نتایج جستجو

۲ عذاب: اهل عذاب ۶ عصیان: عصیان از انبیا ۳ کافران: لعن بر کافران ۹; هلاکت کافران ۱۰ لعن: مشمولان لعن خدا ۹

ليل بحر صحب سبق مع شعر ب اخو لن سلط ظلم امن شمس وقع نهر وجد الله ندى جىء لعن برج طرق قدم امم وقى ندو اجر شيد نبذ اذ الى رئى دخل اول ک لما نصر هجر شکک

خدا ۴۰ ; قدرت خدا ۲، ۱۰ ; لعن خدا ۷، ۱۴ ; محرومیت از رحمت خدا ۷، ۸، ۹ ; محرومیت از محبت خدا ۳۷، ۳۸، ۴۰ ; مشیّت خدا ۱۱ ; موجبات لعن خدا ۹ ; نعمتهاى خدا ۱۱ ;

تضرّع است و هر كه ابتهال را (در آيه) به لعن تفسير كرده براى آنست كه ابتهال در آيه به جهت لعن است. مجمع البيان آن را لعن معنى كرده و از ابن عباس، تضرّع و مبالغه

خدا ۱، ۲، ۱۰، ۱۲; نقش مشیت خدا ۴ لعن: مشمولان لعن ۱۳ محو و اثبات: ۱، ۲، ۴، ۷، ۹، ۱۰، ۱۱، ۱۲، ۱۳ یهود: عقیده یهود ۱۳; لعن بر یهود ۱۳ تفسیر ابن ابى‌حاتم. تفسیرقمى،

نعمت ۶ کیفر: کیفر سخت ۷; کیفر شدید ۶; مراتب کیفر ۶، ۷; موجبات کیفر ۶ لعن خدا: مشمولان لعن خدا ۸ معاد: عقیده باطل مکذبان معاد ۳; کفر مکذبان معاد ۳; لجاجت مکذبان

مى فرمود: او (شیطان) با لعن مورد رجم واقع شده و از درهاى خیر رانده و مطرود گشته است. مؤمنى از او یاد نمى کند مگر آنکه او را لعن مى کند و چون در علم الهى

حتى انن ارض لبث صلو لما هو نفخ عود ثم اين ا سئل عمل عين عذب دلک بوب توب اجر لعن بين جرم فتن نور سلف لم الذى دبر فرض ربب نفع عبد

هو عمل کفر سمو علم نن شهد لعب اول هن نفس ارض لهو دنو هى مثل شىء ا قدر عرض لعن رضو دور وقى سبل جنن ظلم کلل لو ى حبب شدد خسر قد تبع علو نصر بين غفر ذا بقى

بعد عمل اهل ذوق لکن صبر کبر بيت سوء اکل سحت قدم اخذ ردد عدو حتى بين لو بعض لعن امر رفد س قرر حين ذلک صدق قبل عهد

کلب وقى قلد افک شمل رجع ثور غلل الک الو دور جسم بل همم حضر موت وصد روح وى لعن بلغ فرح نحن الذى لکن نن سمع يوم طلع ضعف جوب ثقف

يهود شدد خوف قرب ذلک عطو ايى حنف سحت سلم حبب سئل يا من يقن مسيح انن ودد ه لعن هدى

صوب ب نصر قلب حيز اخر يوم جعل اذ عقل خير الى عبد نسى فئى طمن حظظ ولى قوم لعن انس عصو وثق طمئن عصى علم قد فرق بوء ذا کذب ذکر

بئس ملک ورى عرف دنو قرى خشع غفل مول نکح رود عذب فحش منع نسو نصف قبل عمران لعن لبس ظنن قلل طول طعم عرض عمر بعد جمع يمن حيى جدر بنو صنع ربع حرم کره مريم ظلم

ایمان عیسى (ع) ۱۷ ; قصه عیسى (ع) ۲ فاطمه (س): ۲۱ فضایل فاطمه (س) ۱۳ لعن: ۱۹ موجبات لعن ۱۶ مباهله: ۱، ۹، ۱۱، ۱۸، ۲۰، ۲۱، ۲۳ اجابت مباهله ۶ ; اهمیّت مباهله

شامل این کلمه لعن‌ (۴۱ بار) هم‌ (۳۸۹۶ بار) راندن و دور كردن. «لَعَنَهُ لَعْناً: طَرَدَهُ وَ اَبْعَدَهُ عَنِ الْخَيْرِ» در مفردات گفته: لعن به معنى طرد و

فى يوم کم اتى ما عدو کون من ل اذ نوم لبس سبت شرع ليل نهر انن حوت ف ک الذين لعن قول الله الذى صحب على هو اخذ امر خلف زوج شرک ب ذلک نشر اله عيش وثق بحر وتد

ميجوئيد و ميخواهيد گناه خودتان را بگردن آنها بيندازيد و هر دو دسته يكديگر را لعن ميكنيد و بهم ناسزا ميگوئيد و تمامى در آتش جايگزين خواهيد بود و تا خدا خدائى

(مفردات). [بقره:251]. [مائده:30]. قتل گاهى به معنى لعن آيد چنانكه در مجمع و قاموس گفته مثل [عبس:17]. لعن بر انسان چه بسيار كافر است و شايد به معنى خبر باشد

شرک عسى ظلم موت قرب نصر نفق اتى امر بين برء اذا صدق صلو نفس شهد عظم حبب مرر لعن وجد هما اذ قرء رود اخذ قد هدى قلب خبر هبط ولى رئى فسق جزى عزز نصح اون زکو