نتایج جستجو

پرتوى از رحمت اوست. (إن اللّه غفور رحیم) اسارت: احکام اسارت ۷ اسیر: آزادى اسیر ۲ ; فدیه از اسیر ۲، ۷ اسیرگیرى: حرام ۷، ۱۰ ; اسیرگیرى ناپسند ۱۰ بی‌تقوایى: موارد

بنابراین جمله «ما کان ... » بیانگر این معناست که اسیر گرفتن از دشمن پیش از غلبه بر او جایز نیست. ۲- حرمت گرفتن اسیر پیش از غلبه بر دشمن، سنت تمام انبیاى الهى

ابرار۱، ۲; ویژگیهاى انفاق ابرار ۱، ۲ اخلاص: آثار اخلاص ۳; موانع اخلاص ۴ اسیر: اطعام اسیر ۱ امام حسن(ع): اخلاص امام حسن(ع) ۶; فضایل امام حسن(ع) ۶ امام حسین(ع):

مسلمانان، على رغم تحقق مقتضى آن (گرفتن اسیر پیش از سرکوبى کامل دشمن) (لو لا کتب ... عذاب عظیم) ۷- روى آورى رزمندگان اسلام به اسیر گرفتن از دشمن پیش از سرکوبى کامل

بگیرید و (اسیر کنید و در صورت لزوم) ایشان را هر کجا یافتید بکشید. آنان کسانیند که ما (به سبب غدر و خیانتشان) دلیل آشکار و برهان واضحی برای (اسیر کردن یا

وجه بين‏الاثنين بودن آن است كه فعلى از جانب اسير گيرنده واقع مى‏شود و آن تحويل اسير است و فعلی از جانب اسیر كه دفع فديه است يعنى: اگر آنها در حال اسارت

شما را شهید کردند، در حالی که هیچ اسیر نگرفتند ولی شما در بدر هفتاد نفر از آنها را به قتل رساندید و هفتاد نفر را اسیر کردید. 2- «شما می‌گویید: این مصیبت

رسد، بندگان سخت پیکار ونیرومند خود را بر ضد شما برانگیزیم، آنان [برای کشتن، اسیر کردن و ربودن ثروت و اموالتان] لابه لای خانه ها را [به طور کامل و با دقت]

سپاسگزارى، نشانه‌هاست. آیا نمی‌بینی که چگونه کشتی به دریا به لطف و احسان خدا اسیر می‌کند تا به شما بعضی از آیات قدرتش را بنمایاند؟ همانا در این کار آیاتی (از

پيامبران براى تقويت خود و ارعاب دشمنان مبالغه در قتل مى‏كنند و پس از نيرومند شدن اسير مى‏گردند ولى اين به نظر درست در نمى‏آيد. ف حتى اذا هم فى شدد ل رود ارض سرى

دیگران را غرق کردیم» (ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِینَ). و به این ترتیب بردگان اسیر آزاد شدند و جباران مغرور گرفتار و نابود گشتند، تاریخ ورق خورد دوران آن مستکبران

به دلیل بازداشتن اهل ایمان از ورود به مسجدالحرام، مستوجب عذاب (کشته شدن، اسیر گشتن و ... ) بودند. (و ما لهم ألا یعذبهم اللّه و هم یصدون عن المسجدالحرام)

مفعول دوم بشمار است. «الأصْفَادِ»: جمع صَفَد، غُل و زنجیر آهنینی که دست و پای اسیر را با آن می‌بندند. وَ إِذَا أُلْقُوا مِنْهَا مَکَاناً... (۱) وَ آخَرِينَ‌

را مضطرب و هراسان ساخته و مى گفتند: مؤمنین در این جنگ‌ها یا کشته شده و یا اسیر خواهند گشت. مسلمین از این تبلیغات سوء منافقین در غم و اندوه فراوان فرورفته

فراگير است مى‌ترسند. و غذاى خود را با آن كه دوستش دارند، به بينوا و يتيم و اسير مى‌دهند. (و مى‌گويند:) ما براى رضاى خدا به شما طعام مى‌دهيم و از شما پاداش

در اسارت اعمال خویش است». تفسیر آیات ۱ - همه انسان ها - جز اصحاب الیمین - اسیر و گرفتار کردار خویش اند. (إلاّ أصحب الیمین) تعبیر «رهینة»، مى رساند که انسان ها

«سَنَسْتَدْرِجُهُمْ»: درجه به درجه بالایشان می‌بریم و کم‌کم در پیله نعمت اسیر و گرفتارشان می‌سازیم. آهسته و آرام به سوی هلاک و عذابشان می کشانیم و می لغزانیم

درباره او اجرا نکند لذا به رسول خدا صلی الله علیه و آله گفت: یا رسول الله، نضر اسیر من است. پیامبر فرمود: اوست که درباره کتاب خدا آنچه که نباید بگوید گفته است

پذیرفتن رسالت او امتناع کرد. (و لقد أرینه ءایتنا کلّها فکذّب و أبى ) ۴ - فرعون، اسیر لجاجت و کفر شدید در برابر آیات الهى بود. (و لقد أرینه ءایتنا کلّها فکذّب

اين آيه صد تازيانه براى هر دو از مرد و زن معين مى‏كند و نيز دستور مى‏دهد كه اسير عاطفه نشده و بر آن دو رأفت نكنيد حكم تابع واقع است نه عاطفه بايد ناموس جامعه

«بدر» يارى كرد تا طرفى و قسمتى از كفار را ببرد (كه هفتاد نفر كشته و هفتاد نفر اسير گشتند) و آنها را خوار كند تا مأيوس و نا اميد بر گردند. * [رعد:41]، [انبياء:44]

«بدر» يارى كرد تا طرفى و قسمتى از كفار را ببرد (كه هفتاد نفر كشته و هفتاد نفر اسير گشتند) و آنها را خوار كند تا مأيوس و نا اميد بر گردند. * [رعد:41]، [انبياء:44]

مصدر است چنانكه از مجمع نقل شد. [محمّد:4]. چون كافران را از كار انداخته و اسير گرفتيد ريسمان را محكم كنيد. مَوْثِق: (به فتح ميم وكسرثاء) و ميثاق به معنى

مشغول غارت کردن دشمنان گردیدند و عده اى دیگر هم در تعقیب دشمن و بدست آوردن اسیر و غنائم جنگى پرداختند. وقتى که اسیران و غنائم را در یکجا جمع‌آورى نمودند،

زندگی را در برابر آن زندگی مجسم سازد، علاوه بر این به انسان هشدار دهد که «اسیر» این مواهب نباشد، بلکه «امیر» بر آنها گردد، و هرگز ارزشهای اصیل وجود خود

رسول خدا صلی الله علیه و آله در حجره خود در خواب قیلوله بود. فرزندانى که اسیر بودند چون پدران خود را دیدند به زارى افتاده و سخت گریستند و قوم مزبور با

بن مالک الاشجعى آمده که مردى فقیر و بى‌چیز بود و پسرى داشت که مشرکین او را اسیر کرده بودند. عوف نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله آمد و از درد اندرونى خویش

زیر آورد و در دل‌هایشان هراس افکند؛ حال آنکه گروهی را می‌کُشید و گروهی را اسیر می‌کنید. و زمینشان و خانه‌هاشان و اموالشان و سرزمینی را که در آن پا ننهاده

أَنْ آذَنَ لَکُمْ). و این بالاترین نوع استعمار است که ملتی آنچنان برده و اسیر گردند که حتی حق فکر کردن و اندیشیدن و ایمان قلبی به کسی یا مکتبی را نداشته

الاسلامیه) - جلد ۵ بخش : - عنوان : حدیث امام جعفر صادق (ع) درباره اسير موضوعات : اسیر

(ط - الاسلامیه) - جلد ۵ بخش : - عنوان : حدیث امام على (ع) درباره اسير موضوعات : اسیر

(ط - الاسلامیه) - جلد ۵ بخش : - عنوان : حدیث امام سجّاد (ع) درباره اسير موضوعات : اسیر

«عَنَتْ»: خشوع و خضوع کرد. مثل اسیران کرنش برد. از این ماده واژه (عانی) به معنی اسیر است که جمع آن (عُناة) است. «الْوُجُوهُ»: چهره‌ها. ذکر چهره‌ها در میان سایر

بر بنى اسرائیل (کشتن نوزادان) نبود، هرگز مادرم مرا به نیل رها نمى کرد تا اسیر تو شوم و امروز تو بر من منّت نهى. ۵ - امتنان فرعون بر موسى(ع)، امرى بى جا

رسول خدا صلی الله علیه و آله در حجره خود در خواب قیلوله بود. فرزندانى که اسیر بودند چون پدران خود را دیدند به زارى افتاده و سخت گریستند و قوم مزبور با

رسول خدا صلی الله علیه و آله در حجره خود در خواب قیلوله بود. فرزندانى که اسیر بودند چون پدران خود را دیدند به زارى افتاده و سخت گریستند و قوم مزبور با

آن فاش و منتشر و ميدهند طعام را با آنكه دوست دارند آنرا به فقير و يتيم و اسير با قصد آنكه جز اين نيست كه اطعام ميكنيم شما را براى رضاى خدا نميخواهيم از

دَعَوْا رَبَّهُمْ مُنِیبِینَ إِلَیْهِ). ولی آن چنان کم ظرفیت و کوتاه فکر و اسیر تعصب و تقلید کورکورانه از نیاکان مشرک خود هستند که به مجرد این که حوادث سخت

عرضه دارد و اگر قبول ننمودند مردان آنها را بكشد و زنان و فرزندان آنان را اسير و اموالشان را غارت و ديارشان را ويران نمايد و ابو بكر بسوى آنها روانه شد

وَ لَهُمْ عَذابٌ عَظِيمٌ‌: و براى ايشان است عذابى بزرگ در دنيا به كشتن و اسير شدن و در آخرت به مخلد بودن در آتش جهنم. تنبيه: اين مطلب در محل خود ثابت شده

عرضه دارد و اگر قبول ننمودند مردان آنها را بكشد و زنان و فرزندان آنان را اسير و اموالشان را غارت و ديارشان را ويران نمايد و ابو بكر بسوى آنها روانه شد

كه خدا بزودى دمار از روزگار آنها درآورد و آنان را مغلوب و مقهور و مقتول و اسير و خوار و ذليل اهل ايمان فرمايد و در كتاب اكمال از پيغمبر صلى اللّه عليه و

عرضه دارد و اگر قبول ننمودند مردان آنها را بكشد و زنان و فرزندان آنان را اسير و اموالشان را غارت و ديارشان را ويران نمايد و ابو بكر بسوى آنها روانه شد

عرضه دارد و اگر قبول ننمودند مردان آنها را بكشد و زنان و فرزندان آنان را اسير و اموالشان را غارت و ديارشان را ويران نمايد و ابو بكر بسوى آنها روانه شد

هدایت فطرى است. ۵- ناپسندى آرزوهاى پوچ و شیطانى (و لامنینهم) ۶- گمراه ساختن، اسیر آرزوها نمودن و تحت فرمان گرفتن، هدف شیطان از گزینش گروهى از مردم (و قال لاتخذن

را و پيغمبر (ص) اهل و اولاد آنها را كه اسير شده بودند بايشان مسترد فرمود با تحصيل رضاى مسلمانانيكه آنها را اسير نموده بودند و قمى ره فرموده كه چون پيغمبر

نكبت براى دشمنان شما مانند روز بدر كه هفتاد نفر آنها را كشتيد و هفتاد نفر اسير كرديد و غنيمت آنها را گرفتيد، و زمانى قضيه منعكس شد كه روز احد، هفتاد و دو

عرضه دارد و اگر قبول ننمودند مردان آنها را بكشد و زنان و فرزندان آنان را اسير و اموالشان را غارت و ديارشان را ويران نمايد و ابو بكر بسوى آنها روانه شد

معيط و نضر بن حرث. نضر اسير مقداد بود چون پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم امر به قتل او نمود، مقداد گفت: يا رسول اللّه اسير من است. حضرت فرمود: دانى

رسول خدا صلی الله علیه و آله در حجره خود در خواب قیلوله بود. فرزندانى که اسیر بودند چون پدران خود را دیدند به زارى افتاده و سخت گریستند و قوم مزبور با

الْعَذابِ» 6- كسانى كه در دنيا گرفتار اوهامِ خودپرستى و اسير زندان «منيّت» هستند، در قيامت نيز اسير و گرفتار عذاب الهى‌اند. «وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ» لا

منازل شما تجسّس ميكنند براى آنكه به بينند كسى يا چيزى باقى مانده كه بكشند يا اسير كنند يا بغارت ببرند و اين انتقام الهى بقدرى مسلّم و يقينى است وقوع آن كه

مزيل سنگ مثانه است و داراى خواص بسيارى است و در حديث نبوى است كه قاطع بو اسير و نافع براى نقرس است و گويا لقمه‌اى است كه خداوند آنرا براى دهان مؤمن گرفته

آنها بود، کشته شدند و در میان خاک و خون غلتیدند و 70 نفر به دست مسلمانان اسیر گشتند. ولی ج2، ص135 مسلمانان تعداد کمی کشته بیشتر نداشتند و به این ترتیب

داناست. سيمايى از جنگ احُد سال دوم هجرى، كفّار قريش با دادن هفتاد كشته و هفتاد اسير در جنگ بدر شكست خورده، به مكّه بازگشتند. ابوسفيان گفت: بر كشته‌ها گريه نكنيد،

حريص، به خاطر رسيدن به مال، عفّت و حيا را كنار بگذارد. «الحريص الاسير» حريص، اسير است. «الحرص علامة الفقر» حرص، نشانه فقر است. «الحرص يفسد الايقان» حرص، يقين

عاطفى و برادرانه رفتار كنيم. «فَإِخْوانُكُمْ فِي الدِّينِ» (افرادى در جنگ‌ها اسير و سپس مسلمان مى‌شدند، ولى مسلمانان پدر آنان را نمى‌شناختند.) 3- «برادر دينى»،

نصر را كه ديار آنانرا خراب نمود و مردان آنها را كشت و زنان و فرزندانشان را اسير كرد و وضع نمود بر بقيّه آنها جزيه را كه بعد از آن بمجوس ميدادند تا خداوند

پشيمان شدند و گفتند نه محمد را كشتيم و نه اسير گرفتيم بلكه بايد برگرديم در مدينه و آن‌ها را غارت كنيم و افرادشان را اسير نمائيم. اين موضوع به گوش رسول خدا صلى

كه خدا بزودى دمار از روزگار آنها درآورد و آنان را مغلوب و مقهور و مقتول و اسير و خوار و ذليل اهل ايمان فرمايد و در كتاب اكمال از پيغمبر صلى اللّه عليه و

حريص، به خاطر رسيدن به مال، عفّت و حيا را كنار بگذارد. «الحريص الاسير» حريص، اسير است. «الحرص علامة الفقر» حرص، نشانه فقر است. «الحرص يفسد الايقان» حرص، يقين

مزيل سنگ مثانه است و داراى خواص بسيارى است و در حديث نبوى است كه قاطع بو اسير و نافع براى نقرس است و گويا لقمه‌اى است كه خداوند آنرا براى دهان مؤمن گرفته

سالها است در مصر اقامت دارند و اخيرا تو آنها را باعمال شاقه وادار نمودى و اسير خود كردى آزاد كن و بگذار با ما بيايند برويم در شام و كنعان كه وطن اصلى ما

مرواريد و جواهر براى او جلد 4 صفحه 470 بيرون مى‌آوردند و بعضى از آنها را هم اسير نموده در زنجير و غلهاى آهنين بهم بسته بود كه مردم از شرّ آنها مأمون باشند

خواستند افطار نمايند كه شب اول فردى مسكين، شب دوّم فردى يتيم و شب سوّم سائلى اسير، درب منزل على عليه السلام را به صدا درآوردند و درخواست غذا كردند. اهل بيت

خاصى صورت نمى‌گيرد. د) فرار كننده توان و فرصتى براى تجديد قوا ندارد و عاقبت اسير خواهد شد. «قَسْوَرَةٍ» از «قسر» به معناى قهر و غلبه و يكى از نام‌هاى شير

خاصى صورت نمى‌گيرد. د) فرار كننده توان و فرصتى براى تجديد قوا ندارد و عاقبت اسير خواهد شد. «قَسْوَرَةٍ» از «قسر» به معناى قهر و غلبه و يكى از نام‌هاى شير

خاصى صورت نمى‌گيرد. د) فرار كننده توان و فرصتى براى تجديد قوا ندارد و عاقبت اسير خواهد شد. «قَسْوَرَةٍ» از «قسر» به معناى قهر و غلبه و يكى از نام‌هاى شير

مرواريد و جواهر براى او جلد 4 صفحه 470 بيرون مى‌آوردند و بعضى از آنها را هم اسير نموده در زنجير و غلهاى آهنين بهم بسته بود كه مردم از شرّ آنها مأمون باشند

چهارده نفر از مهاجران و هشت نفر از انصار- بر دشمن كافر كه هفتاد كشته و هفتاد اسير داده بود، پيروز شدند. جنگ بدر با پيش بينى قبلى انجام نشد. هدف، مصادره اموال

مزيل سنگ مثانه است و داراى خواص بسيارى است و در حديث نبوى است كه قاطع بو اسير و نافع براى نقرس است و گويا لقمه‌اى است كه خداوند آنرا براى دهان مؤمن گرفته

خواستند افطار نمايند كه شب اول فردى مسكين، شب دوّم فردى يتيم و شب سوّم سائلى اسير، درب منزل على عليه السلام را به صدا درآوردند و درخواست غذا كردند. اهل بيت

آورده‌اند، و غرض‌ ‌آنها‌ ‌اينکه‌ ‌بود‌ ‌که‌ ‌آنها‌ ‌را‌ مسلمين‌ بقتل‌ نرسانند و اسير نكنند و بغلامي‌ و كنيزي‌ نگيرند، و اموال‌ ‌آنها‌ ‌را‌ تصاحب‌ نكنند بخصوص‌

خاصى صورت نمى‌گيرد. د) فرار كننده توان و فرصتى براى تجديد قوا ندارد و عاقبت اسير خواهد شد. «قَسْوَرَةٍ» از «قسر» به معناى قهر و غلبه و يكى از نام‌هاى شير

دردناك‌. مسئله‌ فدي‌ ‌در‌ باب‌ جهاد مذكور ‌است‌ ‌که‌ ‌اگر‌ مسلمين‌ ‌از‌ كفار اسير گرفتند حق‌ دارند ‌آنها‌ ‌را‌ استرقاق‌ نمايند لكن‌ ‌اگر‌ ‌آنها‌ چيزي‌ ‌بر‌

جوابى نشنيد لذا قسم ياد نمود كه اگر خدا باو مهلت دهد تا روز قيامت مستأصل و اسير خود كند بنى آدم را باغواء و فريب مكر عدّه كمى از آنها را كه متمكّن نشود چون

مي‌كردند ‌با‌ مسلمين‌ و بسياري‌ ‌از‌ ‌آنها‌ كشته‌ شدند و جماعتي‌ ‌از‌ ‌آنها‌ اسير مسلمين‌ شدند و مستأصل‌ شدند و هيچ‌ راه‌ فراري‌ نداشتند مي‌فرمايد: وَ لَو

حريص، به خاطر رسيدن به مال، عفّت و حيا را كنار بگذارد. «الحريص الاسير» حريص، اسير است. «الحرص علامة الفقر» حرص، نشانه فقر است. «الحرص يفسد الايقان» حرص، يقين

سالها است در مصر اقامت دارند و اخيرا تو آنها را باعمال شاقه وادار نمودى و اسير خود كردى آزاد كن و بگذار با ما بيايند برويم در شام و كنعان كه وطن اصلى ما

سالها است در مصر اقامت دارند و اخيرا تو آنها را باعمال شاقه وادار نمودى و اسير خود كردى آزاد كن و بگذار با ما بيايند برويم در شام و كنعان كه وطن اصلى ما

مرواريد و جواهر براى او جلد 4 صفحه 470 بيرون مى‌آوردند و بعضى از آنها را هم اسير نموده در زنجير و غلهاى آهنين بهم بسته بود كه مردم از شرّ آنها مأمون باشند

مرواريد و جواهر براى او جلد 4 صفحه 470 بيرون مى‌آوردند و بعضى از آنها را هم اسير نموده در زنجير و غلهاى آهنين بهم بسته بود كه مردم از شرّ آنها مأمون باشند

خواستند افطار نمايند كه شب اول فردى مسكين، شب دوّم فردى يتيم و شب سوّم سائلى اسير، درب منزل على عليه السلام را به صدا درآوردند و درخواست غذا كردند. اهل بيت

بتدريج كه بر تو نازل ميشود و در نفوس خود آنها كه مى‌بينند مغلوب و مقتول و اسير و ذليل و خوار شدند و مسلمانان فاتح و غالب و مظفّر و منصور گشتند با آنكه از

‌آنها‌ نيست‌. مسئله‌ فدي‌ ‌در‌ جهاد ‌با‌ كفار ‌است‌ ‌که‌ مسلمين‌ موقعي‌ ‌که‌ اسير ‌از‌ كفار ميگيرند و ميآورند حكم‌ غلام‌ و كنيز دارند و ‌بين‌ مجاهدين‌ قسمت‌

ظفر ‌باشد‌ و عظمت‌ ‌است‌ ‌يعني‌ ‌بر‌ ‌آنها‌ غالب‌ شدي‌ و ‌آنها‌ مقتول‌ و اسير شدند و جمعي‌ فرار كردند ‌في‌ الحرب‌ ‌در‌ ميدان‌ جنگ‌ فَشَرِّد بِهِم‌ مَن‌

اين معنى تصريح شده و خوار و ذليل باشند صاحبان وجوه و اعتبار در آنروز مانند اسير گرفتار در دست پادشاه قهّار در برابر خداوند زنده پاينده و خائب و خاسر و بى‌بهره

ميدادند وقتى كه آنحضرت ببعضى از جنگها تشريف ميبرد از قبيل آنكه كشته شد و اسير شد و مسلمانان غمگين ميشدند و شكايت به پيغمبر صلى اللّه عليه و اله و سلم مينمودند

ميدادند وقتى كه آنحضرت ببعضى از جنگها تشريف ميبرد از قبيل آنكه كشته شد و اسير شد و مسلمانان غمگين ميشدند و شكايت به پيغمبر صلى اللّه عليه و اله و سلم مينمودند

سالها است در مصر اقامت دارند و اخيرا تو آنها را باعمال شاقه وادار نمودى و اسير خود كردى آزاد كن و بگذار با ما بيايند برويم در شام و كنعان كه وطن اصلى ما

سالها است در مصر اقامت دارند و اخيرا تو آنها را باعمال شاقه وادار نمودى و اسير خود كردى آزاد كن و بگذار با ما بيايند برويم در شام و كنعان كه وطن اصلى ما

از سوی استعمارگران دیروز و امروز که با استفاده از آن، افراد آزاده را چنان اسیر انواع غذاها و لباسها و مرکبها و مسکنها می‌کنند که خویشتن خویش را بکلّی به

سالها است در مصر اقامت دارند و اخيرا تو آنها را باعمال شاقه وادار نمودى و اسير خود كردى آزاد كن و بگذار با ما بيايند برويم در شام و كنعان كه وطن اصلى ما

مرواريد و جواهر براى او جلد 4 صفحه 470 بيرون مى‌آوردند و بعضى از آنها را هم اسير نموده در زنجير و غلهاى آهنين بهم بسته بود كه مردم از شرّ آنها مأمون باشند

بالاخشاب‌ و الحجارة) و مثل‌ حضرت‌ كاظم‌ ‌را‌ ‌در‌ حال‌ نماز گرفتند و بردند و اسير كردند ‌تا‌ اينكه‌ حضرتش‌ ‌را‌ زير غل‌ و زنجير و حبس‌ تاريك‌ بزهر جفا شهيد

بالاخشاب‌ و الحجارة) و مثل‌ حضرت‌ كاظم‌ ‌را‌ ‌در‌ حال‌ نماز گرفتند و بردند و اسير كردند ‌تا‌ اينكه‌ حضرتش‌ ‌را‌ زير غل‌ و زنجير و حبس‌ تاريك‌ بزهر جفا شهيد

خاصى صورت نمى‌گيرد. د) فرار كننده توان و فرصتى براى تجديد قوا ندارد و عاقبت اسير خواهد شد. «قَسْوَرَةٍ» از «قسر» به معناى قهر و غلبه و يكى از نام‌هاى شير

كار نيك همفكر و همراهند. (حضرت على و حضرت زهراء عليهما السلام كه به يتيم و اسير و مسكين طعام دادند.) «وَ يُطْعِمُونَ الطَّعامَ» «4» زن و شوهرى كه در كار

عمل نيز لازم است. چنانكه اهل بيت پيامبر عليهم السلام وقتى مسكين و يتيم و اسير، اطعام را كردند، گفتند: «إِنَّا نَخافُ مِنْ رَبِّنا يَوْماً عَبُوساً قَمْطَرِيراً»

فتح‌ ‌با‌ اسلام‌ ‌است‌ ‌ يا ‌ ‌با‌ كفر و شرك‌ آيا ‌ما كشته‌ ميشويم‌ ‌ يا ‌ اسير ميگرديم‌ تمام‌ بايد امتحان‌ شوند أَ حَسِب‌َ النّاس‌ُ أَن‌ يُترَكُوا أَن‌

قدرت‌ و عده‌ و عده‌ چيره‌ فرمود چقدر ‌از‌ ‌آنها‌ كشته‌ شدند و چه‌ اندازه‌ اسير و چه‌ مقدار غنائم‌ بدست‌ مسلمين‌ آمد ‌خود‌ يك‌ دليل‌ واضح‌ حسّي‌ ‌است‌ ‌بر‌

نصر را كه ديار آنانرا خراب نمود و مردان آنها را كشت و زنان و فرزندانشان را اسير كرد و وضع نمود بر بقيّه آنها جزيه را كه بعد از آن بمجوس ميدادند تا خداوند

ساعتى از روز فتح مكّه بود كه حق تعالى به آن امر نمود كه كافران مكه را بكشد و اسير كند، چنانچه اين كار را نمود. بعد فرمود: به درستى كه خدا حرام گردانيد مكّه

خدايان ديگرى بودند، آنها هم پيامبرانى مى‌فرستادند». «1» عدّه‌اى را به عنوان اسير نزد پيامبراكرم صلى الله عليه و آله آوردند، حضرت از آنان پرسيد: «آيا تاكنون

و حضرت على و فاطمه و حسنين عليهم السلام بعد از اطعام ايشان مسكين و يتيم و اسير را تا آنكه بعد، احساس ننمودند گرسنگى، و نه تشنگى، و نه زحمت و مشقت را؛ و

اجازه‌ داده‌ ‌بر‌ مسلمين‌ تصرّف‌ ‌در‌ اموال‌ ‌آنها‌ ‌از‌ غنائم‌ دار الحرب‌ و اسير كردن‌ ‌آنها‌ و اخذ ‌آنها‌ ‌به‌ غلامي‌ و كنيزي‌ و تصرّف‌ ‌در‌ املاك‌ ‌آنها‌

جوابى نشنيد لذا قسم ياد نمود كه اگر خدا باو مهلت دهد تا روز قيامت مستأصل و اسير خود كند بنى آدم را باغواء و فريب مكر عدّه كمى از آنها را كه متمكّن نشود چون

خواستند افطار نمايند كه شب اول فردى مسكين، شب دوّم فردى يتيم و شب سوّم سائلى اسير، درب منزل على عليه السلام را به صدا درآوردند و درخواست غذا كردند. اهل بيت

منازل شما تجسّس ميكنند براى آنكه به بينند كسى يا چيزى باقى مانده كه بكشند يا اسير كنند يا بغارت ببرند و اين انتقام الهى بقدرى مسلّم و يقينى است وقوع آن كه

بتدريج كه بر تو نازل ميشود و در نفوس خود آنها كه مى‌بينند مغلوب و مقتول و اسير و ذليل و خوار شدند و مسلمانان فاتح و غالب و مظفّر و منصور گشتند با آنكه از

كار نيك همفكر و همراهند. (حضرت على و حضرت زهراء عليهما السلام كه به يتيم و اسير و مسكين طعام دادند.) «وَ يُطْعِمُونَ الطَّعامَ» «4» زن و شوهرى كه در كار

عليه و آله و سلّم و خداوند مكر آنها را بخودشان مسترد فرمود و در بدر كشته يا اسير شدند و محتمل است اعمّ از آن و سقيفه بنى ساعده باشد كه براى بردن حق اهل بيت

كه خدا بزودى دمار از روزگار آنها درآورد و آنان را مغلوب و مقهور و مقتول و اسير و خوار و ذليل اهل ايمان فرمايد و در كتاب اكمال از پيغمبر صلى اللّه عليه و

كه خدا بزودى دمار از روزگار آنها درآورد و آنان را مغلوب و مقهور و مقتول و اسير و خوار و ذليل اهل ايمان فرمايد و در كتاب اكمال از پيغمبر صلى اللّه عليه و

اين معنى تصريح شده و خوار و ذليل باشند صاحبان وجوه و اعتبار در آنروز مانند اسير گرفتار در دست پادشاه قهّار در برابر خداوند زنده پاينده و خائب و خاسر و بى‌بهره

اين معنى تصريح شده و خوار و ذليل باشند صاحبان وجوه و اعتبار در آنروز مانند اسير گرفتار در دست پادشاه قهّار در برابر خداوند زنده پاينده و خائب و خاسر و بى‌بهره

چه‌ اندازه‌ ‌از‌ ‌آنها‌ ‌را‌ كشتند و چه‌ اندازه‌ آواره‌ شدند و چه‌ اندازه‌ اسير و دست‌گير شدند ‌که‌ ‌ما ‌در‌ كلم‌ الطيب‌ مجلد اول‌ شرح‌ ‌آن‌ ‌را‌ اشاره‌

مى‌شوند مردمان از اطراف ايشان، يعنى در حوالى بلد ايشان مردمان را مى‌كشند و اسير مى‌نمايند و غارت مى‌كنند و كسى متعرض آنها نمى‌شود با وجود قلّت ايشان و كثرت

بتدريج كه بر تو نازل ميشود و در نفوس خود آنها كه مى‌بينند مغلوب و مقتول و اسير و ذليل و خوار شدند و مسلمانان فاتح و غالب و مظفّر و منصور گشتند با آنكه از

اين معنى تصريح شده و خوار و ذليل باشند صاحبان وجوه و اعتبار در آنروز مانند اسير گرفتار در دست پادشاه قهّار در برابر خداوند زنده پاينده و خائب و خاسر و بى‌بهره

فرمود: إِنَّك‌َ لَغَوِي‌ٌّ مُبِين‌ٌ ‌در‌ يك‌ همچه‌ موقعي‌ ‌که‌ بني‌ اسرائيل‌ اسير فرعونيان‌ و قبطيان‌ هستند نبايد ‌با‌ ‌آنها‌ ستيزگي‌ كرد بهانه‌ بدست‌ ميآورند

ماهيت‌ بهمان‌ وجود ملصق‌ ميشويم‌ چنانچه‌ مولوي‌ گويد: چون‌ ‌که‌ بي‌رنگي‌ اسير رنگ‌ شد«3» (آیه 156)- این آیه صابران را معرفی کرده می‌گوید: «آنها کسانی هستند

عمل نيز لازم است. چنانكه اهل بيت پيامبر عليهم السلام وقتى مسكين و يتيم و اسير، اطعام را كردند، گفتند: «إِنَّا نَخافُ مِنْ رَبِّنا يَوْماً عَبُوساً قَمْطَرِيراً»

أَنْ يَنْفَعَنا» 10- برخى انسان‌ها در ظاهر بسيار بلند پروازند، ولى درباطن اسير نيازهاى درونى خويش هستند. فرعون كه ادّعا مى‌كرد: «أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلى‌»

منازل شما تجسّس ميكنند براى آنكه به بينند كسى يا چيزى باقى مانده كه بكشند يا اسير كنند يا بغارت ببرند و اين انتقام الهى بقدرى مسلّم و يقينى است وقوع آن كه

شود لكن‌ خداوند ‌در‌ جنگ‌ بدر ‌آنها‌ ‌را‌ مغلوب‌ فرمود، بعضي‌ مقتول‌ بعضي‌ اسير بعضي‌ فرار كردند و بذلّت‌ افتادند و ‌اينکه‌ ‌را‌ يكي‌ ‌از‌ معجزات‌ حضرت‌

چون‌ مشركين‌ جلد 4 - صفحه 333 شكست‌ خوردند و هفتاد نفر كشته‌ شدند و هفتاد اسير شدند و بقيه‌ بطرف‌ مكه‌ فرار كردند ابو سفيان‌ ‌که‌ رئيس‌ ‌آنها‌ ‌بود‌ دستور

لحظه‌ى عمر، به تغيير شرايط اميدوار مى‌ماند، روحيّه‌ى توكّل در او زنده مى‌گردد، اسير ظواهر نمى‌شود، ايمان انسان به غيب و قدرت خداوند متعال بيشتر مى‌شود. با توبه،

باشند. «مِمَّا تُحِبُّونَ»، نه «ممّايحبّون» 7- انسانى كه تربيت الهى يافته، اسير مال و ثروت نيست، بلكه حاكم بر آنهاست. «تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ» 8- در

حقارت بآنها نظر مى‌نمودند و مسلمانان مى‌ترسيدند كه بين راه آنها را بيابند و اسير كنند و چون بمدينه رسيدند جاى گير و مستقر شدند و مأمنى پيدا كردند تا آنكه

كسى نمى شود، بخلاف مردم كه اگر در امرى مورد اعتماد قرار گيرند از آنجا كه اسير هوى و بازيچه هوسهاى نفسانيند چه بسا كرامت نفس و فضيلت و وفا و صفت رحمت ،

وقت، مشغول به اسير گرفتن و بستن دست و پاى اسراء شويد. پس مراد از «شدّ وثاق»، اسير گرفتن و محكم بستن آنان است. در نتيجه، آيه شريفه در اين كه اسير گرفتن را بعد

كارمندان، به آن حقوق مكفى بده. «اسبغ عليهم الارزاق» «1» 1- خداوند اگر بخواهد، اسير ديروز را امير امروز قرار مى‌دهد. «قالَ الْمَلِكُ ائْتُونِي بِهِ أَسْتَخْلِصْهُ

بتدريج كه بر تو نازل ميشود و در نفوس خود آنها كه مى‌بينند مغلوب و مقتول و اسير و ذليل و خوار شدند و مسلمانان فاتح و غالب و مظفّر و منصور گشتند با آنكه از

جوابى نشنيد لذا قسم ياد نمود كه اگر خدا باو مهلت دهد تا روز قيامت مستأصل و اسير خود كند بنى آدم را باغواء و فريب مكر عدّه كمى از آنها را كه متمكّن نشود چون

سالها است در مصر اقامت دارند و اخيرا تو آنها را باعمال شاقه وادار نمودى و اسير خود كردى آزاد كن و بگذار با ما بيايند برويم در شام و كنعان كه وطن اصلى ما

شأن نزول: در واقعه جنگ احد كه شكست بر مسلمانان وارد شد، بعضى كشته و برخى اسير شدند، مشركين اصحاب پيغمبر را ملامت نمودند كه شما خود را به مهلكه انداختيد

دست ها را به گردن مى بندند. ممكن هم هست به معناى مطلق زنجير باشد، كه دو نفر اسير را با هم جمع مى كند و قرين مى سازد. و كلمه «سَرابيل» جمع «سِربال» است، كه

درباره جريان نذر اهل بيت عليهم السلام است كه افطاريه خويش را به مسكين و يتيم و اسير دادند مى‏گويد: اين چطور ممكن است حال آنكه به عقيده عطا چنانكه نقل شده سوره

حارث بن مغيرة گويد: از امام صادق (ع) پرسيدم: مردى است كه پدرش در زمان جاهليت اسير شده و بصورت برده درآمده و اين شخص نميدانسته كه وضع پدرش چنين بوده مگر پس

هستند. «وَ راوَدَتْهُ» 3- قدرت شهوت به اندازه‌اى است كه همسر پادشاه را نيز اسيرِ برده خود مى‌كند. «وَ راوَدَتْهُ الَّتِي» 4- سعى كنيم نام خلافكار را نبريم

نصرت‌ فرمايد مسلمين‌ ‌را‌ و مدد دهد ‌آنها‌ ‌را‌ بملائكه‌ و كفار ‌را‌ مقتول‌ و اسير و مغلوب‌ مسلمين‌ قرار دهد و البته‌ اراده‌ الهي‌ تخلف‌پذير نيست‌ و خواهد واقع‌

اين معنى تصريح شده و خوار و ذليل باشند صاحبان وجوه و اعتبار در آنروز مانند اسير گرفتار در دست پادشاه قهّار در برابر خداوند زنده پاينده و خائب و خاسر و بى‌بهره

ساخته و فلان و فلان و فلان در هنگام برخورد با مسلمانان در دره به نام (بدر) اسير شدند، آن درّه درخت اراك فراوان دارد و گويا هم اكنون من بدو نگاه مى‏كنم، چون

‌است‌ ‌از‌ اينكه‌ تورات‌ و انجيل‌ و زبور و قرآن‌ ‌را‌ بخواند و ‌از‌ هزار اسير ‌که‌ اسير ‌شده‌ سپس‌ آزاد كند و بهتر ‌است‌ ‌از‌ هزار قرباني‌ ‌که‌ بمساكين‌ دهد

املاك سدوم و عموره و همه مواد غذايى آنان را بگرفت و لوط در بين ساير اسرا، اسير شد و همه اموالش به غارت رفت ، وقتى اين خبر به ابرام رسيد با غلامان خود كه

شدند. پيامبر على را براى سركوبى آن‌ها فرستاد و امام على عليه‌السلام آن‌ها را اسير كرده، نزد پيامبر آورد. سپس اين آيه نازل گرديد، چنان كه شيخ بزرگوار ما نيز

نصر را كه ديار آنانرا خراب نمود و مردان آنها را كشت و زنان و فرزندانشان را اسير كرد و وضع نمود بر بقيّه آنها جزيه را كه بعد از آن بمجوس ميدادند تا خداوند

لِلكافِرِين‌َ عَذاباً مُهِيناً ‌هم‌ ‌در‌ دنيا بدست‌ مجاهدين‌ اسلام‌ كشته‌ شوند ‌ يا ‌ اسير گردند ‌ يا ‌ بخفّت‌ و خواري‌ فرار كنند و ‌هم‌ ‌در‌ آخرت‌ بجهنم‌ واصل‌ شوند

سلاطين مستبد و غالب همين است ، كه بعد از غلبه عده اى را مى كشند، جمعى را اسير مى كنند، و در بقيه به دلخواه خود تحكم و زورگوئى روا مى دارند از سوى ديگر

‌از‌ عمالقه‌ ‌بود‌ ‌که‌ مردان‌ بني‌ اسرائيل‌ ‌را‌ كشته‌ و زنهاي‌ ‌آنها‌ ‌را‌ اسير و اطفال‌ ‌آنها‌ ‌را‌ دستگير نموده‌ بودند و اينان‌ ‌از‌ اولاد عمليق‌ ‌از‌

كَانَ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ إِذَا دَخَلَ‏ شَهْرُ رَمَضَانَ‏ أَطْلَقَ كُلَّ أَسِيرٍ وَ أَعْطَى كُلَّ سَائِلٍ‏

آن را خارج كند؟ پس امام گفت: آن حيوانى درنده است، پس هر درنده‏اى كه بصورت اسير بحرم داخل كنى، ميتوانى كه آن را خارج سازى.

أَنْتَ رَجَائِي وَ أَنْتَ عَضُدِي وَ أَنْتَ نَاصِرِي بِكَ أَحُلُّ وَ بِكَ أَسِيرُ قَالَ وَ مَنْ يَخْرُجْ فِي سَفَرٍ وَحْدَهُ فَلْيَقُلْ‏ مََا شََاءَ اَللََّهُ

كه مشركان و كافران او را باسارت بگيرند و وقت نماز فرا رسد و كافرى كه او را اسير كرده اجازه نماز باو ندهد، يا از نماز خواندن منعش كند چه بايد بكند؟ فرمود:

تا وقتى كه كشتگانتان زياد شود آن وقت است كه مى توانيد دست از كشتار كشيده اسير بگيريد و در باره اسيران يا اين است كه منت بر آنان نهاده آزادشان مى كنيد و

كه گفت: از امام صادق عليه السّلام در باره مردى سؤال كردم كه روميان او را اسير كرده‏اند، و ماه رمضان براى او ثابت و مشخّص نشده است، و نمى‏داند كه در چه

و فعال ما يشاء و ولىّ مؤمنان و پناهندگان به اوست. پس ياد او براى نفسى كه اسير حوادث است و همواره در جستجوى ركن وثيقى است كه سعادت او را ضمانت كند، ترجمه

از بيرون آمدن از مدينه مشرّفه؛ زيرا كه آن حضرت عليه السلام از شهادت خويش و اسير شدن امام زين العابدين عليه السلام و ساير منسوبان كه همراه آن حضرت بودند و

كه هر بلايى كه بخواهى، بر سر دشمنان مى آورى. هر كه را بخواهى، مى كشى و يا اسير مى كنى. (تا آخر بيانى كه اين مفسّر آورده). و حاصلش اين است كه: كلمۀ «حِل»

توحيد بگرويم ، مشركين عرب ما را از سرزمينمان بيرون مى كنند، ما را مى كشند، و اسير مى كنند، و اموالمان را غارت نموده و امنيت و صلح ما را به خطر مى اندازند ترجمه

مردم پادشاهست، و فقيرترين مردم شخص طمعكار است، و بى‏نيازترين مردم كسى است كه اسير حرص نباشد، و برترين مردم از جهت ايمان خوشخوى‏ترين ايشانست، و گرامى‏ترين مردم

شما را شهيد كردند، در حالى كه هيچ اسير نگرفتند ولى شما در بدر هفتاد نفر از آنها را بقتل رسانيديد و هفتاد نفر را اسير كرديد. در حقيقت ، جمله (قد اصبتم مثليها)

مى‏آمرزيد. (مجلسى (ره) گويد: شايد مقصود كسى باشد كه اشخاص آزاد را از روى عمد اسير كند و بفروشد). امام صادق عليه السّلام فرمود: مردى بود كه روغن زيتون مى‏فروخت

نياوردند. اعتبار عقلى هم مويد اين ظهور است ، چون ما مى دانيم كه همگى بنى اسرائيل اسير و در تحت استعمار و استثمار فراعنه و محكوم به حكم آنان بودند، و معمولا عادت

خدا و اولياى او، و منحط نمودن مواقف عبوديت آنان تا درجه مردم متوسط است ، كه اسير هواى نفس و جاهل به مقام پروردگار خويشند، با اينكه خداوند ايشان را به امثال

اللّه عليه و آله و سلّم ) را كه از مدينه اند به قتل برسانند و مهاجرين مكه را اسير كنند و براى انجام يك سلسله از تبليغات به مكه آورند، لحظات حساسى بود پيامبر

بيمار تفسير نمونه جلد ۱۹ صفحه ۲۹۵ شود كه از شدت درد و رنجورى به خود بپيچد و اسير و زندانى بستر گردد. اين نيز از مقام شكر او چيزى نكاست . ولى جريانى پيش آمد

خطاى خويش است. ۲- مرديكه نادانى را در ميان مردم نادان قماش خود قرار داده، اسير تاريكيهاى فتنه گشته، انسان نماها او را عالم گويند در صورتى كه يك روز تمام

بردگانى مى مانند كه وجود خود را فروخته و به اسارت ديگرى در آمده اند، آرى آنها اسير هوى و بنده شيطانند. كلمه «اشتروا» گر چه معمولا به معنى «خريدارى كردن » مى

حشره يا يك حيوان كوچك زير و رو مى شود، تا آگاهان به آن دل نبندند و مومنان اسير آن نشوند، و مغروران از مستى غرور به هوش آيند، و راه استكبار و ظلم و ستم پيش

رعب افكند (كارشان به جائى رسيد كه ) گروهى را به قتل مى رسانديد و گروهى را اسير مى كرديد. ۲۷ - و زمينها و خانه هايشان را در اختيار شما گذاشت و (همچنين )

زندگى جاويدان است ، و ديگرى غرق شهوات و لذات مادى و گرفتار فراموشى همه چيز و اسير بند هوا و هوس . و به اين ترتيب انسان بر سر دو راهى قرار دارد يا بايد به گروه

ميان مردم منتشر مى ساختند، گاه مى گفتند: پيامبر كشته شده ، و گاه مى گفتند: اسير شده ، مسلمانانى كه توانائى جنگ را نداشتند و در مدينه مانده بودند سخت ناراحت

دردناك در انتظار تو است ... به خدا سوگند، اگر مسير حوادث زندگى ، مرا همچون زن اسير، در پاى تخت تو آورد، تصور نكنى كه در نظر من كمترين شخصيت و ارزش دارى ، من

امرار معاش مى كرد، و همواره اين قبيله به آن قبيله حمله مى كرد، و مى كشت و اسير مى گرفت ، و ليكن با همه اين احوال شهر مكه را محترم مى شمرد، و به ساكنان اين

سبب مى شود كه دشمنان در برابر مسلمانان جسور شوند و حتى مسلمانان بدست آنها اسير و مقتول گردند و سرانجام آئين خداوند عز و جل بر چيده شود تفسير نمونه جلد ۷

جنگجويان اسلام جوائزى براى آنها تعيين كرد و مثلا فرمود كسى كه فلان فرد دشمن را اسير كند و نزد من آورد چنين پاداشى را به او خواهم داد، اين تشويق (علاوه بر روح

اين ارزشهاى بزرگ و والا را به دست فراموشى بسپارد، و خود را در اين خاكدان اسير سازد، و در صف شياطين قرار گيرد، و به اسفل السافلين سقوط كند؟! آرى پذيرش اين

بزرگ ميخواند با علم سرشار و تقواى بسيار پيامبرى كه با داشتن حكومت عظيم هرگز اسير مقام و مال نشد، و به آنها كه از سوى ملكه سبا براى فريفتنش هداياى بسيار گرانبهائى

عنوان بلاگردان و دفع ضرر از شخص يا چيز ديگر است لذا مالى را كه براى آزاد كردن اسير مى دهند فديه مى گويند، و نيز كفاره اى را كه بعضى از بيماران بجاى روزه مى

تعبير ديگر: مفهوم آيه اين است كه اگر دقت كنيد مى بينيد، آنها هم جسم دارند و اسير زنجير مكان و زمان هستند و محكوم قوانين طبيعتند و هم محدود از نظر عمر و زندگى

نيرويى از خود نداشته باشد، و آن در داستان بنى اسرائيل، در روزگارى است كه اسير در دست فرعون بودند. پس استعمال كلمۀ «نصرت» در آن هنگام، مناسبت ندارد. «وَ

دلهاى آنها ترس و وحشت افكند، تا آنجا كه گروهى را به قتل رسانديد و گروهى را اسير كرديد» (احزاب ۲۶). همين معنى در داستان جنگ بدر نيز آمده است كه مى گويد: ساءلقى

دست آنان هلاكشان نفرمايم ، تا خودشان خود را هلاك كنند، و يكديگر را بكشند، و اسير نمايند. آنگاه رسول خدا (صلى الله عليه وآله و سلم ) فرمود: من بر امتم از پيشوايان

نوعى دفع كرد بلكه از درون ذات و صفات و اعمال خود آنها سرچشمه مى گيرد، آنها اسير كارهاى زشت خويشند، به همين دليل رهائى براى آنها ممكن نيست ، زيرا جدائى از

كفّار نبردى را آغاز كردند، ولى يارانش همه كشته شدند و خود و جمعى از اصحابش اسير شدند. آنگاه براى كشتنش، گودالى درست نموده، از آتش پُر كردند. آنگاه مردم را

عالمگير است ، بيم دارند و طعام را با آنكه دوستش دارند به مستمند و يتيم و اسير دهند و منطقشان اين است كه ما شما را فقط براى رضاى خدا طعام ميدهيم ، و از

نمى شوند، و به تعبير ديگر آنها بر زندگى ماديشان حاكمند نه محكوم ، اميرند نه اسير! تفسير نمونه جلد ۱۵ صفحه ۴۸ ضمنا از اين توضيح استفاده مى شود كه منظور از

تمامى فرشتگان براى جدشان آدم به سجده افتادند، انسانى با اين همه شخصيت چگونه اسير چنگال شيطان و هواى نفس مى شود؟ چگونه ارزش وجودى خود را رها كرده ، يا در برابر

شكستى سخت و سنگين از شما خوردند و هفتاد نفر كشته ، و تعداد زيادى مجروح و اسير دادند و با آن همه از پاى ننشستند، و در اين ميدان شكست خود را بر اثر غفلت

اين حال ديگر محال است چنين انسانى ، يا بگو چنين نفس تكامل يافته اى ، دوباره اسير ماده شود، و باصطلاح زنده گردد، و گرنه لازم مى آيد كه چيزى بعد از فعليت بقوه

ما از كينه و نيرنگ پاك باشد. نه ديگر به روى هم شمشير بكشيم، و نه يكديگر را اسير كنيم. و اين كه: هر كس از دو طرف دوست داشت كه داخل در عقد و بيعت محمّد شود،

را از اين سرزمين بيرون مى كنند، و اموال و شرف ما بر باد مى رود كودكان ما اسير، و جنگجويان ما كشته مى شوند. آيات فوق سرانجام اين ماجرا را بازگو مى كند.

جهان آفرينش بشناسد تا در برابر سنگ و چوب و بتهاى گوناگون ديگر سجده نكند و اسير آنها نگردد، بلكه بر آنها امير باشد و حكومت كند. لذا در جمله نخست مى فرمايد:

و اخلاص ، مى توانند در پرتو آن به همه نزاعها و كشمكشها كه هر گاه بى رنگى اسير رنگ شود به وجود مى آيد، از ميان بردارند، و ريشه هاى شرك و نفاق و تفرقه را

نمى رويد؟ چرا سر بر آستان او نمى سائيد؟ چرا موجوداتى را مى پرستيد كه خود اسير قوانين آفرينش اند، و داراى طلوع و غروبند و دستخوش انواع تغييرات . بايد به

خوانده اند كه آن جناب، شكست فاحشى به ايشان داده و عده اى را كشت و جمعى را اسير نموده، اسيران را در طناب آن چنان به هم بست، كه گويى در كنده و زنجيرند. و

زنجيرهاى اسارت بر گردن و دست و پاى آنها گذارده ميشود، آنها در اين جهان نيز اسير هواى نفس ، و زر و زور و پست و مقام بودند، و در قيامت كه تجسم اعمال صورت ميگيرد

شود، هنگامى كه قريش در جنگ بدر شكست خوردند و با دادن هفتاد كشته ، و هفتاد اسير به مكه مراجعت كردند، ابو سفيان به مردم مكه اخطار كرد نگذارند زنان بر كشته

ابى الحقيق بود - فتح شد، «صفيّه»، دختر حىّ بن اخطب و زنى ديگر كه با او بود، اسير شدند. بلال آن دو را از كنار كشتگان يهود عبور داد، و «صفيّه»، چون چشمش به

مجسم مى سازد گوئى خواب همچون موجود قوى پنجه اى است كه انسان را در چنگال خود اسير و گرفتار مى سازد، و تفسير نمونه جلد ۲ صفحه ۲۶۶ ناتوانى قوى ترين انسانها به

بكشيد تا آنكه چون ايشان را بسيار كشتيد، پس محكم كنيد بند را؛ يعنى بعد از اسير كردن ايشان، تا نگريزند؛ پس يا منّت مى‏گذاريد بر ايشان، منّت گذاشتنى بعد از

عملى را كه يك نفر بيچاره انجام دهد و يا سخنى را كه يك برده و خدمتكار و يا اسير بگويد، هر چه هم صحيح باشد خوار و بى ارزش خواهد بود. و از همين جهت بود كه