرزش گناهان) تفسیر کرده اند. و گاه، «ریحان» را «استماع کلام الله» شمرده اند... و مانند اینها. ولى، اینها مصادیقى است از آن مفهوم کلى

شد. اصل وحى، چنان که «راغب» در «مفردات» مى گوید، «اشاره سریع» است خواه با کلام رمزى باشد، و یا صداى خالى از ترکیب کلامى، و یا اشاره با اعضاء (با چشم و دست

جز ردع معناى ديگرى ندارد و در كليات گفته: گاهى به معنى حقاً آيد نه ابطال كلام قائل مثل [علق:7-6]. لازم بود در اينصورت اسم باشد ولى گفته‏اند: در اينصورت